Annika Belshaw
Annika Belshaw (ur. 13 czerwca 2002 w Steamboat Springs[1]) – amerykańska skoczkini narciarska, reprezentantka klubu Steamboat Springs WSC. Uczestniczka mistrzostw świata seniorów (2021 i 2023), mistrzostw świata juniorów (2018–2022) oraz igrzysk olimpijskich młodzieży (2020). Medalistka mistrzostw Ameryki Północnej (2019) oraz mistrzostw kraju.
Skoki narciarskie uprawia również jej młodszy brat, Erik[2].
Przebieg kariery
Początkowo uprawiała kombinację norweską – jedyne starty w zawodach FIS w tej dyscyplinie zaliczyła we wrześniu 2016, biorąc udział w juniorskich zawodach w Oberstdorfie[3].
We wrześniu 2017 w Kanderstegu zadebiutowała w FIS Cupie, zdobywając punkty cyklu za zajęcie 28. lokaty. W grudniu 2017 po raz pierwszy wystartowała w Pucharze Kontynentalnym, plasując się na 11. i 12. pozycji zawodów w Notodden[4].
W latach 2018–2022 pięciokrotnie startowała na mistrzostwach świata juniorów. Indywidualnie najlepszy rezultat (20. miejsce) osiągnęła w 2021[5].
24 marca 2018 w Oberstdorfie po raz pierwszy wystartowała w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata. Dzień później w tej samej miejscowości zadebiutowała w konkursie głównym cyklu, kończąc zawody na ostatnim 40. miejscu[4]. W styczniu 2020 wzięła udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2020, na których zajęła 21. lokatę w rywalizacji indywidualnej. Na Mistrzostwach Świata Seniorów 2021 indywidualnie odpadła w kwalifikacjach do zawodów na skoczni normalnej oraz zajęła 10. i 12. miejsce drużynowo[6].
Na przełomie lutego i marca 2023 w swoim drugim starcie na mistrzostwach świata seniorów zajęła indywidualnie 31. (skocznia normalna) i 32. miejsce (skocznia duża) oraz 10. lokatę w zawodach drużynowych kobiet i mikście[7].
Zdobyła srebrne medale na skoczni normalnej i dużej podczas Mistrzostw Ameryki Północnej 2019[8][9]. Jest również medalistką mistrzostw Stanów Zjednoczonych – zdobyła złoty medal na skoczni normalnej i dużej w 2021[10][11], 2022[12][13] i 2023[14][15] oraz brązowy na skoczni normalnej i dużej w 2018[16] oraz na skoczni normalnej w 2019[17].
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
37.
|
25 lutego
|
2021
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
73,5 m
|
–
|
69,6 pkt
|
210,0 pkt
|
Ema Klinec
|
10.
|
26 lutego
|
2021
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-95
|
HS-106
|
druż.[a]
|
77,0 m
|
–
|
254,3 pkt (73,5 pkt)
|
705,0 pkt
|
Austria
|
12.
|
28 lutego
|
2021
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-95
|
HS-106
|
druż. miesz.[b]
|
70,5 m
|
–
|
258,6 pkt (48,0 pkt)
|
742,2 pkt
|
Niemcy
|
NQ
|
3 marca
|
2021
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-120
|
HS-137
|
indywid.
|
nie zakwalifikowała się
|
Maren Lundby
|
31.
|
23 lutego
|
2023
|
Planica
|
Srednja skakalnica
|
K-95
|
HS-102
|
indywid.
|
85,0 m
|
–
|
95,2 pkt
|
153,9 pkt
|
Katharina Althaus
|
10.
|
26 lutego
|
2023
|
Planica
|
Srednja skakalnica
|
K-95
|
HS-102
|
druż. miesz.[c]
|
79,0 m
|
–
|
412,2 pkt (93,8 pkt)
|
605,0 pkt
|
Niemcy
|
32.
|
1 marca
|
2023
|
Planica
|
Bloudkova velikanka
|
K-125
|
HS-138
|
indywid.
