Edward Braddock

Edward Braddock
Statsborgarskap	Kongeriket Storbritannia
Fødd	1695 Perthshire
Død	13. juli 1755 (59 år) Pennsylvania
Yrke	militær
Edward Braddock på Commons

General Edward Braddock (1695–13. juli 1755) var ein britisk soldat og øvstkommanderande i Nord-Amerika i starten av den franske og indianske krigen (1754–1763). Han vart best hugsa for å ha leia den katastrofale ekspedisjonen mot Fransk Canada i 1755, der han mista livet.

Braddock vart fødd i Perthshire i Skottland i 1695. Han gjekk inn i militæret i 1710. I 1747 var han oberstløytnant under prinsen av Orange i Nederland under omleiringa av Bergen op Zoom. I 1753 vart han oberst og året etter generalmajor.

Han vart kort tid etter utpeikt til å kommandere britane i den franske og indianske krigen mot franskmennene i Nord-Amerika. Han gjekk i land i Virginia den 19. februar 1755 med to britiske regiment. Etter å ha møtt fleire koloniguvernørar i kongressen i Alexandria den 14. april, avgjorde dei å ha fleire slag mot franskmennene. Braddock skulle leie ein ekspedisjon for å ta Fort Duquesne ved forgreininga i Ohioelva.^[1]

Etter månader med førebuingar sette ekspedisjonen av stad, der George Washington var frivillig offiser. 9. juli 1755 kryssa dei Monongahelaelva og trefte nesten med ein gong etter på ein styrke av indianarar og franskmenn. Braddock og soldatane hans vart totalt overraska og Braddock fall til slutt etter eit skot gjennom høgrearmen og inn i lunga.^[1]

Braddock vart bore av slagmarka av Washington og ein anna offiser og døydde 13. juli 1755. Like før han døydde gav han Washington skulderskjerfet sitt som han hadde som ein del av uniforma. Visstnok skal Washington etter dette aldri ha gått nokon stad utan dette skjerfet.

Braddock vart gravlagd like vest for Great Meadows.