Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Ernst Daniel Adami

Ernst Daniel Adami
Ilustracja
Ernst Daniel Adami (grawer autorstwa Johanna Bartholomäusa Strahowsky’ego)
Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1716
Zduny

Data i miejsce śmierci

29 czerwca 1795
Prudnik

Zawód, zajęcie

kapelmistrz, organista, nauczyciel, pisarz, dyrygent, teolog

Tytuł naukowy

magister

Alma Mater

Uniwersytet w Jenie

Wyznanie

ewangelikalizm
luteranizm

Ernst Daniel Adami (ur. 19 listopada 1716 w Zdunach, zm. 29 czerwca 1795 w Prudniku) – niemiecki kapelmistrz, organista, nauczyciel, pisarz, dyrygent chóru i ewangelicki teolog.

Życiorys

Ojciec Adamiego chciał, żeby jego syn został rzemieślnikiem, jednak młody Ernest zaczął interesować się literaturą i muzyką. Po pierwszych prywatnych lekcjach muzyki poszedł do gimnazjum w Toruniu, gdzie śpiewał w chórze. Po ukończeniu szkoły została mu polecona praca wychowawcy dla syna hrabiego von Dohna-Wartenburg-Leistnau. Po pobycie w Strasburgu i Królewcu Adami w 1738 wyjechał na Uniwersytet w Jenie, gdzie studiował teologię. Około 1740 otrzymał tytuł magistra. Rok później wrócił do Zdun. W 1743 Adami został dyrektorem muzycznym szkoły łacińskiej w Kamiennej Górze. Pełnił tę funkcję do wyjazdu w 1757, kiedy to przyjął posadę duszpasterską. 18 sierpnia 1760 Adami poślubił w Zdunach Annę Rosinę Predel. Po kilku stanowiskach parafialnych Adami w 1763 zamieszkał w Prudniku, gdzie przebywał do śmierci[1].

Twórczość

Praca muzyczna

Adami pozostawił kilka dzieł muzycznych, w tym Vernünftige Gedanken über den dreifachen Widerschall vom Eingange des Adersbachischen Steinwaldes im Königreich Böhmen z 1750, oraz Philosophisch-musikalische Abhandlung über das göttlich Schöne der Gesangsweise in geistlichen Liedern bei öffentlichem Gottesdienste z 1755. Skomponował także kilka kantat.

Studia regionalne

Adami napisał parę publikacji historycznych o Śląsku:

  • 1751: „Unvorgreifliche Gedancken über die ehmahlige Hut auf dem so genandten Burg-Berge bey Landeshut in Schlesien, und was sonst auf demselben beträchtliches von Alterthümern vorkommt…”[2]
  • 1753: „De Eruditis Landeshutta oriundis: oder das gelehrte Landeshut in Schlesien; das ist umständliche Lebens-Beschreibungen gelehrter Landeshütter, die aus dessen Weichbilde entsprungen und sich durch ihre Verdienste auser und in dem Vaterlande bekannt gemacht, und noch mit ihrem Fleiße hervorthun; aus verschiedenen glaubwürdigen Urkunden als einen Beytrag zur Schlesischen gelehrten Geschichte zusammen getragen”
  • 1753: „Versuch einer Religions-Geschichte von Landeshut in Schlesien … bis 1635”
  • 1756: „Freye Gedanken über das Seltne und Betrachtungs würdige an einem zu Landeshutt 1755 gefällten Buchen-Baum mit welchen die physicalische Mögligkeit deßselben aus sichren Gründen der Natur Wißenschafft darstellet”

Przypisy

  1. François-Joseph Fétis, Biographie Universelle des Musiciens et Bibliographie Générale de la Musique: Tome 1. Aaron – Bohrer, Adegi Graphics LLC, 1999, ISBN 978-0-543-99538-4 [dostęp 2020-11-13] (fr.).
  2. WDB – Wolfenbütteler Digitale Bibliothek – drucke/gm-2641 [online], diglib.hab.de [dostęp 2020-11-13].

Linki zewnętrzne

Kembali kehalaman sebelumnya