Anzelm Lutwak (ur. 17 kwietnia 1877 w Kołomyi[1], zm. ok. 1942 we Lwowie) – polski adwokat, poeta i eseista, redaktor „Palestry” oraz „Głosu Prawa”.
Życiorys
Był synem Mojżesza Leiba i Chaje Elki z domu Resch. Maturę zdał w gimnazjum im. Sobieskiego w Krakowie[2][1], studia prawnicze zaś ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim[2][1]. Tam też 30 czerwca 1900 uzyskał stopień doktora praw. Po odbyciu aplikacji został w 1907 r. adwokatem we Lwowie, zyskując wkrótce wysoką pozycję w środowisku. Wiele artykułów i wierszy opublikował w wiedeńskim czasopiśmie „Welt”, a także w lwowskiej „Chwili”[2][1].
W 1910 r. we Lwowie zaczął wydawać pismo „Palestra” - czasopisma dla adwokatury. Po wydaniu siedmiu zeszytów periodyk upadł z powodu zbyt małego zainteresowania środowiska. W 1924 r. tytuł został wznowiony w Warszawie przez adw. Stanisława Cara[1].
Od 1924 do 1939 r. adw. dr Lutwak redagował „Głos Prawa”, którego hasłem było zawołanie Heraklita z Efezu: „Lud walczyć musi o prawo, jak o mury miasta!”. Opublikował na jego łamach wiele rozpraw naukowych felietonów, recenzji i komentarzy. Stałym współpracownikiem "Głosu Prawa" był prof. Maurycy Allerhand[1]. Czasopismo zostało wznowione w 2018 r. jako "Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda".
Z przekonań początkowo syjonista, a potem raczej asymilator. Zwalczał przejawy rasizmu i antysemityzmu. Był aktywnym uczestnikiem życia adwokackiego, członkiem organizacji prawniczych i aktywny działacz Lwowskiej Izby Adwokackiej[2]. Zamordowany w dobie Holocaustu we Lwowie w 1942 r.[1]
Przypisy
Bibliografia
- A. Redzik, Anzelm Lutwak (1877-1942) i jego „Głos”, „Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda” 2019, nr 1 (3), s. 8-29; ISSN 2657-7984
- A.Redzik, „Głos Prawa”, „Palestry” czy adwokata Anzelma Lutwaka?, „Palestra” 2009, nr 3–4, s. 153–164.
- A. Redzik, Z dziejów adwokatury lwowskiej, „Palestra” 2006, nr 9–10, s. 157–165.
Linki zewnętrzne
