Lo nom de la vila es compausat dau nom d'un sent e de l'ancian nom dau luec abitat.
Sent Liunard(t), o Leunard(t), o Launard(t), es un agionime. Lo sent eponime, que auriá viscut entre 466 e 559, es coneissut que per una biografia dau segle XI [2] (BHL 4862[3]).
Anteriorament, lo vilatge s'apelava donc Noblat, en latin Nobiliacum (atestacion dau segle XI). Dins los noms en -ac, la finala se muda en -at en Lemosin, Auvèrnhe e una partida del Bordalés e de l'Agenés, mas la grafia es en -ac. Lo nom fai donc Noblac en occitan. En realitat se chal mesfisar, tots los noms formats sus Nobiliacum (nom d'òme latin Nobilis emb sufixe -(i)acum), sus Novelliacum (nom d'òme latin Novellius emb sufixe -acum) o sus lo latin novellus emb lo sufixe -iacum, qu'ensenha un desboijatge[4], compòrtan una -l- palatala (-l- molhada o [ʎ]) : Noalhac (Avairon), Neuillac, Neuilly, etc. La conservacion dau grope interior -bl- senhala donc una fòrma semi-sabenta, benlèu fabricada en chambra... Dins los tèxtes latins, Nobiliacum es sovent preferit a las autras possibilitats (nobilis > nòble), çò que fai qu'òm pòt pas se prononciar sus l'etime exacte.
↑Tèxte latin editat (emb de las copadures) per Bruno Krusch, dins Monumenta Germaniae Historica, Scriptores rerum Merovingicarum, tòme III (1896), p. 396-399.
↑Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, reedicion Librairie Guénégaud, 1984, p. 494, a Neuillac
.JPG)
.svg)
.svg){kind=small}