Branko Zinaja, serb. Бранко Зинаја (ur. 28 września 1895 w Varaždinie, zm. 20 września 1949 w Opatii) – jugosłowiański piłkarz narodowości chorwackiej występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Królestwa SHS w latach 1921–1923.
Kariera klubowa
W trakcie swojej kariery piłkarskiej występował w zespole HAŠK Zagrzeb[1]. Z klubem tym wywalczył dwukrotnie mistrzostwo Zagrzebia (1920/21 i 1921/22)[2]. W 1923 roku w barwach HAŠK rozpoczął występy w mistrzostwach Królestwa SHS. W sezonach 1927 i 1928 był wicekrólem strzelców tych rozgrywek[3].
Kariera reprezentacyjna
28 października 1921 zadebiutował w reprezentacji Królestwa SHS w przegranym 1:6 meczu towarzyskim przeciwko Czechosłowacji, w którym zdobył bramkę[1]. W czerwcu 1922 w spotkaniu z tym samym rywalem (4:3) zdobył 2 gole, przyczyniając się do odniesienia pierwszego zwycięstwa w historii drużyny narodowej[1]. W czerwcu 1923 w meczu z Rumunią w Bukareszcie wystąpił na boisku razem z bratem Dušanem, co było pierwszym przypadkiem tego typu w jugosłowiańskiej piłce nożnej[2]. W 1924 roku został powołany na Igrzyska Olimpijskie w Paryżu, jednak ostatecznie pozostał na liście rezerwowej i nie udał się na turniej[4]. Ogółem w latach 1921–1923 rozegrał on w reprezentacji 6 spotkań, w których strzelił 4 bramki[5].
Bramki w reprezentacji
Życie prywatne
Syn Jovana Zinaji i Stanislavy z d. Ester[2]. Większość dzieciństwa spędził na rodzinnej posiadłości ziemskiej w miejscowości Glina[1]. Jego ojciec pracował w Królewskich Węgierskich Kolejach Państwowych, z tego względu rodzina często zmieniała miejsce zamieszkania[2]. Po II wojnie światowej osiadł w Zagrzebiu, gdzie pracował jako urzędnik podatkowy. Jego bratem był Dušan Zinaja[2].
Okoliczności śmierci
Zmarł 20 września 1949 na udar mózgu[1]. Został pochowany w rodzinnej mogile w prawosławnej części Cmentarza Mirogoj w Zagrzebiu[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
