Antonín Mrkos (ur. 27 stycznia 1918 w Střemchoví k. Brna, zm. 29 maja 1996 w Pradze[1]) – czeski astronom, meteorolog, polarnik, ratownik górski i taternik, odkrywca 274 planetoid[2] oraz 13 komet[3]. Do odkrytych przez niego komet należą: 18D/Perrine-Mrkos, 45P/Honda-Mrkos-Pajdušáková, 124P/Mrkos, 143P/Kowal-Mrkos oraz C/1957 P1 (Mrkos).
Życiorys
Pracował w latach 1945–1950 w obserwatorium nad Łomnickim Stawem, następnie do 1963 r. kierował stacją meteorologiczną na Łomnicy. W latach 1957–1959 i 1961–1963 brał udział w radzieckich wyprawach na Antarktydę, po powrocie do Czech pracował jako astronom. Stopień doktora astronomii uzyskał w 1964 r. na Uniwersytecie Karola, w 1973 r. został tam docentem[4]. Był dyrektorem Obserwatorium Kleť[5].
Podczas pracy w Tatrach był aktywnym wspinaczem. Do jego największych osiągnięć w tej dziedzinie należą:
- pierwsze przejście drogi środkową częścią południowej ściany Wideł (1952),
- pierwsze przejście drogi prawą częścią zachodniej ściany Łomnickiego Kopiniaka (1956),
- pierwsze przejście drogi południowo-zachodnią ścianą Wschodniego Szczytu Wideł (1956),
- pierwsze przejście zimowe południowo-wschodniego żlebu Łomnicy (1956),
- pierwsze przejście zimowe północnej ściany Wysokiej[4].
W uznaniu jego zasług jedną z planetoid nazwano (1832) Mrkos[5].
Przypisy
