|
Świstkowate
Świstkowate
| Leptodactylidae[1]
|
| Werner, 1896[2]
|
|
|
Przedstawiciel rodziny – Leptodactylus albilabris
|
| Systematyka
|
| Domena
|
eukarionty
|
| Królestwo
|
zwierzęta
|
| Typ
|
strunowce
|
| Podtyp
|
kręgowce
|
| Gromada
|
płazy
|
| Rząd
|
płazy bezogonowe
|
| Rodzina
|
świstkowate
|
| Typ nomenklatoryczny
|
|
Leptodactylus Fitzinger, 1826
|
| Synonimy
|
- Cystignathi[a] Tschudi, 1838[3]
- Leiuperina[b] Bonaparte, 1850[4]
- Cystignathidae – Günther, 1858[5]
- Plectromantidae[c] Mivart, 1869[6]
- Paludicolina[d] Mivart, 1869[7]
- Cystignathina – Mivart, 1869[8]
- Adenomeridae[e] Hoffmann, 1878[9]
- Cystignathinae – Gadow, 1901[10]
- Leptodactylinae – Metcalf, 1923[11]
- Paludicolidae – Miranda-Ribeiro, 1924[12]
- Paludicolinae – Lutz, 1929[13]
- Leptodactylydae – Lutz, 1954[14]
- Pseudopaludicolinae[f] Gallardo, 1965[15]
- Leptodactyloidea – Reig, 1972[16]
- Leiuperidae – Grant, Frost, Caldwell, Gagliardo, Haddad, Kok, Means, Noonan, Schargel & Wheeler, 2006[17]
- Leiuperinae – Pyron & Wiens, 2011[18]
|
|
| Podrodzina
|
|
|
| Zasięg występowania
|
|
|
|
|
|
Świstkowate[19], żaby południowe[20] (Leptodactylidae) – rodzina płazów z rzędu płazów bezogonowych (Anura).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej, Środkowej, południowej Ameryce Północnej i na wyspach Morza Karaibskiego[21].
Charakterystyka
Świstkowate budują pieniste gniazda. Opiekują się kijankami.
Podział systematyczny
Do rodziny należą następujące podrodziny[21]:
oraz takson o niepewnej pozycji systematycznej i niesklasyfikowany w żadnej z podrodzin[21]:
- „Leptodactylus” ochraceus Lutz, 1930
Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez Granta i współpracowników (2006) wskazywała, że przedstawiciele Leiuperinae nie są szczególnie blisko spokrewnieni z pozostałymi taksonami zaliczanymi do świstkowatych; z analizy tej wynikało, że Leiuperinae są bliżej spokrewnione m.in. z drzewołazowatymi i ropuchowatymi. Na tej podstawie Grant i współpracownicy podnieśli Leiuperinae do rangi odrębnej rodziny Leiuperidae[22]. Późniejsza analiza Pyrona i Wiensa (2011) potwierdziła jednak przynależność Leiuperinae do świstkowatych; z ich analizy wynika, że Leiuperinae są bliżej niż Leptodactylinae spokrewnione z Paratelmatobiinae, a wymienione trzy podrodziny tworzą klad, do którego nie należą żadne inne płazy bezogonowe[23].
Uwagi
- ↑ Rodzaj typowy: Cystignathus Wagler, 1830 (= Leptodactylus Fitzinger, 1826).
- ↑ Rodzaj typowy: Leiuperus A.M.C. Duméril & Bibron, 1841 (= Pleurodema Tschudi, 1838).
- ↑ Rodzaj typowy: Plectromantis Peters, 1862 (= Leptodactylus Fitzinger, 1826).
- ↑ Rodzaj typowy: Paludicola Wagler, 1830 (= Physalaemus Fitzinger, 1826).
- ↑ Rodzaj typowy: Adenomera Steindachner, 1867.
- ↑ Rodzaj typowy: Pseudopaludicola Miranda-Ribeiro, 1926.
Przypisy
- ↑ Leptodactylidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ F. Werner. Beiträge zur Kenntniss der Reptilien und Batrachier von Centralamerika und Chile, sowie einiger seltenerer Schlangenarten. „Verhandlungen der Kaiserlich-Königlichen Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien”. 46, s. 357, 1896. (niem.).
- ↑ J.J. von Tschudi: Classification der Batrachier mit Berücksichtigung der fossilen Thiere dieser Abtheilung der Reptilien. Neuchâtel: Petitpierre, 1838, s. 26, 78. (niem.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte: Conspectus Systematum. Herpetologiae et Amphibiologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E.J. Brill, 1850, s. 1 p. (łac.).
- ↑ A.L.C.G. Günther. On the systematic arrangement of the tailless batrachians and the structure of Rhinophrynus dorsalis. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 26, s. 346, 1858. (ang.).
- ↑ Mivart 1869 ↓, s. 291.
- ↑ Mivart 1869 ↓, s. 290.
- ↑ Mivart 1869 ↓, s. 293.
- ↑ C.K. Hoffmann: Klassen und Ordnungen der Amphibien wissenschaftlich dargestelldt in Wort un Bild. W: H.G. Bronn (red.): Die Klassen und Ordnungen des Thier-Reichs wissenschaftlich dargestelldt in Wort und Bild. Cz. 6. Leipzig und Heidelberg: C. F. Winter, 1878, s. 613. (niem.).
- ↑ H. Gadow: Amphibia and reptiles. London: Macmillan and co., limited, 1901, s. 139. (ang.).
- ↑ M.M. Metcalf. The opalinid ciliate infusorians. „Bulletin of the United States National Museum”. 120, s. 272, 1923. (ang.).
- ↑ A. de Miranda-Ribeiro. Notas batrachologicas. „oletim do Museu Nacional do Rio de Janeiro”. 1, s. 143, 1924. (port.).
- ↑ A. Lutz. Taxonomia e biologia do genero Cyclorhamphus. „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”. 22, s. 5, 1929. (port.).
- ↑ B. Lutz. Anfibios anuros do Distrito Federal/The frogs of the Federal District of Brazil. „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”. 52, s. 172, 1954. (port. • ang.).
- ↑ J.M. Gallardo. A proposito de los Leptodactylidae (Amphibia, Anura). „Papéis Avulsos de Zoologia”. 17, s. 84, 1965. São Paulo. (port.).
- ↑ O.A. Reig: Macrogenioglottis and the South American bufonid toads. W: W.F. Blair (red.): Evolution in the Genus Bufo. Austin and London: University of Texas Press, 1972, s. 29. ISBN 978-0292720015. (ang.).
- ↑ T. Grant, D.R. Frost, J.P. Caldwell, R. Gagliardo, C.F.B. Haddad, P.J.R. Kok, D.B. Means, B.P. Noonan, W.E. Schargel & W.C. Wheeler. Phylogenetic systematics of dart-poison frogs and their relatives (Amphibia: Athesphatanura: Dendrobatidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 299, s. 154, 2006. (ang.).
- ↑ R.A. Pyron & J.J. Wiens. A large-scale phylogeny of Amphibia including over 2800 species, and a revised classification of advanced frogs, salamanders, and caecilians. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 61 (2), s. 543–583, 2011. DOI: 10.1016/j.ympev.2011.06.012. (ang.).
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 429. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 280, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.
- ↑ a b c D. Frost: Leptodactylidae Werner, 1896 (1838). [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2020-01-10]. (ang.).
- ↑ Taran Grant, Darrel R. Frost, Janalee P. Caldwell, Ron Gagliardo, Célio F. B. Haddad, Philippe J.R. Kok, D. Bruce Means, Brice P. Noonan, Walter E. Schargel i Ward C. Wheeler. Phylogenetic systematics of dart-poison frogs and their relatives (Amphibia, Athesphatanura, Dendrobatidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 299, s. 1-262, 2006. (ang.).
- ↑ R. Alexander Pyron i John J. Wiens. A large-scale phylogeny of Amphibia including over 2800 species, and a revised classification of extant frogs, salamanders, and caecilians. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 61 (2), s. 543-583, 2011. DOI: 10.1016/j.ympev.2011.06.012. (ang.).
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
|
|
