Aleksandr Kokorin
Александр Кокорин
|
| Pełne imię i nazwisko
|
Aleksandr Aleksandrowicz Kokorin
|
| Data i miejsce urodzenia
|
19 marca 1991
Wałujki
|
| Wzrost
|
183 cm
|
| Pozycja
|
napastnik
|
| Informacje klubowe
|
| Klub
|
Aris Limassol
|
| Numer w klubie
|
9
|
| Kariera juniorska
|
|
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna[b]
|
|
|
- ↑ Aktualne na: 12 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
- ↑ Aktualne na: 31 stycznia 2021.
|
|
|
Aleksandr Aleksandrowicz Kokorin (ros. Александр Александрович Кокорин; ur. 19 marca 1991 w Wałujkach) – rosyjski piłkarz występujący na pozycji napastnika w cypryjskim klubie Aris Limassol, na wypożyczeniu z ACF Fiorentina. 48-krotny reprezentant kraju.
Życiorys
Kariera piłkarska
W zespole Dinama Moskwa zadebiutował 4 października 2008 w meczu przeciwko Saturnowi Ramienskoje. Strzelając bramkę w 18. minucie spotkania, stał się najmłodszym strzelcem bramki w historii Rosyjskiej Priemjer-Ligi (17 lat i 199 dni). 29 lipca 2009, zdobył zwycięską bramkę w wygranym 1:0 meczu z Celtic FC w pierwszej części dogrywki rundy kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów w Glasgow, jednak jego klub nie zdołał dostać się do fazy grupowej.
22 września 2012 zagrał swój setny mecz w Priemjer-Lidze.
Przed sezonem 2013/14 trafił do Anży Machaczkała[1] za 19 mln €, jednak w związku z dużymi problemami finansowymi klubu z Dagestanu, zawodnik wraz z Igorem Denisowem i Jurijem Żyrkowem, 7 sierpnia 2013, powrócił do Dinama Moskwa za nieujawnioną kwotę[2]. Pierwszy raz po powrocie zagrał w meczu z Zenitem, wchodząc w drugiej połowie z ławki.
W pierwszej kolejce ligowej sezonu 2014/15, zdobył pierwszego hat tricka w karierze – strzelił trzy gole, a jego drużyna rozbiła FK Rostów 7:3.
30 stycznia 2016 został zawodnikiem Zenitu Petersburg[3]. Kontrakt wygasł 30 czerwca 2019.
16 września 2019 ponownie podpisał kontrakt z rosyjskim klubem Zenit Petersburg[4].
Sprawa karna Mamajewa i Kokorina
W październiku 2018 Pawieł Mamajew i Aleksandr Kokorin zostali aresztowani pod zarzutem pobicia[potrzebny przypis]. Podejrzenie to potwierdziły nagrania z kamer monitoringu, a poszkodowanym okazał się pracownik Ministerstwa Przemysłu i Handlu Rosji, Denis Pak[5]. Obaj piłkarze zostali skazani na karę pozbawienia wolności z nakazem odbywania kary w kolonii karnej o ogólnym rygorze (Mamajew – 17 miesięcy, Kokorin – 18 miesięcy[6]).
Swoje oburzenie sytuacją wyraziły: Priemjer-Liga[7], Rosyjski Związek Piłkarski[8], oraz rzecznik prezydenta Rosji, Dmitrij Pieskow[9]. Z kolei trener Rinat Bilaletdinow stwierdził, że po odbyciu kary zawodnicy „rozpoczną nowe życie”, a sprawa została przesadnie nagłośniona przez media[10]. Chęć zatrudnienia obu zawodników po wyjściu z więzienia zadeklarował klub Achmat Grozny[11].
Sukcesy
Klubowe
- Zenit Petersburg
Reprezentacyjne
- Rosja
Przypisy
- ↑ Александр Кокорин перешел в «Анжи» [online], fcdynamo.ru, 10 lipca 2013 (ros.).
- ↑ «Динамо» представило Денисова, Жиркова и Кокорина [online], fcdynamo.ru, 16 sierpnia 2013 (ros.).
- ↑ «Зенит» и «Динамо» достигли договоренности о трансфере Жиркова и Кокорина [online], fc-zenit.ru, 30 stycznia 2016 (ros.).
- ↑ MaciejM. Kmita MaciejM., Rosja. Aleksander Kokorin i Paweł Mamajew na wolności. Szybko wrócą do życia sprzed wyroku [online], sportowefakty.wp.pl, 17 września 2019 [dostęp 2021-01-31] (pol.).
- ↑ SzymonS. Piórek SzymonS., Aleksander Kokorin i Paweł Mamajew pobili rosyjskiego urzędnika [online], Przegląd Sportowy, 9 października 2018 (pol.).
- ↑ АндрейА. Карев АндрейА., Суд приговорил футболистов Кокорина и Мамаева к реальным срокам [online], Novayagazeta.ru, 8 maja 2019 (ros.).
- ↑ Хулиганам не место в футболе! [online], premierliga.ru, 9 października 2018 (ros.).
- ↑ Официальная позиция «Зенита» и РФС по поводу драки с участием Александра Кокорина [online], topspb.tv, 8 października 2018 (ros.).
- ↑ Дмитрий Песков прокомментировал инцидент с участием Кокорина и Мамаева [online], topspb.tv (ros.).
- ↑ Ринат Билялетдинов: «Кокорин и Мамаев с 2020 года начнут новую жизнь» [online], sportbox.ru, 8 maja 2019 (ros.).
- ↑ Кадыров ждёт Мамаева и Кокорина в «Ахмате» [online], gazeta.ru, 9 maja 2019 (ros.).
Bibliografia
