Amanda Coetzer
Amanda Coetzer, 2000
|
Państwo
|
Południowa Afryka
|
Data i miejsce urodzenia
|
22 października 1971 Hoopstad
|
Wzrost
|
158 cm
|
Gra
|
praworęczna, oburęczny bekhend
|
Status profesjonalny
|
styczeń 1988
|
Zakończenie kariery
|
czerwiec 2004
|
Trener
|
Lori McNeil
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
9 WTA, 4 ITF
|
Najwyżej w rankingu
|
3 (30 stycznia 1995)
|
Australian Open
|
SF (1996, 1997)
|
Roland Garros
|
SF (1997)
|
Wimbledon
|
4R (1994)
|
US Open
|
QF (1994, 1996, 1998)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
9 WTA, 2 ITF
|
Najwyżej w rankingu
|
15 (27 września 1993)
|
Australian Open
|
QF (2002)
|
Roland Garros
|
SF (1993, 1994)
|
Wimbledon
|
3R (1998, 2001)
|
US Open
|
F (1993)
|
|
Amanda Coetzer (ur. 22 października 1971 w Hoopstadzie) – południowoafrykańska tenisistka.
Kariera tenisowa
Jedna z najniższych zawodniczek (1,58 m) w kobiecym cyklu rozgrywek, wyróżniająca się dobrą pracą nóg i regularnością uderzeń. Od stycznia 1988 tenisistka zawodowa, od 1989 nieprzerwanie w czołowej setce rankingu; w 1992 awansowała do pierwszej dwudziestki, w listopadzie 1997 osiągnęła swoją najwyższą pozycję na liście światowej – nr 3.
Sezony 1992–2001 kończyła w czołowej dwudziestce na świecie; 2002–2003 tuż za dwudziestką (21 i 25). W latach 1993–2001 uczestniczyła w turniejach WTA Finals, bez większych sukcesów (dwukrotnie awans do ćwierćfinału). Dwukrotnie występowała także w WTA Finals deblistek (1993 i 2001).
W turniejach wielkoszlemowych trzykrotnie półfinalistka w grze pojedynczej – 1996 w Australian Open wyeliminowała wschodzącą gwiazdę, Szwajcarkę Martinę Hingis i uległa w półfinale Niemce Anke Huber; rok później w Australian Open w półfinale przegrała z Hingis. Na French Open w 1997 w półfinale przegrała z późniejszą triumfatorką, Chorwatką Ivą Majoli. W latach 1994, 1996 i 1998 dochodziła do ćwierćfinału na US Open, w 2001 była w ćwierćfinale Australian Open. Na Wimbledonie zaszła najwyżej do czwartej rundy, w 1994.
Wygrała dziewięć imprez rangi WTA Tour w grze pojedynczej, m.in. Acapulco 2001 i 2003, Hilton Head 1998, Praga 1994. Również dziewięć turniejów wygrała w deblu – m.in. Amelia Island i Berlin 1995 (w parze z Inés Gorrochategui z Argentyny) oraz Oklahoma City i Bahia w 2001 (z Lori McNeil, USA).
Reprezentantka RPA w Fed Cup oraz na igrzyskach olimpijskich 1992, 1996 i 2000[1]. Zwyciężczyni Pucharu Hopmana 2000, w parze z Wayne’em Ferreirą.
Była jedną z najtrudniejszych przeciwniczek dla Niemki Steffi Graf; jeden z ich pojedynków, na kortach w Berlinie, zakończył się zwycięstwem Coetzer 6:0, 6:1 i był najdotkliwszą porażką w karierze Graf[2]. Coetzer wyeliminowała także Graf w Australian Open 1997 i wielokrotnie stawiała jej zdecydowany opór.
