|
Data i miejsce urodzenia
|
22 czerwca 1972 Wałbrzych
|
Obywatelstwo
|
Polska
|
Kariera seniorska
|
|
Dariusz Baranowski (ur. 22 czerwca 1972 w Wałbrzychu) – polski kolarz szosowy, trzykrotny zwycięzca Tour de Pologne, olimpijczyk.
Dariusz Baranowski rozpoczął przygodę z kolarstwem w 1986 w Górniku Wałbrzych pod okiem trenerów: Jarosława Nowickiego i Marka Henczki. W 1990 w Cleveland wywalczył brązowy medal mistrzostw świata juniorów w wyścigu drużynowym na czas (w drużynie wraz z Dariuszem Baranowskim jechali Grzegorz Rosoliński, Artur Krzeszowiec i Bernard Wierzbiński). W Wyścigu Pokoju w 1991 i 1995 zajmował 2. miejsce w klasyfikacji generalnej. W 1991 wygrał etap jazdy indywidualnej na czas z Polanicy-Zdroju do Zieleńca. Startując w barwach klubów amatorskich, wygrywał trzy razy Tour de Pologne (w 1991, 1992 i 1993). W 1992 reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie. Wraz z Markiem Leśniewskim, Andrzejem Sypytkowskim i Grzegorzem Piwowarskim zajął 6. miejsce w wyścigu drużynowym na czas (100 km). W 1993 tytuły wojskowego mistrza i wicemistrza Europy zdobył, reprezentując barwy Legii Warszawa.
W 1996 reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich w Atlancie, zajmując 9. miejsce w jeździe indywidualnej na czas.
Także w 1996, jako jeden z najlepszych polskich kolarzy, został kolarzem zawodowym, podpisując kontrakt z amerykańską drużyną US Postal Service. Ukończył 11 wielkich tourów. Dwukrotnie zajmował w nich 12. miejsce – w Tour de France 1998 i Giro d’Italia 2003. Zdobywał 9-krotnie tytuł mistrza Polski w różnych konkurencjach kolarskich.
W peletonie kolarskim nosił przydomek „Ryba”. Po sezonie 2012 zakończył karierę kolarską.
Obecnie jest ekspertem kolarskim, wraz z Tomaszem Jarońskim komentuje wyścigi na antenie Eurosportu.
Rada Miasta Głowna w swej uchwale z 27 października 2004 nadała mu tytuł Zasłużony Obywatel Miasta Głowna. W mieście tym mieszka od 1994. Ożenił się z głownianką Agnieszką z domu Kosiorek, z którą ma syna Alana, urodzonego w 1997 roku.
3 kwietnia 2016 roku podczas V Gali Ambasadorów Wałbrzycha w Zamku Książ, Dariusz Baranowski otrzymał tytuł Ambasador Wałbrzycha[1].
Kluby i grupy zawodowe
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Feliks Więcek (1928)
- Józef Stefański (1929)
- Jerzy Lipiński (1933)
- Bolesław Napierała (1937, 1939)
- Stanisław Grzelak (1947)
- Wacław Wójcik (1948, 1952)
- Francesco Locatelli (1949)
- Mieczysław Wilczewski (1953)
- Marian Więckowski (1954, 1955, 1956)
- Henryk Kowalski (1957, 1961)
- Bogusław Fornalczyk (1958)
- Wiesław Podobas (1959)
- Roger Diercken (1960)
- Jan Kudra (1962, 1968)
- Stanisław Gazda (1963)
- Rajmund Zieliński (1964)
- Józef Beker (1965)
- Józef Gawliczek (1966)
- Andrzej Bławdzin (1967)
- Wojciech Matusiak (1969)
- Jan Stachura (1970)
- Stanisław Szozda (1971)
- José Luis Viejo (1972)
- Lucjan Lis (1973)
- André Delcroix (1974)
- Tadeusz Mytnik (1975)
- Janusz Kowalski (1976)
- Lechosław Michalak (1977)
- Jan Brzeźny (1978, 1981)
- Henryk Charucki (1979)
- Czesław Lang (1980)
- Andrzej Mierzejewski (1982, 1984, 1988)
- Tadeusz Krawczyk (1983)
- Marek Leśniewski (1985)
- Marek Kulas (1986)
- Zbigniew Piątek (1987)
- Marek Wrona (1989)
- Mieczysław Karłowicz (1990)
- Dariusz Baranowski (1991, 1992, 1993)
- Maurizio Fondriest (1994)
- Zbigniew Spruch (1995)
- Wiaczesław Dżawanian (1996)
- Rolf Järmann (1997)
- Siergiej Iwanow (1998)
- Tomasz Brożyna (1999)
- Piotr Przydział (2000)
- Ondřej Sosenka (2001, 2004)
- Laurent Brochard (2002)
- Cezary Zamana (2003)
- Kim Kirchen (2005)
- Stefan Schumacher (2006)
- Johan Vansummeren (2007)
- Jens Voigt (2008)
- Alessandro Ballan (2009)
- Daniel Martin (2010)
- Peter Sagan (2011)
- Moreno Moser (2012)
- Pieter Weening (2013)
- Rafał Majka (2014)
- Ion Izagirre (2015)
- Tim Wellens (2016)
- Dylan Teuns (2017)
- Michał Kwiatkowski (2018)
- Pawieł Siwakow (2019)
- Remco Evenepoel (2020)
- João Almeida (2021)
- Ethan Hayter (2022)
- Matej Mohorič (2023)
- Jonas Vingegaard (2024)
|
Identyfikatory zewnętrzne: