Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Dyskografia Lany Del Rey

Dyskografia Lany Del Rey
Ilustracja
Lana Del Rey (2019)
Wydawnictwa
Albumy studyjne↙

9

Minialbumy↙

5

Single↙

39

Teledyski↙

17

Single promocyjne↙

16

Dyskografia Lany Del Rey – amerykańskiej wokalistki indierockowej, składa się z dziewięciu albumów studyjnych, pięciu minialbumów, trzydziestu dziewięciu singli oraz siedemnastu teledysków.

W 2008 roku Lana Del Rey pod pseudonimem Lizzy Grant nagrała swój pierwszy minialbum Kill Kill, na którym znalazły się trzy utwory wokalistki[1]. Dwa lata później piosenkarka wydała swój pierwszy długogrający album Lana Del Ray A.K.A. Lizzy Grant[2]. Album wydany został jedynie w formie cyfrowej na iTunes[3], nie osiągnął jednak komercyjnego sukcesu[4], nie był także notowany na listach przebojów[4].

W 2012 roku wokalistka podjęła współpracę z wydawnictwami muzycznymi Interscope oraz Polydor i nagrała album zatytułowany Born to Die, który uzyskał status platynowej płyty w Australii[5], Austrii[6], Niemczech[7], Szwajcarii[8] oraz Polsce[9], a także status złotej płyty w Kanadzie[10] i Danii[11]. Pochodzący z albumu singel „Video Games” zajął 9. miejsce na liście przebojów UK Singles Chart[12], 2. pozycję w zestawieniu Schweizer Hitparade[13] czy też 3. miejsce na holenderskiej liście przebojów MegaCharts[14]. Singel uzyskał także status podwójnej platynowej płyty w Szwajcarii[8], platynowej płyty w Austrii[6] i Niemczech[7] oraz złotej płyty w Australii[15]. Drugim utworem promującym wydawnictwo został tytułowy utwór „Born to Die”, który powtórzył sukces pierwszego singla zajmując między innymi 12. miejsce w zestawieniu Irish Singles Chart[16] oraz 7. miejsce na duńskiej liście przebojów Tracklisten[17]. Pozostałymi singlami promującymi album zostały „Blue Jeans”, „Summertime Sadness” oraz „National Anthem”.

9 listopada 2012 roku wydana została reedycja albumu Born to Die, zatytułowana Born to Die: The Paradise Edition. Singlem promującym wydawnictwo został utwór „Ride”, do którego nakręcono teledysk w reżyserii Anthony'ego Mandlera[18].

Albumy studyjne

Rok Album Najwyższe pozycje na listach Sprzedaż Certyfikaty
POL
[19] 		UK
[12] 		AUS
[20] 		AUT
[21] 		BEL
[22] 		CAN
[23] 		DNK
[17] 		ESP
[24] 		FIN
[25] 		FRA
[26] 		GER
[27] 		IRL
[16] 		ITA
[28] 		NLD
[14] 		NOR
[29] 		NZ
[30] 		POR
[31] 		SWE
[32] 		SWI
[33] 		USA
[34]
2010 Lana Del Rey – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
2012 Born to Die
  • Data: 27 stycznia 2012
  • Wydawca: Interscope, Polydor
  • Format: CD, LP, digital download
 2 1 1 1 2 3 3 7 5 1 1 1 5 2 1 2 3 14 1 2
2014 Ultraviolence
  • Data: 13 czerwca 2014
  • Wydawca: Interscope, Polydor
  • Format: CD, LP, digital download
 1 1 1 5 1 1 1 1 1 2 3 2 2 5 1 1 3 6 2 1
  • USA: platynowa płyta[41]
  • UK: platynowa płyta[42]
  • DEU: złota płyta[43]
  • FRA: platynowa płyta[44]
  • CAN: platynowa płyta[45]
  • POL: platynowa płyta[47]
2015 Honeymoon
  • Data: 18 września 2015
  • Wydawca: Interscope, Polydor
  • Format: CD, LP, digital download, kaseta
 3 2 1 4 – 3 7 4 12 3 4 1 2 5 6 2 2 3 3 2
  • USA: złota płyta[41]
  • UK: złota płyta[42]
  • CAN: platynowa płyta[45]
  • FRA: złota płyta[44]
  • POL: 2x platynowa płyta[49]
2017 Lust for Life
  • Data: 21 lipca 2017
  • Wydawca: Interscope, Polydor
  • Format: CD, LP, digital download, kaseta
 2 1 1 5 4 1 5 1 3 2 8 2 6 6 1 2 1 1 2 1
  • USA: złota płyta[41]
  • UK: złota płyta[42]
  • CAN: platynowa płyta[45]
  • FRA: złota płyta[51]
  • BRA: platynowa płyta[52]
  • POL: 2x platynowa płyta[49]
2019 Norman Fucking Rockwell![53]
  • Data: 31 sierpnia 2019
  • Wytwórnia: Interscope, Polydor
 4 1 4 7 2 3 3 2 6 4 5 1 5 4 2 5 1 2 1 3
  • USA: złota płyta[41]
  • UK: złota płyta[42]
  • CAN: platynowa płyta[45]
  • ITA: złota płyta[56]
  • POL: 2x platynowa płyta[49]
  • DAN: platynowa płyta[57]
2021 Chemtrails over the Country Club!
  • Data: 19 marca 2021
  • Wytwórnia: Interscope, Polydor
 1 1 2 4 2 5 2 4 5 3 3 2 7 2 3 2 1 3 1 2
  • UK: złota płyta[42]
  • FRA: złota płyta[51]
  • POL: platynowa płyta[49]
2021 Blue Banisters
  • UK: srebrna płyta[42]
  • POL: złota płyta[58]
2023 Did You Know That There’s a Tunnel Under Ocean Blvd
  • UK: złota płyta[42]
  • POL: platynowa płyta[49]
„–” oznacza, że album nie był notowany na danej liście.

