Początek turnieju nastąpił 8 lutego 2005, podczas zawodów indywidualnych na skoczni w Schönwaldzie. Cztery dni później rozegrano konkurs indywidualny na skoczni w Baiersbronn. Trzy dni później na obiekcie w Breitenbergu odbył się konkurs drużynowy. Następnego dnia na tym samym obiekcie zostały rozegrane zawody indywidualne, a turniej zakończył się 19 lutego konkursem na obiekcie w Schönwaldzie.
Pierwszy konkurs indywidualny wygrała Daniela Iraschko, a następny Monika Pogladič. Trzeci konkurs – drużynowy wygrała reprezentacja Austrii w składzie: Tanja Drage, Eva Ganster, Jacqueline Seifriedsberger, Daniela Iraschko. Trzecie i czwarte zmagania indywidualne wygrała Anette Sagen. Zwyciężczynią siódmej edycji turnieju została po raz czwarty Daniela Iraschko, która zdobyła najwięcej punktów w klasyfikacji łącznej FIS Ladies Grand Prix. Na drugim stopniu podium w generalnej klasyfikacji turnieju stanęła Lindsey Van, a na trzecim – Ulrike Gräßler.
W cyklu wystartowały łącznie 44 zawodniczki z ośmiu narodowych reprezentacji.
Przed FIS Ladies Grand Prix
Organizacja
Organizatorem pierwszego z konkursów, który odbył się w Schönwaldzie, był klub narciarski SC Schönwald[1]. Za organizację drugiego konkursu, na skoczni w Baiersbronn, odpowiedzialny był miejscowy klub SV Baiersbronn[2]. Kolejne dwa konkursy, które przeprowadzono w Breitenbergu, odbył się dzięki lokalnemu klubowi – WSV Rastbüchl[3]. Organizatorem ostatniego z konkursów, który odbył się w Saalfelden am Steinernen Meer, był klub narciarski ARGE Sport Saalfelden[4].
Tło zawodów
Do 1998 roku Międzynarodowa Federacja Narciarska nie organizowała żadnych konkursów kobiecych[5]. Zdarzało się jednak, że skoczkinie startowały w roli przedskoczków w zawodach mężczyzn lub występowały jako zawodniczki, ale nie były klasyfikowane[6][7]. W styczniu 1998 w Sankt Moritz odbyły się nieoficjalne mistrzostwa świata juniorek, które są uznawane za pierwsze międzynarodowe zawody kobiece[8]. W marcu tego samego roku odbyły się natomiast pierwsze seniorskie zawody kobiet pod egidą Międzynarodowej Federacji Narciarskiej – dwa konkursy Pucharu Kontynentalnego w Schönwaldzie[9][5]. W kolejnym sezonie po raz pierwszy zorganizowano FIS Ladies Grand Tournee, będący pierwszym międzynarodowym cyklem zawodów kobiet, rozgrywanym przez Międzynarodową Federację Narciarską[10]. W sezonie 2004/2005 cykl został wcielony jako część Pucharu Kontynentalnego.
Spośród zawodniczek startujących w FIS Ladies Grand Prix w 2005 roku, trzydzieści cztery brały udział w poprzedniej – szóstej edycji turnieju. Wśród zawodniczek sklasyfikowanych w pierwszej trzydziestce poprzedniej edycji, na stracie zabrakło tylko piętnastej Uršy Rozman (Słowenia), siedemnastej Kristin Fridtun i dwudziestej siódmej Birgit Tuss (Niemcy). Zwyciężczynią FIS Ladies Grand Prix 2004 była Anette Sagen przed Danielą Iraschko i Evą Ganster[11].
