Las fòrmas ancianas son Parochia d'Obazac, en 1338, Oubazac, Oubbazac, Otbazac, en 1379, Aubouzat, en 1401, Parochia de Albazaco, en 1460, Aubaziacum, en 1467, Prior de Obrazaco alh secle XVI [2].
La prononciacion aproximativa a Mercuèr z-es [uba'zɛ] [3]. En Brivadés e Liuradés, una partida delhs a finaus (tonics o pòsttonics) pòdon èsser articulats [-ɛ] e lo locutor declara sovent que sa prononciacion z-es un a o una modalitat de a. Dauzat, a partir de la fòrma Obazac de 1338, explica lo nom de la comuna per un nom latin d'òme Opicius e lo sufixe -acum[4], çò que supausa una alteracion de la vocala de la segonda sillaba (*Opĭciacum dona regularament *Obesac, pas Obasac).
La grafia oficiala Aub- se pòt interpretar coma una analogia amb las sillabas auvernhatas au- pretonicas prononciadas [u-] (çò que justificariá l'explicacion de Dauzat) o coma una grafia etimologica; dins lo segond cas, lo nom de persona (de proprietari) seriá Albatius. Las fòrmas medievalas son pas pro ancianas per n'èsser segur (mas 1338 es benlèu aboriu per la vocalizacion de l e la simplificacion del diftongue : *Albasac > *Aubasac > [uba'zat]). Coma que siá, *Aubasac o *Obasac èra probablament una anciana granda propietat antica qu'aviá per mèstre quauqu'un que laissèt son nom a la comuna.
Istòria
En 1789, Aubazat dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion de Briude, de la subdelegacion de Lanjac e delh ressòrt delh presidial de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Lanjac, èra delh vocable de Sant Prejèit; lo prior de la Vòuta presentava a la cura. I aviá un priorat de l'Òrde de Clunhic que relevava delh priorat de la Vòuta [2].
En 1843, Peiruça saguèt incorporada a la comuna [5].
Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra delh canton de La Vòuta; es ara delh canton delh País de La Faieta (burèu centralizator Mazeyrat-d'Allier).
.svg){kind=small}