Reedycje

Rok Album Sprzedaż Certyfikaty
2012 Born to Die: The Paradise Edition
  • Data: 9 listopada 2012
  • Wydawca: Polydor, Interscope
  • Format: CD, LP, digital download

Box sety

Rok Album
2012 The Singles
  • Data: 10 grudnia 2012
  • Wydawca: Polydor
  • Format: LP

Minialbumy

Rok Album Najwyższe
pozycje na listach
CAN
[23] 		FRA
[26] 		USA
[23] 		AUS
[20] 		NZ
[30]
2008 Kill Kill jako Lizzy Grant
  • Data: 21 października 2008
  • Wydawca: 5 Points Records
  • Format: digital download
 – – – – –
2011 Video Games
  • Data: 16 października 2011
  • Wydawca: Stranger Records
 – 40 – – –
2012 Lana Del Rey
  • Data: 10 stycznia 2012
  • Wydawca: Stranger, Interscope, Polydor
  • Format: digital download
 18 – 20 – –
Paradise
  • Data: 9 listopada 2012
  • Wydawca: Interscope, Polydor, Stranger
  • Format: CD, LP, digital download
 10 – 10 19 19
2013 Tropico
  • Data: 6 grudnia 2013
  • Wydawca: Stranger, Interscope, Polydor
  • Format: digital download
 – – – – –
„–” oznacza, że album nie był notowany na danej liście.