Przed turniejem zostało rozegranych pięć konkursów Pucharu Kontynentalnego, trzy wygrała Anette Sagen, a dwa Daniela Iraschko. Liderką klasyfikacji była Anette Sagen z przewagą 145 punktów nad Lindsey Van i 152 nad Danielą Iraschko. W poprzednich edycjach turnieju trzykrotnie zwyciężała Daniela Iraschko (2000, 2001, 2002), dwukrotnie Anette Sagen (2003, 2004), raz wygrała Austriaczka Sandra Kaiser (1999). W dwóch poprzednich edycjach (2003, 2004) na podium stawała Amerykanka Lindsey Van, i Eva Ganster (Austriaczka stawała na podium jeszcze w 2000 i 2001 roku). Latem także był rozgrywany turniej na podobieństwo FLGP – FIS Sommer Ladies Tournee, dwukrotnie zwyciężała Daniela Iraschko (2001, 2002), a po razie Anette Sagen (2003) i Eva Ganster (2004).
Klasyfikacja Pucharu Kontynentalnego przed rozpoczęciem turnieju
Poniżej znajduje się klasyfikacja Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich przed rozpoczęciem FIS Ladies Grand Prix 2005, czyli po przeprowadzeniu pięciu konkursów indywidualnych.
Klasyfikacja generalna PK przed FIS Ladies Grand Prix[12]
Do klasyfikacji generalnej FIS Ladies Grand Prix zaliczane były noty punktowe zdobyte przez zawodniczki podczas konkursów.
Skoki oceniane były w taki sam sposób, jak podczas zawodów Pucharu Świata, czy Pucharu Kontynentalnego. Za osiągnięcie odległości równej punktowi konstrukcyjnemu zawodniczka otrzymywała 60 punktów. Za każdy dodatkowy metr uzyskiwała dodatkowo 2 punkty, i analogicznie za każdy metr poniżej punktu K minus 2 punkty. Ponadto styl skoku i lądowania podlegał ocenie przez pięciu sędziów wybranych przez FIS, którzy mogli przyznać maksymalnie po 20 punktów. Dwie skrajne noty (najwyższa i najniższa) nie wliczane były do noty końcowej[14].
Skocznie
Konkursy FIS Ladies Grand Prix w 2005 przeprowadzone zostały na czterech skoczniach narciarskich – Adlerschanze w Schönwaldzie, Große Ruhestein w Baiersbronn, Baptist-Kitzlinger-Schanze w Breitenbergu oraz Bibergschanze w Saalfelden. Wszystkie obiekty były skoczniami normalnymi.
Głównymi dyrektorami konkursów w ramach FIS Ladies Grand Tournee byli kolejno: Daniel Schulze, Fritz Bischoff, Alfred Eisner, ponownie Alfred Eisner i Adi Eder. Sędzią technicznym podczas pierwszych czterech konkursów w Schönwaldzie, Baiersbronn i dwóch w Breitenbergu był Dalibor Motejlek, a jego asystentem – Edgar Ganster[19][20][21][22]. W ostatnim konkursie na skoczni Bibergschanze sędzią technicznym był Rudi Steber, a asystował mu Edgar Ganster[23]
W poniższej tabeli znajduje się zestawienie wszystkich sędziów, którzy oceniali styl skoków podczas konkursów FIS Ladies Grand Prix 2005 wraz z zajmowanymi przez nich miejscami na wieży sędziowskiej.
Pierwszy z konkursów indywidualnych, przeprowadzony w ramach FIS Ladies Grand Prix, odbył się na obiekcie normalnym w Schönwaldzie. W pierwszej serii konkursowej sześciu zawodniczkom udało się osiągnąć odległość powyżej, bądź równą punktowi konstrukcyjnemu, umieszczonemu na 85 metrze. Pierwszą która tego dokonała, była skacząca z numerem 27 Juliane Seyfarth, która skoczyła na 85,0 metrów. Pół metra dalej lądowała Line Jahr, a najdalej bo na odległości 91,5 metra Anette Sagen. Odległość Norweżki okazała się najdalszą odległością pierwszej serii, jak i całego konkursu. Notę łączną powyżej 110 punktów uzyskały jeszcze trzy zawodniczki: Ulrike Gräßler (115,5 punktu), Lindsey Van (121,5 punktu) i Daniela Iraschko (126,0 punktów). Po pierwszej serii liderką była Iraschko, z punktem przewagi nad Sagen, i czterema i pół nad trzecią Lindsey Van.
