Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

BAe ATP

BAe ATP
Ilustracja
BAe ATP SATA Air Açores
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

British Aerospace (BAe)

Typ

samolot pasażerski

Konstrukcja

metalowa

Załoga

2

Historia
Data oblotu

6 sierpnia 1986

Lata produkcji

1988 - 1996

Liczba egz.

64

Dane techniczne
Napęd

2 x Silnik turbośmigłowy Pratt & Whitney Canada PW126A

Moc

1978 kW każdy

Wymiary
Rozpiętość

30,63 m

Długość

26,01 m

Wysokość

7,14 m

Powierzchnia nośna

78,3 m²

Masa
Własna

13 595 kg

Startowa

22 930 kg

Zapas paliwa

3778 dm³

Osiągi
Prędkość przelotowa

496 km/h

Pułap

7 600 m

Zasięg

1 825 km

Dane operacyjne
Liczba miejsc
64

BAe ATP (ang. Advanced Turbo-Prop, zaawansowany turbośmigłowiec) – brytyjski samolot pasażerski przeznaczony do obsługiwania połączeń lokalnych, wyprodukowany w liczbie 64 egzemplarzy przez firmę British Aerospace.

Historia

ATP był odpowiedzią wytwórni British Aerospace na rosnące zapotrzebowanie na niewielki, tani, turbośmigłowy samoloty do obsługi lokalnych połączeń. Miał on konkurować z samolotami ATR 42 i De Havilland Canada DHC-8 Dash-8. 1 marca 1984 roku firma ogłosiła swoje zamiary względem nowego samolotu turbośmigłowego. Aby obniżyć koszty projektowania i produkcji sięgnięto po istniejącą już konstrukcję, samolot Hawker Siddeley HS 748, jego wariant Super 748. Poddano go modyfikacji polegającej na wydłużeniu kadłuba o 5,03 m, silniki Rolls-Royce Dart zastąpiono bardziej ekonomicznymi Pratt & Whitney Canada PW126 z nowymi, sześciołopatowymi śmigłami zaprojektowanymi wspólnie przez firmy British Aerospace i amerykańską Hamilton Standard. ATP otrzymał całkowicie skomputeryzowane wyposażenie kabiny pilotów. Prototyp nowej maszyny swój pierwszy lot wykonał 6 sierpnia 1986 roku[1]. We wrześniu 1988 roku samolot otrzymał homologację amerykańskiej Federal Aviation Administration. Pierwszy seryjny samolot wszedł do służby w liniach lotniczych British Midland 9 maja 1988 roku[2].

Konstrukcja

Samolot jest dwusilnikowym, metalowym dolnopłatem. Wolnonośne, dwudźwigarowe skrzydła o obrysie trapezowym z niewielkim skosem krawędzi natarcia i dodatnim wzniosem, w zewnętrznych częściach umieszczone są integralne zbiorniki paliwa. Płaty wyposażone są w klapy Fowlera i lotki. Metalowy kadłub o konstrukcji półkskorupowej. Usterzenie klasyczne, wolnonośne, statecznik pionowy o skośnej krawędzi natarcia, ster kierunku i ster wysokości jednodźwigarowy. Ster wysokości zaopatrzony w klapki odciążające. Usterzenie poziome o obrysie trapezowym. Podwozie trójzespołowe, przednie dwókołowe chowane do przodu do wnęki w kadłubie, główne, również dwukołowe i chowane do przodu do wnęk w gondolach silników. Dwa silniki turbośmigłowe Pratt & Whitney Canada PW126A napędzające sześciołopatowe, kompozytowe śmigła[2]. .

Wersje[2]

  • ATP Freighter - wersja sześciu samolotów ATP z powiększoną kabiną ładunkową
  • Maritime ATP - wersja zmilitaryzowana, przeznaczona do patrolowania obszarów morskich. Projekt nie doczekał się realizacji
  • ATP-AEW - wersja zmilitaryzowana, będąca propozycją dla Sił Powietrznych Australii na samolot wczesnego ostrzegania. Projekt nie doczekał się realizacji

Przypisy

  1. Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 41.
  2. a b c Jacek Nowicki,British Aerospace Jetstream 31, „Lotnictwo”, nr 7 (1992), s. 44, ISSN 0867-6763

Bibliografia

Kembali kehalaman sebelumnya