Single

Jako główny artysta

Rok Tytuł Najwyższe pozycje na listach Certyfikat Album
POL
[69] 		UK
[12] 		AUS
[20] 		AUT
[21] 		BEL
[70] 		CAN
[23] 		DNK
[17] 		ESP
[24] 		FIN
[25] 		FRA
[26] 		GER
[27] 		IRL
[16] 		NLD
[14] 		NZ
[30] 		SWE
[32] 		USA
[71]
2011 „Video Games” 5 9 23 2 2 72 18 33 14 2 1 6 3 – 56 91
  • AUS: platynowa płyta[72]
  • DAN: platynowa płyta[73]
  • DEU: 2x platynowa płyta[43]
  • UK: 2x platynowa płyta[74]
  • USA: 2x platynowa płyta[75]
 Born to Die
„Born to Die” – 9 34 10 10 – 7 41 13 13 29 – 89 – 59 –
  • CAN: złota płyta[45]
  • DAN: platynowa płyta[76]
  • DEU: złota płyta[43]
  • UK: platynowa płyta[74]
  • USA: 2x platynowa płyta[75]
2012 „Blue Jeans” – 32 – – 4 – 35 – – 16 – – – – – –
  • CAN: złota płyta[45]
  • ITA: złota płyta[77]
  • UK: złota płyta[74]
  • USA: 2x platynowa płyta[75]
„Summertime Sadness” 1 – 3 8 15 7 – 29 – 10 4 7 53 23 20 112
  • CAN: 2x platynowa płyta[45]
  • DEU: 3x platynowa płyta[43]
  • ITA: 3x platynowa płyta[77]
  • SWI: 5x platynowa płyta[78]
  • USA: 6x platynowa płyta[75]
„National Anthem” – – – – 40 – – – – 152 – – – – – –
  • UK: srebrna płyta[74]
  • USA: platynowa płyta[75]
„Ride” – – – 63 3 – 40 – – 56 – – – – – –
  • UK: srebrna płyta[74]
  • USA: platynowa płyta[75]
 Paradise
2013 „Dark Paradise” 5 – – 42 – – – – – – 45 – – – – –
  • UK: srebrna płyta[74]
  • USA: platynowa płyta[75]
 Born to Die
„Young and Beautiful” 12 23 8 57 33 45 – 24 – 31 50 16 79 23 39 22
  • DAN: platynowa płyta[79]
  • DEU: 3x platynowa płyta[43]
  • ITA: 2x platynowa płyta[77]
  • UK: platynowa płyta[74]
  • USA: 5x platynowa płyta[75]
 The Great Gatsby
„Summertime Sadness (Remix)”
oraz Cedric Gervais 		4 3 – 7 – – 30 6
  • AUS: 9x platynowa płyta[80]
  • HOL: złota płyta[81]
  • NZL: złota płyta[82]
  • UK: 3x platynowa płyta[83]
 Born to Die: The Paradise Edition
„Young and Beautiful (Remix)”
oraz Cedric Gervais 		– – – – – – 38 –
  • AUS: 4x platynowa płyta[84]
  • NZL: złota płyta[85]
2014 „Once Upon a Dream” – 60 – – – – – – – 122 – – – – – 105
  • USA: platynowa płyta[75]
 Maleficent
„West Coast” – 21 44 39 4 26 39 12 – 34 22 – – 31 – 17
  • UK: złota płyta[74]
  • USA: platynowa płyta[75]
 Ultraviolence
„Shades of Cool” – 144 50 – 40 52 – 31 – 37 – – – – – 79
  • USA: złota płyta[75]
„Ultraviolence” – 105 – – 12 38 – – – 88 – – – – – 70
  • UK: srebrna płyta[74]
  • USA: złota płyta[75]
„Brooklyn Baby” – 86 35 64 32 60 – 36 – 33 – – 87 19 – 101
  • UK: srebrna płyta[74]
  • USA: złota płyta[75]
2015 „High by the Beach” 60 51 56 75 – 51
  • UK: srebrna płyta[74]
  • USA: złota płyta[75]
  • POL: złota płyta[58]
 Honeymoon
„Music to Watch Boys To” 186 – – – – –
2017 „Love” 41 41 43 68 – 44
  • ITA: złota płyta[77]
  • SWE: złota płyta[86]
  • UK: srebrna płyta[74]
  • USA: platynowa płyta[75]
  • POL: złota płyta[58]
 Lust for Life
„Lust for Life”
(gościnnie: The Weeknd) 		38 44 51 65 – 64
  • AUS: platynowa płyta[87]
  • UK: srebrna płyta[74]
  • USA: platynowa płyta[75]
  • POL: złota płyta[58]
„Summer Bummer”
(gościnnie: ASAP Rocky, Playboi Carti) 		81 – – – – 123
  • USA: złota płyta[75]
„Groupie Love”
(gościnnie: ASAP Rocky) 		– – – – – –
2018 „You Must Love Me”
(oraz Andrew Lloyd Webber) 		Unmasked: The Platinum Collection
„Mariners Apartment Complex” 79 93 – – – –
  • UK: srebrna płyta[74]
 Norman Fucking Rockwell
„Venice Bitch” – – – – – –
2019 „Hope Is a Dangerous Thing for a Woman
like Me to Have – but I Have It” 		99 – – – – –
„Doin’ Time” 75 – – – – 104
  • CAN: złota płyta[45]
  • POL: platynowa płyta[49]
  • POR: złota płyta[88]
  • UK: złota płyta[74]
  • USA: platynowa płyta[75]
„The Greatest”
„Don’t Call Me Angel”
(oraz Ariana Grande, Miley Cyrus)
  • AUS: platynowa płyta[89]
  • BRA: platynowa płyta[90]
  • CAN: złota płyta[91]
  • NOR: złota płyta[92]
  • POL: platynowa płyta[93]
  • UK: srebrna płyta[94]
 Charlie's Angels
(soundtrack)
2020 „Let Me Love You like a Woman” Chemtrails over the Country Club
2021 „Chemtrails over the Country Club”
  • UK: srebrna płyta[74]
  • BRA: 2x platynowa płyta[95]
  • POL: platynowa płyta[49]
  • AUS: złota płyta[96]
  • ESP: złota płyta[97]
„White Dress”
„Tulsa Jesus Freak”
„Blue Banisters” Blue Banisters
„Arcadia”
2022 „Watercolor Eyes” Euphoria: Season 2 (soundtrack)
„Did You Know That There’s
a Tunnel Under Ocean Blvd” 		Did You Know That There’s
a Tunnel Under Ocean Blvd
2023 „A&W”
„The Grants”
„Say Yes to Heaven”
  • POL: 2x platynowa płyta[49]
 singel niealbumowy
„Candy Necklace” (gośc. Jon Batiste)[98] Did You Know That There’s
a Tunnel Under Ocean Blvd
2024 „Tough” (oraz Quavo)[99]
„–” oznacza, że singel nie był notowany na danej liście.