W serii finałowej, czterem zawodniczkom udało się uzyskać odległość powyżej 87 metrów. Pierwszą która tego dokonała była czwarta po pierwszej serii Ulrike Gräßler (88,0 m). Odległościowo lepszy rezultat uzyskała, plasująca się na drugim miejscu Lindsey Van (90,0 m). Rezultat ten wyrównała prowadząca po pierwszej serii, Daniela Iraschko. Druga po pierwszej serii Norweżka Sagen, uzyskała o trzy metry gorszy rezultat niż wcześniej wspomniana Amerykanka i Austriaczka, co spowodowało iż, spadła w klasyfikacji generalnej konkursu na trzecie miejsce. Wygrała Iraschko, przed Van.
Podczas zawodów była słonecznie z lekkim zachmurzeniem, a temperatura wynosiła +2 °C[19].
Drugimi zawodami rozegranymi w ramach FIS Ladies Grand Prix był konkurs indywidualny w Baiersbronn. W pierwszej serii dwóm zawodniczkom udało się, uzyskać odległość powyżej punktu konstrukcyjnego, umieszczonego na 85 metrze. Pierwszą która tego dokonała, była skacząca z 15 numerem Ayumi Watase – uzyskała odległość 86,0 metrów. Dopiero skacząca z numerem 27 – Maja Vtič, skoczyła trzy metry dalej. Notę łączną powyżej 100 punktów uzyskały jeszcze cztery zawodniczki: Izumi Yamada (109,5 punktu), Jessica Jerome (108,0 punktów), Lindsey Van (105,5 punktu), Monika Pogladič (105,5 punktów), Juliane Seyfarth (103,0 punkty) i Mari Backe (101,5 punktu). Po pierwszej serii na prowadzeniu była Vtič, z przewagą 8,5 punktu nad Watase, i 9,0 nad Yamadą.
W serii finałowej, trzem zawodniczkom udało się uzyskać odległość powyżej 85 metrów. Pierwszą która tego dokonała była Ulrike Gräßler (85,0 m). Odległościowo lepszy rezultat uzyskała, plasująca się na piątym miejscu Lindsey Van (85,5 m). Wynik ten został poprawiony przez skaczącą tuż po niej, Monikę Pogladič (88,5 m), która oddała najdalszy skok drugiej serii, i wygrała konkurs w Baiersbronn. Prowadząca po pierwszej serii Vtič, uzyskała tylko 81,5 metra, i uplasowała się na drugiej pozycji, tuż za swoją rodaczką. Trzecia była Amerykanka Van.
W zawodach nie wystartowały wysoko sklasyfikowane Norweżki, Anette Sagen – trzecia w klasyfikacji generalnej cyklu, piąta Line Jahr, i dziesiąta Henriette Smeby, ponieważ wszystkie panie startowały w mistrzostwach Norwegii w skokach narciarskich[24][25].
Podczas zawodów wiał porywisty wiatr i padał intensywny deszcz, a temperatura wynosiła +5 °C[20].
