Exterior Gateway Protocol, EGP – jeden z protokołów bram zewnętrznych, przestarzały protokół routingu stworzony w roku 1982 przez firmę Beranek and Newman oraz Davida L. Mills, służący do łączenia systemów autonomicznych. Opisany jest w dokumentach RFC 827 ↓ oraz RFC 904 ↓ (1984).
Wymiana informacji odbywa się w trzech krokach:
- neighbour acquisition – pozyskiwanie sąsiadów przez wymianę odpowiednich komunikatów.
- neighbour reachability – sprawdzanie dostępności sąsiadów. Polega na wysłaniu odpowiedniego komunikatu i oczekiwaniu na odpowiedź. Jeśli brak jest odpowiedzi po trzykrotnym wysłaniu komunikatu, dany sąsiad zostaje uznany za nieaktywnego i wszystkie informacje dotyczące osiąganych przez niego tras są usuwane z tablicy routingu.
- network reachability – sprawdzenie osiągalności adresu wewnętrznej sieci autonomicznej. Okresowe przesyłanie danych o dostępnych adresach wewnątrz sieci autonomicznej.
Protokół BGP, który w wersji 4. jest podstawą działania współczesnego Internetu, także należy do grupy protokołów bram zewnętrznych.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- E.C.E.C. Rosen E.C.E.C., Exterior Gateway Protocol (EGP), RFC 827, IETF, październik 1982, DOI: 10.17487/RFC0827, ISSN 2070-1721, OCLC 943595667 (ang.).
- D.L.D.L. Mills D.L.D.L., Exterior Gateway Protocol formal specification, RFC 904, IETF, kwiecień 1984, DOI: 10.17487/RFC0904, ISSN 2070-1721, OCLC 943595667 (ang.).
