Urodził się w rodzinie Konrada[3] (1875–1934) i Wandy z Zawadzkich (1886–1930)[4]. W 1948 ukończył studia prawnicze, w 1950 studia turkologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1948–1950 pracował Studium Języków i Zagadnień Wschodnich Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, w latach 1954–1956 starszym redaktorem i zastępcą kierownika Redakcji Filologii Obcej Państwowego Wydawnictwa Naukowego. Od 1956 pracował w Zakładzie Orientalistycznym Polskiej Akademii Nauk[1]. W 1961 obronił na Uniwersytecie Warszawskim pracę doktorską Dialekt kipczacki Ormian polskich napisaną pod kierunkiem Ananiasza Zajączkowskiego. W 1966 został mianowany docentem[1].
W latach 1957–1976 był sekretarzem redakcji, w latach 1977–2004 redaktorem naczelnym Rocznika Orientalistycznego[5]. Wchodził w skład Komitetu Nauk Orientalistycznych PAN, w 2009 został wybrany jego członkiem honorowym[6].
W swoich badaniach zajmował się językami tureckimi, w tym w szczególności językiem ormiańsko-kipczackim, dziejami tureckich ludów stepowych, dziejami i kulturą Ormian polskich, związkami Polski z dawnymi ludami tureckimi oraz Turcją osmańską[1].
Był mężem Marii Magdaleny z Piotrowskich (1925–2021)[4].