Trzecią konkurencją siódmej edycji FIS Ladies Grand Prix były zawody drużynowe na skoczni normalnej w Breitenbergu, które odbyły się 15 lutego. Początkowo miały się odbyć 13 lutego w Baiersbronn, jednak powodem odwołania konkursu były złe warunki atmosferyczne, i gęsto padający śnieg[26]. W konkursie wystartowało dziewięć reprezentacji narodowych. Po pierwszej kolejce skoków, na prowadzeniu była reprezentacja Norwegii. Najdalej skoczyła Henriette Smeby, która uzyskała 75,5 metra. Tuż za Norweżkami znajdowały się ekipy Austrii i pierwsza reprezentacja Słowenii. Najdalej w drugiej kolejce – 75 metrów – skoczyła reprezentantka Słowenii, Petra Benedik. Na prowadzenie wysunęła się ekipa austriacka, z przewagą trzech punktów nad Norweżkami. W trzeciej turze najdłuższy skok oddała Jacqueline Seifriedsberger (Austria), która uzyskała o półtora metra lepszy rezultat niż wcześniej wspomniana Benedik. W ostatniej grupie pierwszej serii najdalej skoczyła Daniela Iraschko (79,0 m), dzięki czemu Austriaczki umocniły się na pierwszej pozycji. Skok o 2,0 metry krótszy oddała Lindsey Van, co pozwoliło wyjść na drugie miejsce drużynie Amerykańskiej z przewagą 4,2 punktu nad drużyną Słowenii. Po pierwszej serii prowadziły Austriaczki, z przewagą 29,3 punktu nad Amerykankami i 33,5 nad Słowenią.
Najdłuższym skokiem piątej kolejki okazało się 76,0 metrów Henriette Smeby, co pozwoliło reprezentacji Norwegii awansować na drugie miejsce ex aequo ze Słowenkami. Siedem metrów bliżej od Smeby lądowała Tanja Drage, co pozwoliło utrzymać przewagę i pozostać liderem konkursu. W szóstej kolejce najdalej skoczyła Petra Benedik, która uzyskała 78,0 metrów. Norweżka Mari Backe (74,0 m) uzyskała o dwa metry gorszy rezultat, niż Alissa Johnson, dzięki temu Amerykanki odrobiły cześć strat do Norweżek. W przedostatniej – siódmej kolejce najdalej skoczyła Jessica Jerome (76,0 m), dzięki czemu Amerykanki zmniejszyły stratę do Słowenek, i powiększyły przewagę nad Norweżkami po słabszej próbie Line Jahr. Po siódmej kolejce za prowadzącymi Austriaczkami, na drugim miejscu plasowały się Słowenki (26,9 punktu straty), które z przewagą 3,8 punktu, wyprzedzały drużynę Amerykańską. W ostatniej, ósmej kolejce, najdalej skoczyła reprezentantka Austrii, Daniela Iraschko (80,0 m), która w nieoficjalnej klasyfikacji indywidualnej zajęła pierwsze miejsce, z przewagą 4,7 punktu nad Anette Sagen. Na pierwszym miejscu uplasowała się reprezentacja Austrii, z przewagą 35,8 punktu nad Słowenkami, i 36,3 nad reprezentacją Stanów Zjednoczonych.
Podczas konkursu było pochmurnie, a temperatura wynosiła -6 °C[21].
Nazajutrz konkursu drużynowego w Breitenbergu, przeprowadzony został trzeci indywidualny konkurs FLGP, na skoczni Baptist-Kitzlinger-Schanze (K-75). W pierwszej serii trzynastu zawodniczkom udało się uzyskać odległość powyżej, bądź równą punktowi konstrukcyjnemu, umieszczonemu na 75 metrze. Najdalej skoczyła Anette Sagen (82,0 m), przy notach punktowych po 17,0 punktów. Skok ten, również okazał się najdalszym rezultatem całego konkursu. Drugą odległość serii uzyskała Ulrike Gräßler (81,0 m), jednak dzięki gorszym notom za styl, plasowała się 3,7 punktu za wcześniej wspomnianą Norweżką. Na prowadzeniu po pierwszej serii była Sagen, o 3,6 punktu przed Seyfarth, i o 3,7 przed Gräßler.
W serii finałowej wystartowało trzydzieści zawodniczek, spośród których siedem osiągnęło odległość powyżej punktu konstrukcyjnego umieszczonego na 75 metrze. Najdalej w drugiej serii lądowała prowadząca po pierwszej serii Anette Sagen, która skoczyła na 80,5 metra. Sklasyfikowane za nią Juliane Seyfarth, Ulrike Gräßler, Line Jahr i Jacqueline Seifriedsberger uzyskały odpowiednio 73,5, 82,5, 84,0 i 83,5 metra. Sklasyfikowana na szóstym miejscu Daniela Iraschko, uzyskała drugi rezultat konkursu (79,0 m), dzięki temu przesunęła się na drugie miejsce w klasyfikacji generalnej konkursu. Zwyciężczynią konkursu została zatem Sagen, z przewagą 9,3 punktu nad Iraschko, i 14,3 nad Jahr.
Podczas konkursu było pochmurnie, a temperatura powietrza wynosiła –4 °C[22].
Ostatni z konkursów indywidualnych, przeprowadzony w ramach FIS Ladies Grand Prix, odbył się na obiekcie normalnym w Saalfelden am Steinernen Meer. W pierwszej serii konkursowej dziewięciu zawodniczkom udało się osiągnąć odległości powyżej, bądź równą punktowi konstrukcyjnemu, umieszczonemu na 85 metrze. Pierwszą, która tego dokonała, była Rieko Kanai, która skoczyła 86,5 metrów. Metr dalej lądowała Lisa Demetz, jednak dostała gorsze noty za styl, i uzyskała tyle samo punktów co Japonka. Skaczące jako ostatnie z numerem 36 Daniela Iraschko i 37 Anette Sagen, uzyskały odpowiednio 92,5 i 95,5 metra, jednak Austriaczka uzyskała bardzo dobre noty za styl, i obie zawodniczki zostały sklasyfikowane na pierwszym miejscu, z nota łączną po 132 punkty. Notę łączną powyżej 120 punktów uzyskała jeszcze tylko Line Jahr, która skoczyła 91 metrów, i uzyskała notę 123 punkty.
Jako pierwsza w serii finałowej, skok 85 metrowy oddała Rieko Kanai, która skoczyła 85,5 metra. Skacząca jako następna Monika Pogladič skoczyła tylko 83 metry, i uplasowała się tuż za Japonką. Jako następna na belce startowej usiadła Ulrike Gräßler (87,5 m), i to właśnie ona objęła prowadzenie w konkursie z 4,5 punktu przewagi nad Japonką. Sklasyfikowana na trzecim miejscu po pierwszej serii Norweżka Jahr oddała o metr lepszy skok, niż najlepsza odległość Niemki Gräßler. Natomiast skacząca tuż po niej trzykrotna zwyciężczyni turnieju – Daniela Iraschko, uzyskała rezultat o 6,5 metra gorszy skok niż w pierwszej serii. Prowadząca po pierwszej serii Sagen skoczyła 92,5 metra i to ona wygrała konkurs z przewagą dziewięciu punktów nad Iraschko, i trzynastoma i pół nad Jahr.
Podczas zawodów było słonecznie, a temperatura wynosiła -3 °C[23].
Poniżej znajduje się końcowa klasyfikacja FIS Ladies Grand Prix 2005 po przeprowadzeniu czterech konkursów. Łącznie, w tej edycji FIS Ladies Grand Prix sklasyfikowane zostały 44 zawodniczki z dziewięciu państw[27].
Poniższa tabela zawiera składy wszystkich dziewięciu reprezentacji, które uczestniczyły w FIS Ladies Grand Prix 2005. W nawiasie obok nazwy kraju podana została liczba zawodniczek z poszczególnych państw. W tabeli przedstawiono wyniki zajmowane przez zawodniczki we wszystkich konkursach oraz miejsca w poprzedniej edycji turnieju.
Klasyfikacja Pucharu Kontynentalnego po zakończeniu turnieju
Po rozegraniu konkursów FIS Ladies Grand Prix na prowadzeniu w Pucharze Kontynentalnym umocniła się Anette Sagen, która o 136 punktów wyprzedzała Danielę Iraschko i o 200 punktów – Lindsey Van. Poniżej znajduje się klasyfikacja generalna Pucharu Kontynentalnego po przeprowadzeniu dziewięciu konkursów indywidualnych.
