Bezytramid
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
4-[4-(2-okso-3-propanoilobenzimidazol-1-ilo)piperydyn-1-ylo]-2,2-difenylobutanonitryl
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C31H32N4O2
|
| Masa molowa
|
492,61 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
15301-48-1
|
| PubChem
|
61791
|
| DrugBank
|
DB01459
|
| SMILES
|
CCC(=O)N1C2=CC=CC=C2N(C1=O)C3CCN(CC3)CCC(C#N)(C4=CC=CC=C4)C5=CC=CC=C5
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C31H32N4O2/c1-2-29(36)35-28-16-10-9-15-27(28)34(30(35)37)26-17-20-33(21-18-26)22-19-31(23-32,24-11-5-3-6-12-24)25-13-7-4-8-14-25/h3-16,26H,2,17-22H2,1H3
|
| InChIKey
|
FLKWNFFCSSJANB-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
| ATC
|
N02AC05
|
| Legalność w Polsce
|
środek odurzający grupy I-N
|
Bezytramid – organiczny związek chemiczny, syntetyczny opioid. Znajduje się w grupie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[1]. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[2].
Przypisy
