|
Data i miejsce urodzenia
|
6 listopada 1989 Bruneck
|
Klub
|
C.S. Esercito
|
Debiut w PŚ
|
8.03 2011, Chanty-Mansyjsk (56. miejsce – b.indywidualny)
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
2.12 2011, Östersund (23. miejsce – sprint)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
6.02 2016, Canmore (1. miejsce – b.masowy)
|
Dorobek medalowy
|
|
Dominik Windisch (ur. 6 listopada 1989 w Bruneck) – włoski biathlonista, trzykrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 16 marca 2007 roku, startując w zawodach Pucharu IBU w Ridnaun, gdzie zajął 38. miejsce w sprincie. Rok później wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Ruhpolding, zdobywając brązowy medal w sztafecie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając na mistrzostwach świata juniorów w Torsby w 2010 roku, gdzie był szósty w biegu indywidualnym.
W Pucharze Świata zadebiutował 8 marca 2011 roku w Chanty-Mansyjsku, zajmując 56. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 2 grudnia 2011 roku w Östersund, gdzie zajął 23. miejsce w sprincie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 6 lutego 2016 roku w Canmore, wygrywając rywalizację w biegu masowym. W zawodach tych wyprzedził na podium Niemca Benedikta Dolla i Quentina Fillona Mailleta z Francji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2016/2017, kiedy z dorobkiem 525 punktów zajął 14. miejsce w klasyfikacji generalnej.
W 2013 na Zimowych igrzysk wojskowych w Annecy zdobył srebrny medal w biatlonie (sprint drużynowo 10 km) oraz brązowy medal w patrolu wojskowym (drużynowo).
W 2014 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie wspólnie z Dorotheą Wierer, Karin Oberhofer i Lukasem Hoferem zdobył brązowy medal w sztafecie mieszanej. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu reprezentacja Włoch w składzie Wierer, Lisa Vittozzi, Hofer i Windisch ponownie zajęła trzecie miejsce w sztafecie mieszanej. Na tej samej imprezie Windisch zdobył też brązowy medal w sprincie, przegrywając tylko z Niemcem Arndem Peifferem i Czechem Michalem Krčmářem. Był też między innymi czwarty w starcie masowym na mistrzostwach świata w Oslo w 2016 roku i sztafecie mieszanej podczas mistrzostw świata w Hochfilzen rok później.
Jego starszy brat Markus również był biathlonistą.
Po sezonie 2021/2022 zakończył sportową karierę[1].
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Konkurencja |
Lokata |
Pudła |
Czas biegu |
Strata |
Zwycięzca
|
1.
|
6 lutego
|
2016
|
Canmore
|
Bieg masowy na 15 km
|
1.
|
1+0+2+1
|
40:37,1
|
–
|
–
|
2.
|
5 stycznia
|
2017
|
Oberhof
|
Sprint na 10 km
|
3.
|
0+1
|
28:07,1
|
+40,3
|
Julian Eberhard
|
3.
|
7 stycznia
|
2017
|
Oberhof
|
Bieg pościgowy na 12,5 km
|
3.
|
0+0+3+2
|
38:18,1
|
+1:32,4
|
Martin Fourcade
|
4.
|
17 marca
|
2019
|
Östersund
|
Bieg masowy na 15 km
|
1.
|
1+1+1+0
|
40:54,1
|
–
|
–
|
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne: