4TP
Nieuzbrojony prototyp 4TP
|
| Dane podstawowe
|
| Państwo
|
 Polska
|
| Producent
|
Państwowe Zakłady Inżynierii (PZInż)
|
| Typ pojazdu
|
czołg lekki
|
| Trakcja
|
gąsienicowa
|
| Załoga
|
2 osoby
|
| Historia
|
| Prototypy
|
15 sierpnia 1937 roku
|
| Produkcja
|
1936–1937
|
| Wycofanie
|
1939
|
| Egzemplarze
|
1 prototyp
|
| Dane techniczne
|
| Silnik
|
Silnik gaźnikowy PZInż.425: 95 KM przy 3600 obr./min, pojemność 3880 cm³, 8-cylindrowy, 4-suwowy, widlasty, chłodzony cieczą, średnica cylindra 82 mm, skok tłoka 92 mm
Docelowo: Nowy silnik PZInż.725 - gaźnikowy, 6-cylindrowy rzędowy, 5180 cm³, 100-120 KM
|
| Transmisja
|
Silnik gaźnikowy
|
| Poj. zb. paliwa
|
ok. 300 litrów
|
| Pancerz
|
stalowy, nitowany, 8-17 mm
|
| Długość
|
3,84 m
|
| Szerokość
|
2,08 m
|
| Wysokość
|
1,75 m
|
| Prześwit
|
0,32 m
|
| Masa
|
4,33 t
|
| Moc jedn.
|
22 KM/t
|
| Nacisk jedn.
|
0,34 kG/cm²
|
| Osiągi
|
| Prędkość
|
55 km/h
|
| Zasięg pojazdu
|
po szosie 450 km, w terenie 240 km
|
| Pokonywanie przeszkód
|
| Brody (głęb.)
|
0,70 m
|
| Rowy (szer.)
|
1,60-1,70 m
|
| Kąt podjazdu
|
38°
|
| Dane operacyjne
|
| Uzbrojenie
|
1 x nkm wz. 38FK kal. 20 mm (200 nab.)
1 x Karabin maszynowy wz. 30 kal. 7,92 mm (2500 nab.)
|
| Użytkownicy
|
| Polska
|
|
|
4TP (oznaczenie fabryczne PZInż.140) – prototyp polskiego lekkiego czołgu rozpoznawczego z okresu sprzed II wojny światowej.
Należał do rodziny nowoczesnych pojazdów gąsienicowych, skonstruowanych w całości w Polsce pod koniec lat trzydziestych przez inż. E. Habicha. Ten czołg miał szansę wejść na uzbrojenie wojsk pancernych Wojska Polskiego, w miejsce używanych dotąd tankietek TK/TKS.
Historia
Inżynier E.Habich, kierownik oddziału Biura Studiów PZInż., opracował w 1936r. projekt lekkiego czołgu rozpoznawczego o ciężarze 4 ton, nazywanego 4TP (PZInż.140). Projekt bazował - podobnie jak polskie tankietki i czołg 7 TP na pierwowzorze firmy Vickers - tzw. czołgu patrolowym. Równolegle z czołgiem 4TP, bazując na tym samym pierwowzorze[1], wykonano również jeden egzemplarz doświadczalny czołgu pływającego (PZInż.130), w celu zmniejszenia ciężaru zastosowano żeberkowe koła nośne i specjalne gąsienice.
Prototypy obu wozów wykonane były z próbnymi wieżami bez uzbrojenia. W opracowaniu były wieże: dla czołgu PZInż.140 z jednym NKM 20mm i jednym KM 7.9mm, a dla czołgu PZInż.130 z jednym z tych dwu karabinów. Rozważano także umieszczenie w czołgu PZInż.140 działka 37mm. W maju 1939 r. 4TP przeszedł ostatnie próbne jazdy. W sumie w czasie wszystkich testów przejechał ok. 4300 km bez poważniejszej awarii. Gdy już wydawało się, że nowy czołg może wejść do seryjnej produkcji, Sztab Główny uznał, że w ciągu kilku lat 4TP będzie już przestarzały. Projekt zamknięto[2].
Inne pojazdy
Na podwoziu 4TP został opracowany ciągnik artyleryjski PZInż 152 oraz niszczyciel czołgów PZInż 160.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
