Andrzej Kreütz Majewski
Data i miejsce urodzenia
|
19 września 1936 Brdów
|
Data i miejsce śmierci
|
28 lutego 2011 Warszawa
|
Narodowość
|
polska
|
Odznaczenia
|
|
Andrzej Kreütz Majewski[1] (ur. 19 września 1936 w Brdowie, zm. 28 lutego 2011 w Warszawie)[2] – polski scenograf, malarz i pedagog. Laureat wielu prestiżowych nagród i wyróżnień. Absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1959) i Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie (1962). Twórca około 160 scenografii w teatrach operowych i dramatycznych.
Życiorys
Jako scenograf debiutował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oprawą plastyczną do dramatu Słowackiego „Horsztyński” (1959). W 1962 r. rozpoczął współpracę z warszawskim Teatrem Wielkim premierą „Święta wiosny” Igora Strawinskiego. W tym samym teatrze i jeszcze w tym samym roku zrealizował scenografię do przedstawień: „Syn marnotrawny” Debussy’ego, „Judith” Honeggera, „Czerwony płaszcz” Nono i „Trójkątny kapelusz” de Falli. W 1966 r. otrzymał nominację na stanowisko naczelnego scenografa Teatru Wielkiego w Warszawie, którą pełnił do 2005 r., kiedy to z dniem 31 lipca 2005 r. przeszedł na emeryturę.
Poza wieloma realizacjami na scenie Teatru Wielkiego oraz innych polskich teatrów – był autorem scenografii w renomowanych teatrach świata w: Amsterdamie, Ankarze, Atenach, Barcelonie, Berlinie, Bonn, Buenos Aires, Buffalo, Detroit, Dortmundzie, Essen, Genewie, Hamburgu, Kolonii, Lizbonie, Londynie, Los Angeles, Madrycie, Mediolanie, Meksyku, Monachium, Moskwie, Nowym Jorku, Oslo, Paryżu, Pradze, San Francisco, Tel Awiwie, Turynie, Vancouverze, Wiedniu i Zurychu. Najbardziej znaczące realizacje zagraniczne artysty to: „Samson i Dalila” Saint-Saënsa (Opera w Kolonii), opery Richarda Straussa: „Salome” (Covent Garden w Londynie) i „Elektra” (Opera Hamburska, Opera Paryska, Teatro Sao Cárlos), „Gra w zabijanego” Ionesco (Burgtheater w Wiedniu), „La Passione” (Piccolo Teatro di Milano), „De temporum fine comoedia” Orffa (Festiwal w Salzburgu) „Dafnis i Chloe” Ravela (Bühnen der Stadt Bonn), „Jeremiasz” Ebena (Národni Divadlo w Pradze) „Don Giovanni” Mozarta (Théatre Municipal w Luksemburgu).
Zajmował się również z powodzeniem reżyserią teatralną (np.: „Pasja” Krzysztofa Pendereckiego – Teatr Wielki, Warszawa 1979, lub: „Król Roger” Karola Szymanowskiego – Teatr Wielki, Warszawa 1983).
Od 2024 roku jest patronem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Kościelcu[3]. Jest potomkiem Aleksandra Cypriana von Kreutza i Cypriana von Kreutza, właścicieli Kościelca i budowniczych tamtejszego pałacu, siedziby szkoły[4].
Odznaczenia i nagrody
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne: