Gwiazda znajduje się na granicy gwiazdozbiorów Andromedy i gwiazdozbioru Pegaza, dlatego ma podwójne oznaczenie Bayera, Alfa Andromedae i Delta Pegasi (drugim takim przypadkiem jest Elnath – Beta Tauri, dawniej też Gamma Aurigae), przy czym drugie oznaczenie nie jest już używane[4][5]. Tradycyjnie byłą ona nazywana Alpheratz i Sirrah; obie te nazwy wywodzą się od arabskiej nazwy صرة الفرسşirrat al-faras, „pępek konia”, co jest pozostałością po czasach, kiedy była włączana w skład konstelacji Pegaza. Razem z α, β i γ Pegasi tworzy na niebie asteryzm Wielkiego Kwadratu Pegaza[5]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Alpheratz dla określenia tej gwiazdy[6].
Charakterystyka
Niebiesko-biały Alpheratz jest gwiazdą podwójną, której składniki znajdują się bardzo blisko, przez co można je rozdzielić jedynie poprzez dokładną analizę widma (układ spektroskopowo podwójny). Większa z gwiazd, zaliczana do typu widmowego B8, jest prawdopodobnie 10-krotnie jaśniejsza od drugiej, a okres obiegu wokół wspólnego środka masy wynosi 96,7 doby. Cały układ jest około 200 razy jaśniejszy od Słońca[4].
Większy ze składników jest najjaśniejszym znanym przedstawicielem podgrupy gwiazd określanej mianem „rtęciowo-manganowych”. Charakteryzują się one niezwykle wysokimi domieszkami rtęci, galu, manganu i europu w widmie gwiazdy oraz stosunkowo niewielką ilością innych pierwiastków w atmosferze. Przypuszcza się, że anomalie te są wynikiem rozdzielenia pierwiastków pod wpływem działającej do wewnątrz siły grawitacji oraz wypychającego ciśnienia promieniowania, które inaczej oddziałują na poszczególne pierwiastki[4]. Gwiazda ta jest też zmienną typu α² Canum Venaticorum – jej wielkość zmienia się o 0,04 magnitudo w czasie 23,12 lub 23,19 godzin[2].
Alpheratz ma także optycznego towarzysza, gwiazdę o wielkości gwiazdowej 11,11m odległą o 90,8″ (pomiar z 2011 r.)[7]. Ruch własny tej gwiazdy wskazuje, że nie jest fizycznie związana z Alfa Andromedae[7][8].
