Ciałka Hirano (ang. Hirano bodies) – cytoplazmatyczne, eozynofilne, pałeczkowate struktury spotykane wewnątrz komórek nerwowych w chorobach neurodegeneracyjnych, m.in. w chorobie Alzheimera i niektórych postaciach choroby Creutzfeldta-Jakoba. Zbudowane są z aktyny i białek z nią związanych. Lokalizują się głównie wewnątrz neuronów formacji hipokampalnej[1][2].
Nazwa ciałek Hirano upamiętnia ich odkrywcę, japońskiego neuropatologa Asao Hirano, który opisał je po raz pierwszy w 1965 roku[3][4].
Przypisy
- ↑ Paweł P Liberski, Mirosław Jan Mossakowski: Neurodegeneracje. T. 1, Biologia molekularna, podstawy strukturalne, choroby neurodegeneracyjne. Warszawa: CUN PAN, 2003, s. 75. ISBN 83-88443-26-7.
- ↑ Paweł P Liberski, Wielisław Papierz, Wojciech Kozubski, Iwona Kłoszewska, Mirosław Jan Mossakowski: Neuropatologia Mossakowskiego. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2005, s. 513-514. ISBN 83-89309-63-7.
- ↑ Hirano A: Pathology of amyotrophic lateral sclerosis. [w:] Gajdusek & Gibbs (red.) Slow latent and temperate virus infections, NINDB monograph No.2, 1965: 23-37. Bethesda. National Institutes of Health
- ↑ Hirano bodies w bazie Who Named It (ang.)
