W latach 1584–1585 terminował u Jana Snellincka, w 1598 w Rzymie był uczniem holenderskiego artysty Willema van Nieulandta. Około 1601 powrócił do Antwerpii, gdzie został mistrzem cechu św. Łukasza[1][2]. W 1609, razem z Rubensem, otrzymał zlecenie na udekorowanie sali reprezentacyjnej ratusza w Antwerpii[3][4]. W 1610 wstąpił do Bractwa Pielgrzymów św. św. Piotra i Pawła[4].
Malował obrazy mitologiczne, historyczne, religijne i alegoryczne[1][2]. Początkowo tworzył w stylu eklektycznym, z elementami manieryzmu, mając skłonność do skomplikowanych, tłocznych kompozycji. Następnie na krótko uległ wpływowi caravaggionizmu, tworząc bardzo plastyczne postaci w silnie skontrastowanym światłocieniu. W latach dwudziestych XVII wieku jego malarstwo inspirowane było bolońsko-rzymską szkołą Carraccich; widoczny był też wpływ Rubensa[4].
↑ abClareC.Ford-WilleClareC., Janssens, Abraham, [w:] HughH.Brigstocke, Oxford Companion to Western Art, Oxford University Press, 2003, DOI: 10.1093/acref/9780198662037.001.0001, ISBN 978-0-19-172759-7 [dostęp 2021-11-17](ang.). Brak numerów stron w książce
AntoniA.ZiembaAntoniA. (red.), Malarstwo flamandzkie doby Rubensa, van Dycka i Jordaensa 1608–1678, Warszawa: Muzeum Narodowe, 2007, ISBN 978-83-7100-801-6(pol.). Brak numerów stron w książce