|
108,0 m
|
–
|
83,5 pkt
|
180,7 pkt
|
Alexandria Loutitt
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
27.
|
2 lutego
|
2018
|
Kandersteg
|
Lötschberg-Schanze
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
81,0 m
|
81,0 m
|
154,7 pkt
|
107,9 pkt
|
Nika Križnar
|
11.
|
3 lutego
|
2018
|
Kandersteg
|
Lötschberg-Schanze
|
K-95
|
HS-106
|
druż.[d]
|
65,0 m
|
–
|
101,3 pkt (24,7 pkt)
|
631,8 pkt
|
Słowenia
|
10.
|
4 lutego
|
2018
|
Kandersteg
|
Lötschberg-Schanze
|
K-95
|
HS-106
|
druż. miesz.[e]
|
77,0 m
|
–
|
302,1 pkt (68,4 pkt)
|
567,2 pkt
|
Norwegia
|
37.
|
24 stycznia
|
2019
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
73,5 m
|
–
|
88,5 pkt
|
164,6 pkt
|
Anna Szpyniowa
|
11.
|
26 stycznia
|
2019
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
druż.[f]
|
77,5 m
|
–
|
280,4 pkt (85,2 pkt)
|
631,8 pkt
|
Rosja
|
12.
|
27 stycznia
|
2019
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
druż. miesz.[g]
|
80,5 m
|
–
|
378,3 pkt (93,1 pkt)
|
606,1 pkt
|
Rosja
|
52.
|
5 marca
|
2020
|
Oberwiesenthal
|
Fichtelbergschanzen
|
K-95
|
HS-105
|
indywid.
|
65,5 m
|
–
|
28,6 pkt
|
210,3 pkt
|
Marita Kramer
|
10.
|
7 marca
|
2020
|
Oberwiesenthal
|
Fichtelbergschanzen
|
K-95
|
HS-105
|
druż.[h]
|
77,0 m
|
–
|
202,1 pkt (52,7 pkt)
|
598,6 pkt
|
Austria
|
20.
|
11 lutego
|
2021
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
78,0 m
|
79,5 m
|
166,2 pkt
|
72,8 pkt
|
Thea Minyan Bjørseth
|
9.
|
12 lutego
|
2021
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
druż.[i]
|
81,5 m
|
–
|
296,8 pkt (89,0 pkt)
|
586,8 pkt
|
Austria
|
27.
|
3 marca
|
2022
|
Zakopane
|
Średnia Krokiew
|
K-95
|
HS-105
|
indywid.
|
75,0 m
|
77,5 m
|
140,8 pkt
|
99,7 pkt
|
Nika Prevc
|
6.
|
5 marca
|
2022
|
Zakopane
|
Średnia Krokiew
|
K-95
|
HS-105
|
druż.[j]
|
83,5 m
|
89,0 m
|
603,1 pkt (164,5 pkt)
|
285,4 pkt
|
Słowenia
|
10.
|
6 marca
|
2022
|
Zakopane
|
Średnia Krokiew
|
K-95
|
HS-105
|
druż. miesz.[k]
|
87,0 m
|
–
|
257,1 pkt (91,9 pkt)
|
627,3 pkt
|
Austria
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
stan na 24 listopada 2024
stan na 22 listopada 2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Lp.
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
1.
|
25 marca
|
2022
|
Lake Placid
|
MacKenzie Intervale
|
K-90
|
HS-100
|
87,5 m
|
93,5 m
|
221,8 pkt
|
1.[l]
|
–
|
2.
|
26 marca
|
2022
|
Lake Placid
|
MacKenzie Intervale
|
K-90
|
HS-100
|
95,0 m
|
93,0 m
|
226,8 pkt
|
2.
|
1,8 pkt
|
Hannah Wiegele
|
3.
|
16 grudnia
|
2022
|
Notodden
|
Tveitanbakken
|
K-90
|
HS-98
|
91,5 m
|
87,5 m
|
223,3 pkt
|
2.
