Dzień Świętego Marcina (niem. Martinstag, w Austrii Martini) – świąteczny dzień obchodów religijnych obchodzony 11 listopada. Święto patrona dzieci, hotelarzy, jeźdźców, kawalerii, kapeluszników, kowali, krawców, młynarzy, tkaczy, podróżników, więźniów, właścicieli winnic, żebraków i żołnierzy – Marcina z Tours. Marcin z Tours urodził się na Węgrzech i tam jest obchodzone jego święto[1], ale 8 i 9 listopada. We Francji, gdzie był biskupem[1] oraz w Niemczech i Austrii święto marcińskie świętuje się 11 listopada.
Obchody w Polsce
W Poznaniu w Dniu św. Marcina na ulicy Święty Marcin odbywa się festyn pod nazwą „Imieniny ulicy”[2]. W swojej obecnej formie istnieje od 1993 roku, jednak tradycją nawiązuje do średniowiecznych obchodów tego święta. W tym dniu ulicą przechodzi pochód na czele ze świętym Marcinem, który przed zamkiem z rąk prezydenta miasta odbiera klucze. Tradycyjnie w Dniu św. Marcina w całej Polsce jada się rogale świętomarcińskie oraz gęsinę[1].
Obchody w Niemczech
W Niemczech wiele szkół i przedszkoli (także w polsko-niemieckich placówkach w Polsce) w wigilię Dnia św. Marcina organizuje pochód z samodzielnie wykonanymi przez uczniów i rodziców lampionami. Przy dźwiękach orkiestry, śpiewając okolicznościowe piosenki, grupa dociera na plac/boisko z ogniskiem i ciepłym poczęstunkiem (poncz, kiełbaski). Zjada się także specjalne pieczywo – figurki tzw. Weckmanna(inne języki)[3]. Podobnie wyglądają miejskie, publiczne obchody, z tym że odbywają się 11 listopada, orkiestra jest większa, a pochód prowadzi jadący na białym koniu, uroczyście ubrany żołnierz reprezentujący postać św. Marcina. Typową piosenką śpiewaną w tym czasie jest np. „Durch die Straßen auf und nieder leuchten die Laternen wieder: rote, gelbe, grüne, blaue, lieber Martin komm und schaue.” (Moc lampionów na ulicach: Czerwień, błękit nas zachwyca! Przyjdź i patrz święty Marcinie, ile barw na ziemię płynie!)[4].
Obchody w Estonii
W Estonii w wigilię Dnia św. Marcina (Mardipäev), po domach (z żartami i specjalnymi piosenkami-życzeniami) chodzą przebierańcy tzw. mardijooks. Dawniej te ubrane na czarno i z maskami odzwierzęcymi grupy składały się tylko z młodych chłopców, dziś są to często grupy przebranych dzieci (zarówno chłopców, jak i dziewczynek) pod opieką dorosłych. W Dniu św. Marcina odbywają się zabawy, je się gęsinę i jagnięcinę[5].
Galeria
Weckmann – figurki z ciasta tradycyjnie wypiekane w
Niemczech na Dzień św. Marcina
Obchody dnia św. Marcina w
Holandii (1964)
Przypisy
- ↑ a b c wkn: Dzień świętego Marcina rogalem się zaczyna. [w:] wielkiezarcie.pl [on-line]. [dostęp 2013-11-10].
- ↑ mag, tj, aog: Imieniny Ulicy Św. Marcin, Lubiewo, koncerty... Będzie się działo w ten dłuższy weekend. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. 2013-11-09. [dostęp 2013-11-10].
- ↑ ClaudiaC. Liath ClaudiaC., Das magische Jahr, BoD – Books on Demand, 2016, s. 28, ISBN 978-3-8370-4306-8 .
- ↑ Przedstawicielstwa Niemiec w Polsce – Świętomarcińskie zabawy [online], www.polen.diplo.de [dostęp 2016-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-11] .
- ↑ ClareC. Thomson ClareC., Estonia – Culture Smart!: The Essential Guide to Customs & Culture, Bravo Limited, 2011, ISBN 978-1-85733-616-0 . Brak numerów stron w książce
