W latach 1949–1950 był trenerem Szombierek Bytom, które prowadził w 35 meczach I ligi[6]. W latach 1953–1954 trenował III-ligowy Widzew Łódź[2]. W latach 1955–1957 był trenerem Górnika Radlin, prowadząc go m.in. w 30 meczach I ligi[7]. W 1958 został skazany przez sąd wojskowy na 10 lat więzienia w sprawie „Słońce” za współpracę z amerykańskim wywiadem[3]. Później pracował w Kenii – jako delegat niemieckiej federacji piłkarskiej był trenerem młodzieży – był założycielem Olimpijskich Centrów Młodzieżoych w Nairobi, Mombasie, Kisumu i Nakuru oraz odkrywcą piłkarzy takich jak: Wilberforce Mulamba, Ambrose Ayoyi, Bobby Ogolla, Sammy Taabu, Hussein Kheri, Josephat Murila, Austin Oduor, Mahmoud Abbas, Sammy Owino[8]. następnie na Filipinach współtworzył młodzieżowe akademie piłkarskie. W Korei Południowej był doradcą związku piłkarskiego[3]. W latach 1974–1975[9] i 1984 był trenerem reprezentacji Kenii, od 1979[10][8]reprezentacji Filipin oraz Dominikany (1992)[3].
Przypisy
↑BenjaminB.Strack-ZimmermannBenjaminB., Bernhard Zgoll (Coach) [online], www.national-football-teams.com [dostęp 2022-12-27](ang.).
↑ abAndrzejA.GowarzewskiAndrzejA., Widzew oraz dawni łódzcy ligowcy – ŁTS-G, Klub Turystów, Union-Touring. 75 lat prawdziwej historii RTS (1922-1997) = 75 years of the true history of RTS Widzew. The jubilee book, Katowice: Wydawnictwo GiA, 1998, ISBN 83-905424-5-5, OCLC749776202 [dostęp 2022-10-29]. Brak numerów stron w książce
↑WojciechW.FrączekWojciechW., Encyklopedia ekstraklasy. Statystyczny bilans 80 sezonów, Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2015, ISBN 978-83-86320-65-3, OCLC924834867 [dostęp 2022-12-27]. Brak numerów stron w książce