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza (9–12)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwniczka |
Wynik finału
|
Finalistka
|
1.
|
27 października 1991
|
Dorado
|
Twarda
|
Julie Halard
|
5:7, 5:7
|
Zwyciężczyni
|
1.
|
16 stycznia 1993
|
Melbourne
|
Twarda
|
Naoko Sawamatsu
|
6:2, 6:3
|
Finalistka
|
2.
|
28 lutego 1993
|
Indian Wells
|
Twarda
|
Mary Joe Fernández
|
6:3, 1:6, 6:7
|
Zwyciężczyni
|
2.
|
26 września 1993
|
Tokio
|
Twarda
|
Kimiko Date
|
6:3, 6:2
|
Finalistka
|
3.
|
27 lutego 1994
|
Indian Wells
|
Twarda
|
Steffi Graf
|
0:6, 4:6
|
Zwyciężczyni
|
3.
|
15 maja 1994
|
Praga
|
Ceglana
|
Åsa Carlsson
|
6:1, 7:6
|
Finalistka
|
4.
|
20 sierpnia 1995
|
Toronto
|
Twarda
|
Monica Seles
|
0:6, 1:6
|
Finalistka
|
5.
|
22 października 1995
|
Brighton
|
Dywanowa
|
Mary Joe Fernández
|
4:6, 5:7
|
Finalistka
|
6.
|
25 lutego 1996
|
Oklahoma
|
Twarda
|
Brenda Schultz-McCarthy
|
3:6, 2:6
|
Zwyciężczyni
|
4.
|
27 kwietnia 1997
|
Budapeszt
|
Ceglana
|
Sabine Appelmans
|
6:1, 6:3
|
Finalistka
|
7.
|
28 września 1997
|
Lipsk
|
Dywanowa
|
Jana Novotná
|
2:6, 6:4, 3:6
|
Zwyciężczyni
|
5.
|
26 października 1997
|
Luksemburg
|
Dywanowa
|
Barbara Paulus
|
6:4, 3:6, 7:5
|
Zwyciężczyni
|
6.
|
5 kwietnia 1998
|
Hilton Head
|
Ceglana
|
Irina Spîrlea
|
6:3, 6:4
|
Finalistka
|
8.
|
7 lutego 1999
|
Tokio
|
Dywanowa
|
Martina Hingis
|
2:6, 1:6
|
Finalistka
|
9.
|
28 lutego 1999
|
Oklahoma
|
Twarda
|
Venus Williams
|
4:6, 0:6
|
Finalistka
|
10.
|
14 maja 2000
|
Berlin
|
Ceglana
|
Conchita Martínez
|
1:6, 2:6
|
Zwyciężczyni
|
7.
|
21 maja 2000
|
Antwerpia
|
Ceglana
|
Cristina Torrens Valero
|
4:6, 6:2, 6:3
|
Zwyciężczyni
|
8.
|
4 marca 2001
|
Acapulco
|
Ceglana
|
Jelena Diemientjewa
|
2:6, 6:1, 6:2
|
Finalistka
|
11.
|
15 kwietnia 2001
|
Amelia Island
|
Ceglana
|
Amélie Mauresmo
|
4:6, 5:7
|
Finalistka
|
12.
|
22 lutego 2003
|
Memphis
|
Twarda
|
Lisa Raymond
|
3:6, 2:6
|
Zwyciężczyni
|
9.
|
2 marca 2003
|
Acapulco
|
Ceglana
|
Mariana Díaz-Oliva
|
7:5, 6:3
|
Gra podwójna (9–14)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partnerka |
Przeciwniczki |
Wynik finału
|
Zwyciężczyni
|
1.
|
3 maja 1992
|
Tarent
|
Ceglana
|
Inés Gorrochategui
|
Rachel McQuillan Radka Zrubáková
|
4:6, 6:3, 7:6
|
Finalistka
|
1.
|
12 lipca 1992
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
Wiltrud Probst
|
Florencia Labat Alexia Dechaume
|
3:6, 3:6
|
Finalistka
|
2.
|
4 października 1992
|
Tajpej
|
Twarda
|
Cammy MacGregor
|
Jo-Anne Faull Julie Richardson
|
6:3, 3:6, 2:6
|
Zwyciężczyni
|
2.
|
1 listopada 1992
|
San Juan
|
Twarda
|
Elna Reinach
|
Gigi Fernández Kathy Rinaldi
|
6:2, 4:6, 6:2
|
Finalistka
|
3.