Klasyfikacja generalna PK po FIS Ladies Grand Prix[72]
Bolgare Church شعار Bolgareشعار الاسم الرسمي Comune di Bolgare الإحداثيات 45°38′03″N 9°49′01″E / 45.634166666667°N 9.8169444444444°E / 45.634166666667; 9.8169444444444 [1] تقسيم إداري البلد إيطاليا[2] التقسيم الأعلى مقاطعة بيرغامو خصائص جغرافية المساحة 8 كم2 (3 ميل2) ارتفاع 199 م (653...
2010 single by Simian Mobile DiscoCruel IntentionsSingle by Simian Mobile Discofrom the album Temporary Pleasure Released4 January 2010 (2010-01-04)Recorded2009GenreElectroLabelWichita RecordingsSongwriter(s)Jas Shaw, James Ford, Beth DittoProducer(s)Jas Shaw, James FordSimian Mobile Disco singles chronology Audacity of Huge (2009) Cruel Intentions (2010) Delicacies (2010) Cruel Intentions is the second physical single from Simian Mobile Disco's second album Temporary Pleasure....
AIDC F-CK-1 Ching-kuo adalah pesawat jet tempur buatan Taiwan bermesin ganda (twinjet) yang dinamakan persis dengan president Republik China, Chiang Ching-kuo. Pembuatan Ching Kuo berada dalam proyek IDF / Indigenous Defense Fifhter. Pesawat jet tempur ini dibuat menjadi multirole capability, yaitu pesawat jet yang bisa menjalankan berbagai misi seperti stealth dan airbomber. Sejarah Setelah memburuknya hubungan diplomatik antara Washington dan Taipei pada Januari 1979, suplay militer masa de...
Jørgen Rasmussen Informações pessoais Nome completo Jørgen Rasmussen Data de nascimento 19 de fevereiro de 1937 Local de nascimento Dinamarca Informações profissionais Posição Meia Clubes profissionais Anos Clubes Jogos e gol(o)s Boldklubben 1913 Seleção nacional Dinamarca Jørgen Rasmussen (19 de fevereiro de 1937) é um ex-futebolista dinamarquês, que atuava como meia. Carreira Jørgen Rasmussen fez parte do elenco da Seleção Dinamarquesa de Futebol que disputou a E...
Italian political party Solidary Democracy Democrazia SolidaleSecretaryPaolo CianiPresidentMario GiroFounded4 July 2014; 9 years ago (2014-07-04)6 October 2018; 5 years ago (2018-10-06) (re-organisation)Split fromPopulars for ItalyHeadquartersVia Panfilo Castaldi 9, RomeIdeologyChristian leftPolitical positionCentre-left[1][2]National affiliationCoalition: Centre-left coalitionPolitical party:Democratic Party (since 2019)European P...
Fairfield County, ConnecticutPusat kota StamfordLokasi di negara bagian ConnecticutLokasi negara bagian Connecticut di Amerika SerikatDidirikan1666Seattidak ada; sejak tahun 1960 Connecticut tidak memiliki county seat yang tetapFairfield (1666–1853)Bridgeport (1853–1960)Kota terbesarBridgeport (populasi)Newtown (county)Wilayah • Keseluruhan837 sq mi (2.168 km2) • Daratan625 sq mi (1.619 km2) • Perairan212 sq mi (5...
The Lutheran Church named after Primož Trubar in Ljubljana, capital of Slovenia. The Evangelical Church of the Augsburg Confession in Slovenia (Slovene: Evangeličanska cerkev augsburške veroizpovedi v Sloveniji) is a Lutheran denomination in Slovenia. It is led by Bishop Leon Novak. It is a member of the Lutheran World Federation, which it joined in 1952. It is also a member of the Conference of European Churches and the Community of Protestant Churches in Europe. It is one of a few Easter...
