Edgar Henckel-Gaschin von Donnersmarck, właściwie Edgar Hugo Łazarz Maria Henckel-Gaschin von Donnersmarck (ur. 17 lipca 1859 w Siemianowicach, zm. 14 maja 1939 w Krowiarkach) – hrabia, śląski magnat, hrabia von Henckel-Gaschin od 25 listopada 1911, 14. wolny pan stanowy Bytomia od 19 grudnia 1916 roku, dziedziczny członek pruskiej Izby Panów, Kawaler Honoru i Dewocji Zakonu Maltańskiego.
Życiorys
Urodził się 17 lipca 1859 w Siemianowicach jako syn Hugona II i Wandy von Gaschin[1][2][3]. Do 1870 przebywał w rodzinnym pałacu w Siemianowicach. Uczył się w Dreźnie, Żaganiu i gimnazjum w Paczkowie, a studiował na uniwersytecie w Bonn. Następnie przybywał we Włoszech, po czym wstąpił do armii, gdzie służył w 6 Pułku Huzarów, który stacjonował w Prudniku. Dalszą służbę w wojsku uniemożliwił mu upadek z konia. Podczas służby został odznaczony medalem za zasługi w ratowaniu ludzi[4].
23 października 1894 we Lwowie poślubił księżniczkę Karolinę zu Windisch-Grätz[1][2][3][4]. 2 kwietnia 1908 odziedziczył po ojcu Brynek i Siemianowice, a także został współpanem fideikomisu bytomskiego oraz dóbr Wolfsberg oraz użytkownikiem fideikomisu Krowiarki[2][4]. 30 sierpnia 1908 po śmierci matki stał się panem fideikomisu Krowiarki[4]. Natomiast od 25 października 1911 każdy pan fideikomisu Krowiarki używał tytułu hrabia Henckel-Gaschin von Donnersmarck z nadania w Donaueschingen przez króla pruskiego i cesarza Wilhelma II[2][3][4]. Edgar od tej chwili nosił tytuł 1. hrabiego Henckel-Gaschin von Donnersmarck[4][5]. Potomstwo Edgara (z wyjątkiem syna Hansa) używało tytułu hrabia Henckel von Donnersmarck[2][3].
Podczas I wojny światowej działał w Maltańskim Czerwonym Krzyżu, gdzie organizował transport rannych, za co dostał order „Patriae ac Humanitati” I klasy[5]. 19 grudnia 1916 po śmierci Guidona von Donnersmarck został 14. wolnym panem stanowym Bytomia[2][3][5]. W latach 1921–1936 został prezesem spółki rodzinnej „The Henckel von Donnersmarck-Beuthen Estates Limited”[5]. Zmarł 14 maja 1939 w Krowiarkach, gdzie został pochowany wraz z żoną na przykościelnym cmentarzu[1][2][3].
Rodzina
Z małżeństwa Edgara i Karoliny pochodziło sześcioro dzieci. Jego dziećmi byli[1][3][6]:
Genealogia
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