|
11 kwietnia 1993
|
Amelia Island
|
Ceglana
|
Inés Gorrochategui
|
Manuela Maleewa Leila Meschi
|
6:3, 3:6, 4:6
|
Finalistka
|
4.
|
12 września 1993
|
US Open
|
Ceglana
|
Inés Gorrochategui
|
Arantxa Sánchez Vicario Helena Suková
|
4:6, 2:6
|
Finalistka
|
5.
|
26 września 1993
|
Tokio
|
Twarda
|
Linda Harvey Wild
|
Lisa Raymond Chanda Rubin
|
4:6, 1:6
|
Finalistka
|
6.
|
7 listopada 1993
|
Oakland
|
Dywanowa
|
Inés Gorrochategui
|
Patty Fendic Meredith McGrath
|
2:6, 0:6
|
Finalistka
|
7.
|
10 kwietnia 1994
|
Amelia Island
|
Ceglana
|
Inés Gorrochategui
|
Łarysa Sawczenko-Neiland Arantxa Sánchez Vicario
|
2:6, 7:6, 4:6
|
Zwyciężczyni
|
3.
|
15 maja 1994
|
Praga
|
Ceglana
|
Linda Harvey-Wild
|
Kristie Boogert Laura Golarsa
|
6:4, 3:6, 6:2
|
Zwyciężczyni
|
4.
|
9 kwietnia 1995
|
Amelia Island
|
Ceglana
|
Inés Gorrochategui
|
Nicole Arendt Manon Bollegraf
|
6:2, 3:6, 6:2
|
Zwyciężczyni
|
5.
|
21 maja 1995
|
Berlin
|
Ceglana
|
Inés Gorrochategui
|
Łarysa Sawczenko-Neiland Gabriela Sabatini
|
4:6, 7:6, 6:2
|
Finalistka
|
8.
|
24 września 1995
|
Tokio
|
Twarda
|
Linda Wild
|
Lindsay Davenport Mary Joe Fernández
|
3:6, 2:6
|
Zwyciężczyni
|
6.
|
22 września 1996
|
Tokio
|
Twarda
|
Mary Pierce
|
Park Sung-hee Wang Shi-ting
|
6:3, 7:6
|
Zwyciężczyni
|
7.
|
27 kwietnia 1997
|
Budapeszt
|
Ceglana
|
Alexandra Fusai
|
Eva Martincová Elena Wagner
|
6:3, 6:1
|
Finalistka
|
9.
|
10 maja 1998
|
Rzym
|
Ceglana
|
Arantxa Sánchez Vicario
|
Virginia Ruano Pascual Paola Suárez
|
6:7, 4:6
|
Finalistka
|
10.
|
28 lutego 1999
|
Oklahoma
|
Twarda
|
Jessica Steck
|
Lisa Raymond Rennae Stubbs
|
3:6, 4:6
|
Finalistka
|
11.
|
2 maja 1999
|
Hamburg
|
Ceglana
|
Jana Novotná
|
Arantxa Sánchez Vicario Łarysa Sawczenko-Neiland
|
2:6, 1:6
|
Finalistka
|
12.
|
26 września 1999
|
Tokio
|
Twarda
|
Jelena Dokić
|
Conchita Martínez Patricia Tarabini
|
7:6, 4:6, 2:6
|
Finalistka
|
13.
|
14 maja 2000
|
Berlin
|
Ceglana
|
Corina Morariu
|
Conchita Martínez Arantxa Sánchez Vicario
|
6:3, 2:6, 6:7
|
Zwyciężczyni
|
8.
|
25 lutego 2001
|
Oklahoma
|
Twarda
|
Lori McNeil
|
Janet Lee Wynne Prakusya
|
6:3, 2:6, 6:0
|
Finalistka
|
14.
|
26 maja 2001
|
Strasburg
|
Ceglana
|
Lori McNeil
|
Iroda Tulyaganova Silvia Farina Elia
|
1:6, 6:7(0)
|
Zwyciężczyni
|
9.
|
16 września 2001
|
Bahia
|
Twarda
|
Lori McNeil
|
Nicole Arendt Patricia Tarabini
|
6:7(8), 6:2, 6:4
|
Przypisy
Bibliografia
|
|