29 Znamienski Korpus Pancerny odznaczony Orderem Lenina, Czerwonego Sztandaru i Suyworowa (ros. 29-й танковый Знаменский ордена Ленина Краснознамённый ордена Суворова корпус) – jednostka pancerna Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
29 Korpus Pancerny (29 KPanc.) sformowany został rozkazem z 22 lutego 1943[1]. Stanowił odwód Naczelnego Dowództwa Armii Czerwonej[2].
Po dotarciu na ziemie polskie uczestniczył m.in. w walkach w rejonie Działdowa i Mławy, gdzie zdobył 48 parowozów, ponad 200 samochodów i 15 składów wojskowych[3].
Szlak bojowy 29 KPanc. prowadził z rejonu Biełgorodu przez: Charków, Mińsk, Wilno, Pułtusk, Elbląg i Gdańsk, a zakończył się w rejonie Freienwalde[4].
Dowództwo korpusu
Dowódcy:
- gen. mjr Fiodor Anikuszkin (18.02.1943 - 14.04.1943),
- płk Jewgienij Fominych (14.04.1943 - 26.04.1943),
- gen. mjr Iwan Kiriczenko[2] (21.03.1943 - 30.09.1943),
- płk Jewgienij Fominych (30.09.1943 - 08.10.1943),
- gen. mjr Iwan Kiriczenko (08.10.1943 - 00.04.1944),
- gen. mjr Jewgienij Fominych[5] (19.04.1944 - 13.08.1944),
- gen. mjr Ksenofont Małachow (13.08.1944 - 00.06.1945)[1].
Szefowie sztabu:
- płk Jewgienij Fominych (21.03.1943 - 19.04.1944)
- płk Iwan Lateczkij (20.04.1944 - 29.09.1944),
- płk Konstantin Worobiew (25.09.1944 - 24.10.1944),
- płk Władimir Smirnow (24.10.1944 - 00.06.1945)[1].
Struktura organizacyjna
Przypisy
Bibliografia
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945. Czerwony walec. Łódź: 2020. ISBN 978-83-7731-255-1.