Jako artysta gościnny

Rok Singel Certyfikaty Album
2015 „Wait for Life”
(Emile Haynie; gośc. Lana Del Rey) 		We Fall
2018 „Woman”
(Cat Power; gośc. Lana Del Rey) 		Wanderer
„God Save Our Young Blood”
(BØRNS; gośc. Lana Del Rey) 		Blue Madonna
2020 „Hallucinogenics”
(Matt Maeson; gośc. Lana Del Rey)
  • CAN: 2x platynowa płyta[100]
  • USA: platynowa płyta[101]
 Bank on the Funeral
2021 „Secret Life”
(Bleachers; gośc. Lana Del Rey) 		Take the Sadness Out of Saturday Night
2023 „Lost at Sea”
(Rob Grant; gośc. Lana Del Rey) 		Lost at Sea
„Hollywood Bowl”
(Rob Grant; gośc. Lana Del Rey)
„Summertime”
(Kontra K; gośc. Lana Del Rey) 		Die Hoffnung klaut mir Niemand

Single promocyjne

Rok Singel Certyfikaty Album
2011 „Off to the Races”
  • UK: srebrna płyta[74]
  • USA: złota płyta[75]
 Born to Die
2012 „Carmen”
  • USA: złota płyta[75]
„Blue Velvet” Paradise
2013 „Burning Desire”
2014 „Black Beauty” Ultraviolence
2015 „Terrence Loves You” Honeymoon
„Honeymoon”
2017 „Coachella – Woodstock in My Mind” Lust for Life
2019 „Season of the Witch” Scary Stories to Tell in the Dark
(soundtrack)
„Looking for America”
„Fuck It I Love You” Norman Fucking Rockwell!
2020 „LA Who Am I to Love You” Violet Bent Backwards over the Grass
„You'll Never Walk Alone”[102] The End of the Storm
(soundtrack)
2021 „Wildflower Wildfire” Blue Banisters
„Text Book”
2023 „Take Me Home, Country Roads”[103] singel niealbumowy

Inne notowane lub certyfikowane utwory

Rok Tytuł Pozycja Certyfikat Album
US
[104] 		US Rock
[105] 		FRA
[26] 		NZ Heat.
[106] 		UK
[107]
2012 „Radio” – – 67 – –
  • UK: srebrna płyta[74]
  • USA: platynowa płyta[75]
 Born to Die
„Without You” – – – – 121
„Diet Mountain Dew”
  • UK: srebrna płyta[74]
  • USA: złota płyta[75]
„Million Dollar Man”
  • USA: złota płyta[75]
„This Is What Makes Us Girls”
  • USA: złota płyta[75]
„Body Electric” – 32 103 160 Paradise
„Bel Air” – 50 105 – 184
„Gods And Monsters” – 15 92 – 39
  • USA: złota płyta[75]
„Cola” – 22 71 – 120
  • USA: złota płyta[75]
„American” – 29 84 – 151
„Yayo” – – 120 – –
2014 „Old Money” – – 190 – – Ultraviolence
„Is This Happiness” – – 164 – 161
„Florida Kilos” – – – – 195
2015 „Prisoner”
(The Weeknd; gośc. Lana Del Rey) 		47 – 113 – 78
  • CAN: złota płyta[45]
  • USA: platynowa płyta[75]
 Beauty Behind the Madness
„Art Deco”
  • POL: platynowa płyta[49]
 Honeymoon
„Salvatore”
  • POL: złota płyta[58]
2016 „Stargirl Interlude”
(The Weeknd; gośc. Lana Del Rey) 		61 – – – 51
  • CAN: złota płyta[45]
  • FRA: złota płyta[51]
  • POL: platynowa płyta[49]
  • UK: złota płyta[74]
 Starboy
2017 „13 Beaches” – 27 195 – – Lust for Life
„Cherry” – – – 4 –
  • USA: złota płyta[75]
  • POL: złota płyta[58]
„Beautiful People Beautiful Problems”
(gościnnie: Stevie Nicks) 		– 29 – 5 –
„Tomorrow Never Came”
(gościnnie: Sean Ono Lennon) 		– 40 – – –
„Get Free" – 20 – – –
„White Mustang”
  • POL: złota płyta[58]
2019 „Norman Fucking Rockwell”
  • UK: srebrna płyta[74]
 Norman Fucking Rockwell
„Cinnamon Girl”
  • POL: platynowa płyta[49]
  • UK: srebrna płyta[74]
„Happiness is a Butterfly”
  • USA: złota płyta[75]
  • POL: złota płyta[58]
  • UK: srebrna płyta[74]
  • AUS: złota płyta[108]
2022 „Snow on the Beach”
(Taylor Swift; gośc. Lana Del Rey)
  • AUS: platynowa płyta[109]
  • CAN: platynowa płyta[45]
  • MEX: złota płyta[110]
  • NZL: złota płyta[111]
  • POR: złota płyta[112]
  • UK: srebrna płyta[74]
 Midnights

