Lo latin (autonim: lingua latina) qu'ei ua lenga classica qu'aparten a la familha de las lengas italicas, a l'origina parlada dens la region de Laci (en latin: Lătĭum) a l'entorn de Roma.[3] Arron la caduda de l'Empèri Roman, qui avó lòc en 476 apC, lo latin qu'evoluí de faiçon diferenta dens cada grana region d'Occident, segon las costumas lingüisticas deus pòbles dejà en plaça (substrat) o deus invadidors (superestrat), e pòc a pòc que'n gessín lengas navèras, emparentadas mes diferentas, qui forman lo grop de las lengas romanicas. Aqueth grop de lengas que compren l'occitan, lo catalan, lo francés, lo castelhan (espanhòu), l'aragonés, l'asturian, l'italian, lo portugués, lo galèc, lo sarde, lo romanés, lo romanch, lo ladin, lo friolan, lo francoprovençau (arpitan) e lo judeoespanhòu.
Articles connèxes
Referéncias
