Swój pierwszy sukces, jako autorka piosenek osiągnęła w 1983, kiedy jej autorski utwór „Rhythm of the Night” trafił do pierwszej dziesiątki utworów listy przebojów w Stanach Zjednoczonych. Przez kolejne lata współpracowała z wieloma artystami, m.in. z: Celine Dion, Cher, Whitney Houston, Lady Gagą, Beyoncé i Mariah Carey. Dziewięć napisanych przez nią utwór zajęło pierwsze miejsce na liście Billboard 100, a 32 zostały uwzględnione w pierwszej dziesiątce listy[1].
Urodziła się 7 września 1956 w Van Nuys jako jedna z trzech córka Davida i Flory Warren[2][3]. Uczęszczała do Los Angeles Pierce College i ukończyła studia na wydziale muzyki California State University w Northridge w 1978 roku[4][5].
Od młodości pasjonowała się muzyką, przede wszystkim z powodu grania na instrumentach przez rodziców i siostrę[6]. Sama zaczęła pisać muzykę, gdy miała 11 lat, ale w wieku 14 lat zaczęła myśleć nad pracą kompozytorki[6].
Kariera
Rozwijała się w kierunku muzyki, choć jej matka próbowała nakłonić ją do pozostawieniu kariery kompozytora, na rzecz pracy biurowej[7]. Po ukończeniu studiów nawiązała współpracę z producentem Jackiem White’em i napisała piosenkę „Solitaire”, którą zaśpiewała Laura Branigan[8][9]. Utwór dotarł do siódmego miejsca na amerykańskich listach przebojów w 1983 roku i tym samym stał się pierwszym przebojem autorstwa kompozytorki[10]. W 1985 roku została wydana piosenka autorstwa Warren „Rhythm of the Night”, która odniosła duży sukces komercyjny i otrzymała nominację do Złotego Globu[11][12].
W 1986 założyła własną firmę wydawniczą „Warren Piece”, która w kolejnych latach przekształciła się w „Realsongs”[9][13][14]. W styczniu 1987 miała miejsce premiera piosenki „Nothing’s Gonna Stop Us Now”, która została wykonana przez zespół Starship i znalazła się na ścieżce dźwiękowej do filmu Manekin[15][16]. Utwór autorstwa Warren i Albera Hammonda znalazł się na pierwszym miejscu amerykańskiej listy przebojów i otrzymał nominację do Oscara oraz Grammy[17][18][19]. W kolejnych latach stworzyła wiele piosenek, które stały się komercyjnymi hitami, m.in.: „If I Could Turn Back Time” (wykonanie: Cher)[20], „How Can We Be Lovers?” (Michael Bolton)[21] oraz „Love Will Lead You Back” (Taylor Dayne)[22].
19 lutego 1996 premierę miała kolejna piosenka autorstwa Warren, „Because You Loved Me”, którą zaśpiewała Céline Dion[23]; utwór znalazł się na ścieżce dźwiękowej do filmu Namiętności i otrzymał uznanie krytyków, jednocześnie stając się światowym przebojem, osiągając pierwsze miejsce w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Australii oraz docierając do pierwszej dziesiątki w wielu innych krajach[24][25][26]. Utwór otrzymał nominację m.in. do Oscara i Złotego Globu[27][28]. Dodatkowo Warren otrzymała za niego swoją pierwszą Nagrodę Grammy w kategorii Najlepsza piosenka napisana na potrzeby filmu, a dodatkowo była nominowana w kategorii Piosenka roku[19].
23 maja 1997 ukazała się kolejna piosenka Warren, „How Do I Live”, którą zaśpiewała Trisha Yearwood. Utwór pojawił się w filmie Con Air i został nominowany do: Oscara, Złotego Globu oraz dwóch nagród Grammy (w tym za Piosenkę roku)[29][19]. Sama piosenka osiągnęła tak duży sukces komercyjny, że pozostała na liście Billboard Hot 100 przez 69 tygodni[30]. 18 sierpnia 1998 została wydana piosenka „I Don’t Want to Miss a Thing”, która przyniosła Warren kolejne nominację do nagród w tym: Oscara oraz dwóch Grammy[31][32].
W 2010 otrzymała swojego pierwszego Złotego Globa za najlepszą piosenkę oryginalną (za utwór „You Haven’t Seen the Last of Me” śpiewany przez Cher)[43]. W 2016 otrzymała Primetime Emmy Award w kategorii Wyjątkowa muzyka i oryginalne teksty za piosenkę „Til It Happens to You”, którą zaśpiewała Lady Gaga[44]. W 2018 otrzymała nominację do News and Documentary Emmy Award w kategorii Wyjątkowa muzyka i dźwięk, za pracę przy dokumencie Cries from Syria[45]. W 2020 otrzymała Złotego Globa za piosenkę „Io sì (Seen)” z filmu Życie przed sobą[46], została także laureatką Polar Music Prize[47]. W 2022 otrzymała Honorowego Oscara, za „muzykę i teksty, które spotęgowały emocjonalny wpływ niezliczonych filmów i zainspirowały pokolenia artystów muzycznych”[48][49].
Życie prywatne
Była w związku z autorem tekstów i producentem muzycznym Guy Roche, który zakończył się w 1992 roku i twierdzi, że od tamtej pory nie miała innego związku[50]. 12 lutego 2016 roku podczas wywiadu powiedziała, że była molestowana w wieku 12 lat, a później doświadczyła molestowania seksualnego i napaści ze strony inżyniera dźwięku podczas swojej kariery zawodowej[51]. Jest wegetarianką[52].
