Tramwaj ten oparty jest konstrukcyjnie na tramwaju Škoda 14T dla Pragi, wywodzącym się z kolei z prototypowego modelu Škoda 05T[1]. Jest pięcioczłonowym tramwajem niskopodłogowym z 65% niskiej podłogi w środkowych członach. Pudło oparte jest na trzech dwuosiowych sztywnych wózkach pod członami 1, 3 i 5[1]. Dwa skrajne wózki wyposażone są w dwa trójfazowe, asynchroniczne silniki zasilane przez chłodzone powietrzem falownikiIGBT, a środkowy jest toczny. Dzięki rezygnacji z wózka napędowego pod środkowym członem, możliwej dzięki stosunkowo płaskiemu profilowi tras we Wrocławiu, udało się zwiększyć długość niskiej podłogi w porównaniu z tramwajem 14T[1]. Tramwaj posiada elektrohydrauliczny hamulec tarczowy, elektromagnetyczny hamulec szynowy oraz trakcyjny (z odzyskiem energii lub wytracaniem jej w rezystorach). Siedzenia w 1., 3. i 5. członie ustawione są bokiem do kierunku jazdy, tyłem do okien. Istnieje tylko jedno miejsce na wózki, naprzeciwko drugich drzwi; tam też jest wysuwana elektrycznie rampa dla wózków inwalidzkich, aczkolwiek jej wykorzystanie z uwagi na kąt wychylenia możliwe jest tylko na przystankach wyposażonych w podwyższone perony[1]. Tramwaj posiada cztery pary drzwi dwuskrzydłowych (w członach 2 i 4) i dwoje drzwi jednoskrzydłowych (w członach 1 i 5)[1]. Wygląd pudła wagonu zaprojektowany został przez studio Porsche Design[1]. Tramwaj wyposażony jest w jeden pantograf, dodatkowo posiada funkcję jazdy do kilkuset metrów przy użyciu akumulatorów[1]. W skład wyposażenia wchodzi komputer pokładowy i tempomat[1].
Zbliżony konstrukcyjnie i o podobnym wyglądzie jest tramwaj dla Pragi (Škoda 14T) i wersja dwukierunkowa dla Wrocławia – Škoda 19T.
Eksploatacja
W marcu 2005 «MPK Wrocław» podpisało ze spółką «Škoda Transportation» umowę na dostawę ośmiu sztuk. W listopadzie 2005 spółka z Pilzna podpisała następną umowę, dzięki której powiększyła dostawę o kolejnych dziewięć wozów. Zamówione do Wrocławia 16T posiadały 38-miesięczną gwarancję, a jeden wagon kosztował 1,72 mln euro.
Pierwszy wagon przybył do Wrocławia 22 grudnia 2006 roku, a ostatni (siedemnasty) w listopadzie 2007. 23 marca 2007 roku dwa pierwsze wozy (o numerach taborowych 3001 i 3002) wyruszyły na jazdę liniową. Daty dostarczenia wozów i rozpoczęcia ich eksploatacji zamieszczone są w tabelce poniżej. Wdrożenie do eksploatacji tramwajów o szerokości pudła większej o 6 cm od typowych Konstal 105Na wymagało odsunięcia krawężników na peronach niektórych przystanków[1].
Warunki dofinansowania zakupu ze środków Unii Europejskiej w ramach ZPORR, w związku z programami przebudowy ulic, zobowiązały MPK do wysyłania wagonów o numerach 3001–3008 na linię średnicową przebiegającą ul. Szewską (linia 6, 7), natomiast wozów z drugiego przetargu (3009–3017) na linię tramwajową przechodzącą przez pl. Powstańców Wielkopolskich (linia 7). W związku z remontami, używane były jednak tymczasowo także na linii nr 2[1]. Po wygaśnięciu 5-letnich ograniczeń Škody 16T jeżdżą na różnych liniach[1].
Tramwaje typu 16T były w chwili dostawy nowoczesną konstrukcją pod względem technicznym, cechują się dobrą ergonomią stanowiska pracy motorniczego. Przyjęty układ konstrukcyjny, z trzema sztywnymi wózkami i znacznie większym od dotychczas eksploatowanych tramwajów naciskiem na oś (6,23 Mg), jest jednak krytykowany z powodu szarpania na ostrych zakrętach i podczas jazdy na śliskich szynach, a także powodowania przyspieszonego niszczenia torowisk, w tym łuków[1]. Plusem z punktu widzenia pasażerów jest znaczna liczba miejsc siedzących, jednakże z drugiej strony umieszczenie części siedzeń plecami do okien, w pewnym oddaleniu od okien, wiąże się z utrudnieniem w przejściu pasażerów przez środek z uwagi na kolana osób siedzących, a także z ograniczeniem miejsca dla stojących pasażerów[1]. Wydajne jest ogrzewanie, natomiast niewystarczająca jest wentylacja latem, tylko za pomocą okien uchylnych (jedynie kabina motorniczego wyposażona jest w klimatyzację)[1].
W czerwcu 2020 «MPK Wrocław» podpisało umowę z firmą «Saatz» na remont kapitalny wszystkich 17 składów. Obejmował on m.in. montaż klimatyzacji, oświetlenia LED, przerobienie elektrycznego mechanizmu wysuwania platformy na mechaniczny, kompleksowy remont części mechanicznej i elektrycznej (w tym wymianę wiązek przewodów i pantografu), aktualizację oprogramowania oraz zmianę zewnętrznego wyglądu. 29 marca 2021 pierwszy wyremontowany tramwaj wrócił do przewoźnika[2][3].
