Cmentarz wojenny nr 133
Bobowa
nr rej. A-572 z 04.02.1988[1]
|
Widok ogólny z bramą wejściową
|
Państwo
|
Polska
|
Miejscowość
|
Bobowa
|
Typ cmentarza
|
wojenny
|
Stan cmentarza
|
nieczynny
|
Powierzchnia cmentarza
|
549 m²
|
Liczba pochówków
|
141
|
Liczba grobów
|
141
|
Data otwarcia
|
1915
|
Architekt
|
Jan Szczepkowski
|
Położenie na mapie Bobowej
|
Położenie na mapie Polski
|
Położenie na mapie województwa małopolskiego
|
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
|
Położenie na mapie gminy Bobowa
|
49°42′18,4″N 20°56′17,4″E/49,705111 20,938167
|
|
Cmentarz wojenny nr 133 – Bobowa – austriacki cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej w Bobowej w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Bobowa. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W IV okręgu Łużna cmentarzy tych jest 27[2].
Opis cmentarza
Ma kształt prostokąta i znajduje się jako oddzielna kwatera na cmentarzu parafialnym w Bobowej. Zaprojektowany został przez polskiego architekta Jana Szczepkowskiego. Brama wejściowa znajduje się od strony drogi nr 981 łączącej Bobową z Grybowem i jest bardzo podobna do zaprojektowanych również przez tego architekta cmentarzach nr 119 i 134. Są to dwa masywne, murowane z kamienia słupki z metalową furtką, oraz prowadzące do nich betonowe schody z murem po obydwu stronach. Głównym pomnikiem jest duży żelazny, kuty krzyż łaciński o wysokości 10 m. Na końcach ramion i na ich złączeniu znajdują się misterne metalowe glorie. Tego typu krzyż nie występuje na żadnym innym cmentarzu okręgu Łużna. Ogrodzenie stanowią murowane z kamienia słupki, betonowa podmurówka i zawieszone między słupkami metalowe segmenty w kształcie balustradek. Nagrobki żołnierzy w postaci metalowych krzyży na betonowym cokole. W podstawę krzyża wkomponowana imienna tabliczka[2][3].
Polegli
W 141 grobach pojedynczych pochowano tutaj 113 żołnierzy armii austro-węgierskiej, 4 armii niemieckiej i 22 armii rosyjskiej[4]. Zginęli od września 1914 roku do maja 1915 roku[3]. Większość z nich posiada tabliczki imienne. Nie zidentyfikowano 48 żołnierzy[5].
Los cmentarza
Po II wojnie światowej nie dbano o cmentarze z I wojny i ulegały one naturalnemu niszczeniu, zdarzały się również akty wandalizmu[2]. W 2014 r. z budżetu wojewody dokonano generalnego remontu cmentarza nr 133 i zamontowano tablicę informacyjną[6]. Krzyż zaprojektowany przez J. Szczepkowskiego stał się wzorem dla naśladowców – na wzgórzu nad drogą Zborowice – Łużna wykonano jego replikę, nieco niższą i pomalowaną na biało[7].
Galeria
-
Krzyż główny
-
Fragment
-
Krzyż dwuramienny
Przypisy
Linki zewnętrzne