Teledyski

Rok Tytuł Reżyseria
2011 „Video Games” Lana Del Rey[113]
„Born to Die” Yoann Lemoine[114]
2012 „Blue Jeans”
„Carmen” Lana Del Rey[115]
„Summertime Sadness” Kyle Newman, Spencer Susser[116]
„National Anthem” Anthony Mandler[117]
„Blue Velvet” Johan Renck[118]
„Ride” Anthony Mandler[18]
2013 „Burning Desire” Adam Smith[119][120]
„Chelsea Hotel No 2”
„Summer Wine” Lana Del Rey[121]
„Young and Beautiful” Chris Sweeney, Sophie Muller[122]
„Tropico” Anthony Mandler[123]
2014 „West Coast” Vincent Haycock[124]
„Shades of Cool” Jake Nava[125]
„Ultraviolence” Francesco Carrozzini[126]
2017 „White Mustang” Rich Lee[127]

Przypisy

  1. ↑ Lizzy Grant* – Kill Kill. discogs.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  2. ↑ Lana Del Ray* – Lana Del Ray A.K.A. Lizzy Grant. discogs.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  3. ↑ Lana Del Rey przyjeżdża do Polski. Zobaczymy ją w TVP. wprost.pl. [dostęp 2012-10-14]. (pol.).
  4. ↑ a b Why Lana Del Rey’s First Album Disappeared. mtvhive.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  5. ↑ ARIA Charts – Accreditations – 2012 Albums. aria.com.au. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  6. ↑ a b Gold & Platin. ifpi.at. [dostęp 2012-09-28]. (niem.).
  7. ↑ a b Gold-/Platin-Datenbank. musikindustrie.de. [dostęp 2012-09-28]. (niem.).
  8. ↑ a b Awards. swisscharts.com. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  9. ↑ ZPAV: platynowe płyty przyznane w 2012. zpav.pl. [dostęp 2014-07-05]. (pol.).
  10. ↑ Gold Platinum Database. musiccanada.com. [dostęp 2014-12-31]. (ang.).
  11. ↑ Album Top-40. hitlisterne.dk. [dostęp 2012-09-28]. (duń.).
  12. ↑ a b c Lana Del Rey. officialcharts.com. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).
  13. ↑ Lana Del Rey Song Hitparade. hitparade.ch. [dostęp 2012-09-28]. (ang. • niem.).
  14. ↑ a b c Lana Del Rey in Dutch Charts. dutchcharts.nl. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  15. ↑ ARIA Charts – Accreditations – 2012 Singles. aria.com.au. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  16. ↑ a b c Discography Lana Del Rey. irish-charts.com. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  17. ↑ a b c Lana Del Rey in Danish Charts. danishcharts.com. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).
  18. ↑ a b Born to ‘Ride’: Lana Del Rey Longs for Leather Daddies. spin.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  19. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 27.02.2012 – 04.03.2012. olis.onyx.pl. [dostęp 2012-09-28]. (pol.).
    OLiS – sprzedaż w okresie 16.06.2014 – 22.06.2014. olis.onyx.pl. [dostęp 2014-06-27]. (pol.).
  20. ↑ a b c Lana Del Rey in Australian Charts. australian-charts.com. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).
  21. ↑ a b Österreichischen Hitparade. austriancharts.at. [dostęp 2012-09-27]. (niem.).
  22. ↑ Album Ultratop 50 Lana Del Rey. ultratop.be. [dostęp 2012-09-27]. (fr. • ang.).
  23. ↑ a b c d Lana Del Rey Awards. allmusic.com. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).
  24. ↑ a b Lana Del Rey in Spanish Charts. spanishcharts.com. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  25. ↑ a b Lana Del Rey in Finnish Charts. finnishcharts.com. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).
  26. ↑ a b c d Lana Del Rey dans Les Charts Francais. lescharts.com. [dostęp 2012-09-27]. (fr.).
  27. ↑ a b Suche nach Lana Del Rey. charts.de. [dostęp 2012-09-28]. (niem.).
  28. ↑ Lana Del Rey in Italian Charts. italiancharts.com. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  29. ↑ Lana Del Rey in Norwegian Charts. norwegiancharts.com. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  30. ↑ a b c Lana Del Rey in New Zealand Charts. charts.org.nz. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  31. ↑ Lana Del Rey in Portuguese Charts. portuguesecharts.com. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  32. ↑ a b Lana Del Rey in Swedish Charts. swedishcharts.com. [dostęp 2012-09-28]. (ang. • szw.).
  33. ↑ Lana Del Rey Album Hitparade. hitparade.ch. [dostęp 2012-09-28]. (ang. • niem.).
  34. ↑ Lana Del Rey – Chart History. billboard.com. [dostęp 2012-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)]. (ang.).
  35. ↑ a b c d e RIAA Gold & Platinum Program [online], RIAA [dostęp 2023-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-07] (ang.).
  36. ↑ a b c d e f g h Certification Levels [online], BPI [dostęp 2024-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-07] (ang.).
  37. ↑ a b Erforderliche Mindestmengen [online], BVMI [dostęp 2023-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-27] (niem.).
  38. ↑ a b c d e f A propos des certifications [online], SNEP [dostęp 2024-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-16] (fr.).
  39. ↑ a b c d e Certification Definitions [online], Music Canada [dostęp 2023-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-01] (ang.).
  40. ↑ a b Regulamin przyznawania wyróżnień (2005) [online], ZPAV, 23 kwietnia 2008 [dostęp 2021-09-23] [zarchiwizowane z adresu 2010-05-13].
  41. ↑ a b c d e Gold & Platinum [online], RIAA [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  42. ↑ a b c d e f g h BRIT Certified [online], BPI [dostęp 2023-10-25] (ang.). Wybrać „Albums” w polu „Format”, w polu wyszukiwania wpisać „Lana Del Rey”.
  43. ↑ a b c d e f Gold-/Platin-Datenbank [online], BVMI [dostęp 2023-10-25] (niem.).
  44. ↑ a b c d Les certifications [online], SNEP [dostęp 2023-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12] (fr.).
  45. ↑ a b c d e f g h i j k l Gold/Platinum [online], Music Canada [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  46. ↑ Diamentowe płyty CD przyznane w 2013 roku [online], ZPAV, 24 kwietnia 2013 [dostęp 2014-07-05].
  47. ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2014 roku [online], ZPAV, 3 września 2014 [dostęp 2023-10-25].
  48. ↑ a b c d e f Regulamin przyznawania wyróżnień (2021) [online], ZPAV, 1 sierpnia 2021 [dostęp 2024-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-05].
  49. ↑ a b c d e f g h i j k Oficjalna Lista Wyróżnień – platynowe płyty [online], OLiS [dostęp 2024-11-14].
  50. ↑ Tabela de Níveis de Certificação Pro-Música [online], Pró-Música Brasil [dostęp 2023-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-21] (port.).
  51. ↑ a b c Les certifications [online], SNEP [dostęp 2024-09-25] (fr.).
  52. ↑ Certificados [online], Pró-Música Brasil, 2018 [dostęp 2023-10-25] (port.).
  53. ↑ Lana Del Rey Announces New Album Norman Fucking Rockwell, Shares Song: Listen | Pitchfork [online], pitchfork.com [dostęp 2019-07-07] (ang.).
  54. ↑ Certificazioni [online], F.I.M.I. [dostęp 2023-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-04] (wł.).
  55. ↑ Guld & Platin – Sadan certificerer vi [online], IFPI Danmark, 1 kwietnia 2016 [dostęp 2023-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-07] (duń.).
  56. ↑ Certificazioni [online], F.I.M.I. [dostęp 2023-10-25] (wł.). Zaznaczyć „Album e Compilation”, w rozwijanym menu „Anno” wybrać 2022, w polu „Filtra” wpisać „Lana Del Rey”.
  57. ↑ Lana Del Rey – „Norman Fucking Rockwell!” [online], IFPI Danmark, 31 stycznia 2023 [dostęp 2023-10-25] (duń.).
  58. ↑ a b c d e f g h Oficjalna Lista Wyróżnień – złote płyty [online], OLiS [dostęp 2024-11-14].
  59. ↑ Antecedentes y Criterios de Certificaciones [online], AMPROFON, s. 2 [dostęp 2023-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-07] (hiszp.).
  60. ↑ Guld & Platina gränser [online] [dostęp 2023-10-25] (szw.).
  61. ↑ Accreditations [online], ARIA [dostęp 2023-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-16] (ang.).
  62. ↑ International Certification Award Levels [online], IFPI, czerwiec 2013 [dostęp 2023-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-28] (ang.).
  63. ↑ About the Chart [online], RMNZ [dostęp 2023-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2023-07-10] (ang.).
  64. ↑ Certificaciones [online], AMPROFON, 5 września 2018 [dostęp 2023-10-25] (hiszp.). (Wpisać „Lana Del Rey” w polu „Artista” i „Born to Die” w polu „Título”)
  65. ↑ Årslista Album – År 2014 [online], Sverigetopplistan [dostęp 2023-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-01] (szw.).
  66. ↑ ARIA Title Accreditations Report For Album Titles Reaching a New Accreditation Level between 1-01-2014 and 31-12-2014 [online], ARIA, 12 lutego 2014, s. 2 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  67. ↑ „Born to Die (Paradise Edition)” – Lana Del Rey [online], El Portal de Música [dostęp 2023-10-25] (hiszp.).
  68. ↑ Top 40 Albums – 19 November 2012 [online], RMNZ, 19 listopada 2012 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  69. ↑ Lana Del Rey – Video Games (Top Airplay). ZPAV. [dostęp 2013-10-09]. (pol.).
    Lana Del Rey – Summertime Sadness (Top Airplay). ZPAV. [dostęp 2013-10-09]. (pol.).
    Lana Del Rey – Dark Paradise (Top Airplay). ZPAV. [dostęp 2013-10-09]. (pol.).
    Lana Del Rey – Young and Beautiful (Top Airplay). ZPAV. [dostęp 2013-10-09]. (pol.).
  70. ↑ Singles Ultratop 50 Lana Del Rey. ultratop.be. [dostęp 2012-09-27]. (fr. • ang.).
  71. ↑ Lana Del Rey Chart History | Billboard [online], www.billboard.com [dostęp 2019-07-07].
  72. ↑ ARIA Title Accreditations Report For Single Titles Reaching a New Accreditation Level between 1-01-2012 and 31-12-2012 [online], ARIA, 25 stycznia 2012, s. 6 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  73. ↑ Lana Del Rey – „Video Games” [online], IFPI Danmark, 2 marca 2022 [dostęp 2023-10-24] (duń.).
  74. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x BRIT Certified [online], BPI [dostęp 2024-09-25] (ang.). Wybrać „Singles” w polu „Format”, w polu wyszukiwania wpisać „Lana Del Rey”.
  75. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac Gold & Platinum [online], RIAA [dostęp 2024-09-25] (ang.).
  76. ↑ Lana Del Rey – „Born to Die” [online], IFPI Danmark, 21 marca 2023 [dostęp 2023-10-25] (duń.).
  77. ↑ a b c d Certificazioni [online], F.I.M.I. [dostęp 2023-10-25] (wł.). Zaznaczyć „Singoli”, w rozwijanym menu „Anno” wybrać Tutti gli anni, w polu „Filtra” wpisać „Lana Del Rey”.
  78. ↑ Edelmetall [online], hitparade.ch, 2023 [dostęp 2023-10-25] (niem.).
  79. ↑ Lana Del Rey – „Young and Beautiful” [online], IFPI Danmark, 28 lutego 2023 [dostęp 2023-10-25] (duń.).
  80. ↑ ARIA Title Accreditations Report For Single Titles Reaching a New Accreditation Level between 1-01-2022 and 31-12-2022 [online], ARIA, s. 6 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  81. ↑ Goud/Platina [online], NVPI, 2013 [dostęp 2023-10-25] (niderl.). (Wpisać „Lana Del Rey” w polu „Artiest of titel”)
  82. ↑ Top 40 Singles – 26 August 2013 [online], RMNZ, 26 sierpnia 2013 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  83. ↑ Lana Del Rey vs Cedric Gervais – „Summertime Sadness (Remix)” [online], BPI, 5 sierpnia 2022 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  84. ↑ ARIA Title Accreditations Report For Single Titles Reaching a New Accreditation Level between 1-01-2014 and 31-12-2014 [online], ARIA, 1 maja 2014, s. 7 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  85. ↑ Top 40 Singles – 24 February 2014 [online], RMNZ, 24 lutego 2014 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  86. ↑ Lana Del Rey [online], Sverigetopplistan [dostęp 2023-10-25] (szw.).
  87. ↑ ARIA Title Accreditations Report For Single Titles Reaching a New Accreditation Level between 1-01-2023 and 30-09-2023 [online], ARIA, s. 13 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  88. ↑ Top AFP/Audigest – Semanas 01 a 13 de 2022 [online], Audiogest, s. 17 [dostęp 2023-10-25] (port.).
  89. ↑ ARIA Title Accreditations Report For Single Titles Reaching a New Accreditation Level between 1-01-2023 and 30-06-2023 [online], ARIA, czerwiec 2023, s. 2 [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  90. ↑ Certificados [online], Pró-Música Brasil, 2020 [dostęp 2023-10-26] (port.).
  91. ↑ Gold/Platinum [online], Music Canada, 22 października 2019 [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  92. ↑ Troféoversikt [online], IFPI Norge, 15 października 2020 [dostęp 2023-10-26] (norw.).
  93. ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2020 roku [online], ZPAV, 16 grudnia 2020 [dostęp 2023-10-26].
  94. ↑ Grande/Cyrus/Lana Del Rey – „Don't Call Me Angel” [online], BPI, 13 grudnia 2019 [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  95. ↑ Certificados [online], Pró-Música Brasil [dostęp 2024-09-25] (port.).
  96. ↑ ARIA Title Accreditations Report For Single Titles Reaching a New Accreditation Level between 1-01-2023 and 31-12-2023 [online], ARIA, 2023, s. 13 [dostęp 2024-09-25] (ang.).
  97. ↑ Histórico de Certificados [online], El Portal de Música, 2024 [dostęp 2024-09-25] (hiszp.).
  98. ↑ Lana Del Rey – „Candy Necklace” [online], Discogs [dostęp 2024-09-25] (ang.).
  99. ↑ Matthew Strauss, Quavo and Lana Del Rey Share Video for New Song „Tough”: Watch [online], Pitchfork, 3 lipca 2024 [dostęp 2024-09-25] (ang.).
  100. ↑ Gold/Platinum [online], Music Canada, 16 czerwca 2023 [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  101. ↑ Gold & Platinum [online], RIAA, 2 czerwca 2022 [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  102. ↑ Will Lavin, Lana Del Rey announces limited edition 7″ vinyl of „You’ll Never Walk Alone” cover [online], NME, 1 grudnia 2020 [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  103. ↑ Hannah Dailey, Lana Del Rey Puts Her Own Spin on John Denver’s „Take Me Home, Country Roads” [online], Billboard, 1 grudnia 2023 [dostęp 2024-09-25] (ang.).
  104. ↑ The Weeknd Chart History | Billboard [online], www.billboard.com [dostęp 2019-07-07].
  105. ↑ Lana Del Rey Chart History | Billboard [online], www.billboard.com [dostęp 2019-07-07].
  106. ↑ NZ Top 40 Singles Chart | The Official New Zealand Music Chart [online], nztop40.co.nz [dostęp 2019-07-07] (ang.).
  107. ↑ https://www.officialcharts.com/artist/7180/lana-del-rey/ http://www.zobbel.de/cluk/CLUK2012.HTM http://zobbel.de/cluk/120211cluk.txt http://www.zobbel.de/cluk/121124cluk.txt http://www.zobbel.de/cluk/140628cluk.txt http://www.zobbel.de/cluk/150829cluk.txt http://zobbel.de/cluk/150919cluk.txt
  108. ↑ ARIA Title Accreditations Report For Single Reaching a New Accreditation Level between 1-01-2023 and 30-11-2023 [online], ARIA, 2023, s. 13 [dostęp 2024-01-19] (ang.).
  109. ↑ ARIA Title Accreditations Report For Single Titles Reaching a New Accreditation Level between 1-01-2023 and 31-08-2023 [online], ARIA, s. 11 [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  110. ↑ Certificaciones [online], AMPROFON, 4 września 2023 [dostęp 2023-10-25] (hiszp.). (Wpisać „Taylor Swift” w polu „Artista” i „Snow on the Beach” w polu „Título”)
  111. ↑ Top 40 Singles – 05 June 2023 [online], RMNZ, 5 czerwca 2023 [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  112. ↑ Top AFP/Audigest – Semanas 01 a 26 de 2023 [online], Audiogest, s. 13 [dostęp 2023-10-25] (port.).
  113. ↑ Meet Lana Del Rey, the New Singer. vulture.com. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  114. ↑ Yoann Lemoine film direction. yoannlemoine.com. [dostęp 2012-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-08)]. (ang.).
  115. ↑ Lana Del Rey premieres new clip for Carmen. hindustantimes.com. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  116. ↑ Lana Del Rey – “Summertime Sadness” Video. stereogum.com. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  117. ↑ Lana Del Rey Channels Jackie O In New ‘National Anthem’ Still. mtv.com. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  118. ↑ Blue Velvet, Lana del Rey (H&M Campaign). maisonkelmd.com. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).
  119. ↑ Watch: Teaser For Ridley Scott-Produced Jaguar. thefilmstage.com. [dostęp 2013-03-15]. (ang.).
  120. ↑ Lana Del Rey – Chelsea Hotel No 2 Music Video. spring69.com. [dostęp 2013-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-18)]. (ang.).
  121. ↑ Lana Del Rey’s Video Selfie With Her Boyfriend 'Summer Wine'. spin.com. [dostęp 2013-05-26]. (ang.).
  122. ↑ Lana Del Rey’s Video for Gatsby Soundtrack Song „Young and Beautiful”. pitchfork.com. [dostęp 2013-05-26]. (ang.).
  123. ↑ Lana Del Rey Just Shot A Mini Film Called ‘Tropico’. muumuse.com. [dostęp 2014-02-24]. (ang.).
  124. ↑ Jenny Pelly, Evan Minsker: Lana Del Rey’s Fiery „West Coast” Video Is Here. pitchfork.com. [dostęp 2014-07-31]. (ang.).
  125. ↑ Watch Lana Del Rey’s Bewitching, Surreal ‘Shades of Cool’ Video. spin.com. [dostęp 2014-07-31]. (ang.).
  126. ↑ Kory Grow: Lana Del Rey Plays a Bride Without a Groom in ‘Ultraviolence’ Video. rollingstone.com. [dostęp 2014-07-31].
  127. ↑ Michelle Hyun Kim, Lana Del Rey Shares New „White Mustang” Video [online], Pitchfork, 13 września 2017 [dostęp 2024-11-14] (ang.).
Lana Del Rey
Albumy studyjne
EP
Single
Born to Die
Paradise
Ultraviolence
Norman Fucking Rockwell
Inne
Kembali kehalaman sebelumnya