Początkowo edukację zdobywał w miejscowych szkołach publicznych. W 1965 ukończył studia na Uniwersytecie Princeton. Następnie otrzymał stypendium na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie również studiował uzyskując dyplom w 1968.
Podczas studiów uprawiał koszykówkę. Trzykrotnie był wybierany do drużyny najlepszych zawodników uniwersyteckich, a w 1965 został wybrany uniwersyteckim zawodnikiem roku. Pomógł doprowadzić zespół Uniwersytetu Princeton do półfinału rozgrywek uniwersyteckich. Poza drużyną uniwersytecką wystąpił na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964, gdzie wraz z reprezentacją Stanów Zjednoczonych zdobył złoty medal.
W sezonie 1967/68 rozpoczął karierę zawodową w lidze NBA, wybrany z 2. numerem w drafcie 1965 przez New York Knicks. W debiutanckim sezonie 1967/1968 zajął drugie miejsce w głosowaniu na debiutanta roku[1].
W swojej dziesięcioletniej karierze w tej lidze ośmiokrotnie zakwalifikował się do fazy play-off. W sezonie 1969/70 pomógł drużynie New York Knicks zdobyć pierwszy tytuł mistrzowski. Osiągnięcie to powtórzył w sezonie 1972/73 będąc również wybrany w tym sezonie do meczu gwiazd. Podczas gry w lidze NBA określany był przydomkiem Dollar Bill. W 1983 za swoje osiągnięcia na parkiecie został wybrany do koszykarskiej galerii sław.