Palmer spelte på mange innspelingar, mellom anna fleire av dei første albuma til Little Richard og mange andre kjende rock and roll-plater. I følgje eit minneord var «lista hans over artistar han har spelt med ei 'Kven er kven'-liste over amerikansk popmusikk dei siste 60 åra».[3]
Biografi
Earl Palmer var fødd i New Orleans og voks opp i bydelen Tremé. Han byrja som steppar då han var fem år gammal og var med mora og tanta i det svarte vaudeville-miljøet og turnerte landet mykje med Ida Cox's Darktown Scandals Review. Faren skal ha vore den lokale pianisten og bandleiaren Walter «Fats» Pichon.[3]
Palmer tente i den amerikanske hæren under andre verdskrigen og var utstasjonert i Europa.[4]
På «The Fat Man» spelte han med eit etterslag som kom til å bli det viktigaste elementet i rock and roll. Palmer sa «Den songen kravde eit kraftig etterslag gjennom heile stykket. Med Dixieland hadde du berre eit kraftig etterslag etter du kom til det siste refrenget. Det var ei ny tilnærmingsmåte til rytmisk musikk.» Visstnok skal han ha vore den første til å bruke ordet funky til å forklare til andre musikarar at musikken deira burde vere meir synkopert og dansbar.[3]
Palmer forlet New Orleans og drog til Hollywood i 1957, og arbeidde først for Aladdin Records. Han byrja etter kort tid å spele med The Wrecking Crew, ei laus basert gruppe av studiomusikarar som spelte på mange innspelingar frå 1962 til 1968.
