Den nikenske truvedkjenninga

Den nikenske truvedkjenninga er ei truvedkjenning frå oldkyrkja som vert brukt ved dåp i Den ortodokse kyrkja og som vert sungen eller lesen i messa i Den katolske kyrkja og ved nattverdgudstenesta i Den anglikanske kyrkja, og i Den guddomlege liturgien i Den ortodokse kyrkja.

I Den norske kyrkja høyrer den nikenske truvedkjenninga saman med den apostoliske truvedkjenninga og Den athanasianske truvedkjenninga til dei sentrale vedkjenningsskriftene. Etter den gamle liturgien song dei den nikenske truvedkjenninga på versemål i Luther sin salme Vi troe allesammen paa een Gud, nr 9 i Kingos salmebok, i Norsk Salmebok nr 230: Vi trur på Gud, vår Fader god, omsett av Bernt Støylen. I 1889 vart vedkjenningssalmen avløyst av den apostoliske truvedkjenninga. Høgmesseliturgien tillèt likevel at den nikenske truvedkjenninga vert brukt ved særlege høve, og den vert normalt brukt på høgtidsgudstenester i Dnk, men vert også brukt på enkelte andre gudstenester.

Den nikenske truvedkjenninga, Symbolum Nicaenum eller Symbolum Nicaeno-Constantinopolitanum skal ha blitt vedteken på kyrkjemøtet i Nikea i 325 som eit svar på striden med presten Arius i Alexandria. Møtet var samankalla av keisar Konstantin for å få ro i den nyleg etablerte kyrkja. Til møtet kom det prestar og biskopar frå heile Romarriket, mest frå den austlege delen, og den dåverande paven var ikkje tilstades. Møtet sat samla frå mai til september 325, og vedkjenninga vart der vedteken, mest sansynleg grunna i ei dåpsvedkjenning frå austkyrkja.^[1] Med somme endringar vart Nicenum vedteken på nytt på kyrkjemøtet i Konstantinopel i 381. I vestkyrkja la dei etter kvart til leddet Filióque i det tredje avsnittet, noko som førte til strid med austkyrkja.

Denne truvedkjenninga gjekk òg under namnet Patrem, av di kyrkjelyden svara med leddet Patrem omnipoténtum etter at liturgen hadde innleia med orda Credo in unum Deum.

Den norske teksten er henta frå Norsk Salmebok, den latinske er henta frå Den katolske kyrkja si salmebok Lov Herren. I Den ortodokse kyrkja har dei ikkje med det ordet Filióque i det tredje avsnittet.