Egzonim (od gr. ἔξω, éksō, „poza” i ὄνομα, ónoma, „nazwa”) – nazwa używana w danym języku na określenie ludów lub obiektów geograficznych występujących poza obszarem funkcjonowania danej kultury. Egzonim odróżnia się swoją formą od endonimu, czyli określenia funkcjonującego w języku miejscowym, sformułowania używanego przez mieszkańców obcego obszaru geograficznego[1][2] . Np. angielski egzonim Prague, odnoszący się do miasta Pragi, odpowiada czeskiemu endonimowi Praha[2] .
Termin ten został wprowadzony w 1957 roku przez Marcela Aurousseau[2] , a jego urzędowa definicja została zatwierdzona w 2002 roku na VIII Konferencji ONZ w Sprawie Standaryzacji Nazw Geograficznych.
Zalecane formy polskich egzonimów ustala Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych, publikując ich wykazy.
Przykłady egzonimów
Polskie egzonimy
Polskie egzonimy zwane są również polskimi nazwami geograficznymi świata, lecz termin ten jest nieco szerszy i obejmuje również nazwy, które formalnie nie spełniają definicji egzonimu, lecz w praktyce funkcjonują jako egzonimy. Przykładem takiej nazwy jest Dunaj, który nie jest egzonimem, gdyż polska nazwa jest identyczna ze słowackim endonimem tej rzeki oraz ukraińskim endonimem Дунай zapisanym w polskiej transkrypcji (pozostałe endonimy to: niem. Donau, węg. Duna, chorw. Dunav, serb. i bułg. Дунав, rum. Dunărea).
Inne przykłady egzonimów
Termin „egzonim” bywa także odnoszony do egzoetnonimów, czyli nazw nadanych grupie ludzi lub nacji poprzez osobę/osoby nienależące do tejże grupy.
Zobacz też
- akronim, allonim, ananim, anonim, antonim, eponim, etnonim, hagionim, homonim, kryptonim, paronim, pseudonim, synonim, toponim
- egzonimy Australii
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
