W 1986 roku na Uniwersytecie Padewskim zdobył doktorat, który promował Marco Toller[5]. Następnie Rovelli pracował w Rzymie, Trieście i na Uniwersytecie Yale’a[2]. W 1995 roku otrzymał Nagrodę Basilisa Xanthopoulosa od Międzynarodowego Towarzystwa Ogólnej Teorii Względności i Grawitacji[6][2]. Członek rzeczywisty (ang. full member) Międzynarodowej Akademii Filozofii Nauki (ang. International Academy for Philosophy of Science )[7][2]. W latach 2005–2011 wypromował co najmniej trzech doktorów[5], a w 2015 roku recenzował doktorat promowany przez Jerzego Lewandowskiego[8].
Książki
Do 2023 roku w Polsce ukazało się kilka jego dzieł[9]:
2017: Rzeczywistość nie jest tym, czym się wydaje. Droga do grawitacji kwantowej – elementarna struktura rzeczy, tłum. Michał Czerny, Łódź: Wydawnictwo JK, ISBN 978-83-7229685-6.
2017: Siedem krótkich lekcji fizyki, tłum. Urszula Buczkowska-Marchetti, Warszawa: Oficyna Naukowa, ISBN 978-83-6436380-1 – wydana w ponad 40 językach i sprzedana w ponad milionie egzemplarzy[2][3].
2019: Tajemnica czasu, tłum. Jeremi K. Ochab, Łódź: Wydawnictwo JK, ISBN 978-83-7229807-2.
2021: Helgoland. Znaczenie kwantowej rewolucji, tłum. Bogumił Bieniok i Ewa L. Łokas, Łódź: Wydawnictwo JK, ISBN 978-83-8225091-6.
.jpg)
