Emo rap (znany także jako emo hip-hop[1], sad rap[2], mumble rap[3], bop-punk[4]) – gatunek będący połączeniem hip-hopu i muzyki emo[5], który zaczął się rozwijać na scenie rapowej platformy SoundCloud w połowie roku 2010[6], choć jego początków można się doszukiwać już w 2008 r. w utworze I Feel Like Dying[7] rapera Lil Wayne’a[8]. Największy wzrost popularności gatunku odnotowano w 2018 roku[9].
Emo rap odchodzi od „tradycyjnych” tonów występujących we współczesnym mainstreamowymhip-hopie na rzecz bardziej emocjonalnej i osobistej treści lirycznej[11][12], opisanej przez Wall Street Journal jako „dającą starszyźnie palec”[13]. Koncentrują się na takich tematach, jak depresja[14], samotność, lęk[15], nadużywanie narkotyków, nihilizm[16], samobójstwa[17], zawód miłosny[18] i samoleczenie[19]. Gatunek ten charakteryzuje się połączeniem elementów muzycznych powszechnie spotykanych w świadomym hip-hopie z instrumentami indie rock[20]. Horse Head z kolektywu GothBoiClique opisał muzykę jako „…trochę nostalgiczna, ale jest też nowa… nikt jeszcze nie zrobił podobnego gów*a. Przypomina emo rap i melodyjny trap”. Fani i artyści tego gatunku wraz ze sceną, która go otacza, są często określani jako „sad boys”, w odniesieniu do grupy muzycznej emo rapera Yung Lean’a o tej samej nazwie[21][17][22].
Beaty emo hip-hop generalnie zawierają prawdziwe instrumenty. Sampling często wykorzystuje utwory pop punk i emo z 2000 roku, połączenie to zostało spopularyzowane po raz pierwszy przez MC Larsa w 2004 roku[23][24]. Znaczna część samplingu została wymyślona przez artystów, którzy zainspirowali ten gatunek, takich jak American Football i Brand New[25].
↑Clara Scott Daily ArtsC.S.D.A.WriterClara Scott Daily ArtsC.S.D.A., The sad new guard of emo rap [online], The Michigan Daily [dostęp 2020-11-12](ang.).