|
1,8 pkt
|
Juliane Seyfarth
|
4.
|
17 grudnia
|
2022
|
Notodden
|
Tveitanbakken
|
K-90
|
HS-98
|
91,5 m
|
91,0 m
|
231,7 pkt
|
2.
|
3,0 pkt
|
Nora Midtsundstad
|
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Uwagi
- ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Anna Hoffmann, Paige Jones i Logan Sankey
- ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Decker Dean, Paige Jones i Casey Larson
- ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Paige Jones, Casey Larson i Andrew Urlaub
- ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Cara Larson, Samantha Macuga i Logan Sankey
- ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Casey Larson, Logan Sankey i Andrew Urlaub
- ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Anna Hoffmann, Paige Jones i Samantha Macuga
- ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Paige Jones, Greyson Scharffs i Andrew Urlaub
- ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Jillian Highfill, Paige Jones i Cara Larson
- ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Jillian Highfill, Paige Jones i Samantha Macuga
- ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Alexa Brabec, Josie Johnson i Paige Jones
- ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Erik Belshaw, Paige Jones i Stewart Gundry
- ↑ a b Ex aequo z Kathariną Ellmauer
- ↑ Ex aequo z Siną Arnet
Przypisy
- ↑ Annika Belshaw. olympedia.org. [dostęp 2020-07-12]. (ang.).
- ↑ HOME COMFORTS FOR PAGNIER AS SKI JUMPERS PREPARE TO TAKE ON THE HILL. lausanne2020.sport, 2020-01-18. [dostęp 2020-07-12]. (ang.).
- ↑ BELSHAW Annika - Athlete Information (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
- ↑ a b BELSHAW Annika - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
- ↑ BELSHAW Annika - Athlete Information; FIS Junior World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
- ↑ BELSHAW Annika - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
- ↑ BELSHAW Annika - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
- ↑ NorAm Whistler 16.03.2019. usanordic.org. [dostęp 2019-03-18]. (ang.).
- ↑ NorAm Whistler 17.03.2019 Ski Jumping Canada Whistler Ski Jumping Results. usanordic.org. [dostęp 2019-03-18]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: A. Belshaw i C. Larson mistrzami USA na normalnej skoczni. skijumping.pl, 2021-07-30. [dostęp 2023-11-30].
- ↑ Dominik Formela: Casey Larson i Annika Belshaw niepokonani na krajowym podwórku. skijumping.pl, 2021-07-31. [dostęp 2023-11-30].
- ↑ Dominik Formela: Casey Larson i Annika Belshaw mistrzami USA na skoczni normalnej. skijumping.pl, 2022-10-01. [dostęp 2023-11-30].
- ↑ Dominik Formela: Annika Belshaw i Casey Larson mistrzami USA na dużej skoczni. skijumping.pl, 2022-10-02. [dostęp 2023-11-30].
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa USA w Lake Placid: Kolejne złote medale rodzeństwa Belshawów. skijumping.pl, 2023-10-11. [dostęp 2023-11-30].
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa USA w Lake Placid: Rodzeństwo Belshawów najlepsze na dużej skoczni. skijumping.pl, 2023-10-11. [dostęp 2023-11-30].
- ↑ Dominik Formela: Englund i Bickner mistrzami USA. skijumping.pl, 2018-08-01. [dostęp 2023-11-30].
- ↑ Dominik Formela: Bickner i Lussi mistrzami USA. skijumping.pl, 2019-07-29. [dostęp 2023-11-30].
- ↑ a b BELSHAW Annika - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-21].
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-02-17. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-09. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-03-26. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2022/2023. fis-ski.com, 2023-03-17. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-21)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019. fis-ski.com, 2019-09-22. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021. fis-ski.com, 2021-09-19. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Women - Cup Standings 2022. fis-ski.com, 2022-10-08. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-10)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-30)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-16. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-02-27. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
Bibliografia
Skocznia normalna |
|
---|
Skocznia duża |
|
---|
|
|