Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Edmund Cieślak

Edmund Cieślak
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1922
Toruń

Data i miejsce śmierci

19 września 2007
Gdańsk

Specjalność: historia
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 30-lecia Polski Ludowej
Grób na cmentarzu Srebrzysko

Edmund Cieślak (ur. 7 listopada 1922 w Toruniu, zm. 19 września 2007 w Gdańsku) – polski profesor historii, specjalizujący się w historii strefy bałtyckiej, historii XVII i XVIII wieku.

Życiorys

W 1939 roku, w gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Toruniu uzyskał tzw. małą maturę[1].

W czasie okupacji niemieckiej pracował jako robotnik. W 1944 roku został aresztowany i wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec. Po wyzwoleniu dotarł do Francji. W 1946 roku zdał maturę w Liceum im. Cypriana Norwida w Villard-de-Lans, następnie w latach 1946–1948 studiował prawo i historię na uniwersytecie w Lille. Po powrocie do kraju kontynuował studia prawnicze na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie uzyskał magisterium w 1949 roku, a następnie w 1950 roku doktorat na podstawie rozprawy pt. Z zagadnień prawnych hanzeatyckiego handlu i transportu morskiego na tle stosunków społeczno-gospodarczych do końca XV w.[1]

Od października 1949 roku pracował jako asystent, a następnie adiunkt na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Od 1 stycznia 1953 r. pracował w Instytutucie Historii PAN. W 1954 roku został mianowany docentem, w 1963 – profesorem nadzwyczajnym, a w 1974 – profesorem zwyczajnym. Od 1 stycznia 1955 roku w Gdańsku, gdzie zorganizował Pracownię Gdańską Zakładu Historii Pomorza (aktualnie Zakład Dziejów Pomorza z Pracownią Historii Gdańska i Dziejów Morskich Polski). Placówką kierował do przejścia na emeryturę, tj. 31 grudnia 1992 roku[1]. Był dziekanem Wydziału Humanistycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku[2].

Od 1957 roku członek PZPR[3]. Członek Polskiej Akademii Umiejętności (PAU), na wydziale Historyczno-Filozoficznym.

W 1978 roku otrzymał tytuł członka honorowego Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego[4].

10 października 1995 roku został mu nadany tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego[5].

Zmarł w Gdańsku, pochowany na cmentarzu Srebrzysko (rejon I, kwatera TAR II-Skarpa-26/27)[6].

Książki (autorstwa lub współtworzone)

  • Dzieje Gdańska, Edmund Cieślak, Czesław Biernat. Wydawnictwo Morskie Gdańsk, 1969.
  • Edmund Cieślak, Résidents français à Gdańsk au XVIIIe siècle. Leur rôle dans les relations franco-polonaises. Warszawa P.W.N. 1969. Conférence faite le 5 décembre 1967 à Paris (Centre Scientifique de l'Académie Polonaise des Sciences sous la présidence de M. Jean Fabre, professeur à la Sorbonne, président de la "Société du XVIIIe Siècle").
  • Historia budownictwa okrętowego na Wybrzeżu Gdańskim, praca zbiorowa pod red. Edmunda Cieślaka. Wydawnictwo Morskie Gdańsk, 1972.
  • Historia Gdańska. T.1, do roku 1454, pod red. Edmunda Cieślaka i Józef Rumiński. Wydawnictwo Morskie Gdańsk, 1978.
  • Historia Gdańska. T.2, 1454–1655, pod red. Edmunda Cieślaka. Wydawnictwo Morskie Gdańsk, 1985.
  • Historia Gdańska. T.3 Cz.1, 1655–1793, oprac.: Edmund Cieślak [et al.] / pod red. Edmunda Cieślaka. Wydano: Gdańsk : [b.w.], 1993.
  • Historia Gdańska. T.3 Cz.2, 1793–1815, oprac.: Czesław Biernat [et al.] / pod red. Edmunda Cieślaka. Wydano: Gdańsk : [b.w.], 1993.
  • Raporty rezydentów francuskich w Gdańsku w XVIII wieku (1715–1719), wyd.: Edmund Cieślak i Józef Rumiński. Gdańskie Towarzystwo Naukowe. Gdańsk, 1964.

Ordery i odznaczenia

Źródło:[3].

Nagrody

  • Nagroda Miasta Gdańska za całokształt dorobku naukowego w zakresie historii Gdańska (1961)
  • Nagroda Województwa Gdańskiego za działalność naukową i upowszechnianie nauki (1971)
  • Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” (1984)[7]
  • Nagroda Naukowa Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza za osiągnięcia naukowe w dziedzinie historii Gdańska (1993)

Upamiętnienie

19 września 2024 roku, na ścianie kamienicy przy ulicy gen. Józefa Fiszera 7 we Wrzeszczu odsłonięto tablicę poświęconą prof. Edmundowi Cieślakowi i jego córce dr Katarzynie Cieślak (1956–1997), historyczce sztuki[8].

Przypisy

  1. ↑ a b c Cieślak Edmund (1922–2007) [online], Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN - Instytut Historii PAN [dostęp 2024-10-19] (pol.).
  2. ↑ a b Laureaci medalu księcia Mściwoja II [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-10-19].
  3. ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 113. ISBN 83-223-2073-6.
  4. ↑ Kaszubi.pl [online], www.kaszubi.pl [dostęp 2024-10-21].
  5. ↑ Doktorzy Honorowi Uniwersytetu Gdańskiego. ug.edu.pl. [dostęp 2016-08-23].
  6. ↑ Edmund Cieślak. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-05-22].
  7. ↑ Laureaci Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-10-19].
  8. ↑ Kamila Grzenkowska, Prof. Edmund Cieślak i jego córka uhonorowani. Pamiątkowa tablica we Wrzeszczu [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-10-19] (pol.).

Linki zewnętrzne
Kembali kehalaman sebelumnya