La prononciacion qu'ei [mira'mun]. Las fòrmas ancianas que son de Miromonte, en latin, en 1274, castrum seu Locus de Miromonte, en latin, en 1276, de Miramunde, en latin ?, en 1277, Miramunde, en latin ?, en 1278, castrum Miromonte, en latin, en 1279, de Miromontis, en latin, en 1289, Miri Montis, en latin, en 1289, Mirau-mont (mapa dau començament deu sègle XVIII), Miramont (mapa de 1714) [4].
Segon Dauzat e Rostaing, Miramont qu'ei compausat deu vèrbe mirar, « gueitar » e deu latin mons, « montanha » [5].
Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, qu'interprèta mira com un imperatiu e lo sens globau com « admira lo mont », per un mont haut, qui's ved plan [4].
Segon Bénédicte Boyrie-Fénié, Miramont qu'ei un pòste d'observacion per tau de gueitar on son los enemics (e tanben véder los Pirenèus). Qu'ei un nom medievau, lo d'ua bastida fondada per Edoard Ièr d'Anglatèrra[4].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas delas Lanasde Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)