Ładowniczy

Ten artykuł od 2016-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ładowniczy – żołnierz odpowiedzialny za ładowanie broni wymagającej obsługi przez więcej niż jedną osobę.

• W piechocie: żołnierz wchodzący w skład obsługi zespołowej broni strzeleckiej (np. karabinu maszynowego) odpowiedzialny za ładowanie broni i przenoszenie amunicji (pełniąc jednocześnie rolę amunicyjnego). W przypadku zasilanego taśmowo karabinu maszynowego niekiedy dodatkowo przytrzymuje/ustawia taśmę nabojową w celu redukcji ryzyka zacięcia broni.
• W artylerii: żołnierz wchodzący w skład obsługi pojedynczego artyleryjskiego środka walki (działonu), wprowadzający pocisk lub nabój do komory nabojowej w celu oddania strzału^[1].
• W wojskach pancernych: członek załogi wozu bojowego (np. czołgu), odpowiedzialny za ładowanie armaty i sprzężonego z nią czołgowego karabinu maszynowego. W przypadku gdy załoga pojazdu liczy tylko 3 osoby, funkcję ładowniczego jak i celowniczego pełni zbiorczo działonowy.

• Działoczyny

• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.