Marxisme dan Permasalahan Nasional dicetak ulang di USSR pada 1934 sebagai bagian dari buku Marxisme dan Permasalahan Nasional dan Kolonial, sebuah edisi bahasa Inggris yang pertama kali muncul pada Juni 1935. Marxisme dan Permasalahan Nasional (Bahasa Rusia: Марксизм и национальный вопрос) adalah sebuah karya pendek dari teori Marxis yang ditulis oleh Joseph Stalin pada Januari 1913 saat tinggal di Wina. Pertama kali diterbitkan sebagai pamflet dan kemudian dicetak...
Повстання під проводом Северина Наливайка Схема повстанняСхема повстання Дата: 1594-1596 роки Місце: Річ Посполита Результат: Приборкання повстанців Сторони Військо Запорозьке Річ Посполита Командувачі Северин НаливайкоГригорій ЛободаМатвій Шаула Станіслав Жолкевський ...
Australian jurist Stephen Hall is an Australian jurist who is a judge of the Supreme Court of Western Australia. He was appointed to the general (trial) division of the court in 2009. In 2022 he was appointed as a permanent judge of the appeal division of the Court (the Court of Appeal).[1] Justice Hall is a graduate of the University of Western Australia earning a Bachelor of Jurisprudence in 1983, a Bachelor of Laws in 1984 and Bachelor of Arts in 1987.[1][2] Justice Hall wa...
Australian politician Henry King AlfordHenry King Alford ca. 1911.Born(1852-07-22)22 July 1852Toowoomba, Colony of New South WalesDied17 August 1930(1930-08-17) (aged 78) Henry King Alford (1852–1930) was the mayor of Toowoomba, Queensland from 1911–1912. He was born on 22 July 1852 to Thomas Alford, a pioneer in the Toowoomba district, and is reputed to be the first white child born in Toowoomba. He worked at the Australian Joint Stock Bank as a young man before becoming involve...
Overview about polyandry in Tibet This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Polyandry in Tibet – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (August 2020) (Learn how and when to remove this template message) Part of a series on theAnthropology of kinship Basic concepts Family Lineage Affinity Consangui...
Cet article ou cette section contient des informations sur une compétition sportive en cours. Le texte peut changer à mesure que l'événement progresse, ne pas être à jour ou manquer de recul. N’hésitez pas à participer en citant vos sources.La dernière modification de cette page a été faite le 5 décembre 2023 à 03:30. Euro Hockey League masculin 2023-2024 Généralités Sport Hockey sur gazon Organisateur(s) EHF Éditions 17e Lieu(x) Espagne Pays-Bas Date 6 octobre 2023 - 1er a...
1966 British filmThe ReptileTheatrical release poster by Tom ChantrellDirected byJohn GillingWritten byAnthony Hinds (aka John Elder)Produced byAnthony Nelson KeysStarringNoel WillmanJennifer DanielRay BarrettJacqueline PearceMichael RipperJohn LaurieCinematographyArthur GrantEdited byRoy HydeJames NeedsMusic byDon BanksProductioncompanyHammer Film ProductionsDistributed by20th Century FoxRelease date 6 March 1966 (1966-03-06) Running time90 min.CountryUnited KingdomLanguageEng...
Krisis konstitusional Peru 2019Bagian dari Krisis politik Peru 2017–19Dari atas ke bawah:Palacio de Gobierno, kantor presiden Peru.Palacio Legislativo, tempat pertemuan Kongres Republik PeruTanggal30 September 2019 (2019-09-30) – sekarang(4 tahun, 1 bulan dan 29 hari)Lokasi PeruTujuan Reformasi anti-korupsi Mengeluarkan, atau setidaknya mengurangi mayoritas dari, Fujimoris dari Fuerza Popular dalam Peru Metode Pembubaran Kongres Pemilihan umum awal Kongres diselen...
Арсенид галлия Кристаллы арсенида галлия, полированный и необработанный Общие Хим. формула GaAs Физические свойства Состояние твёрдое, тёмно-серые кубические кристаллы Молярная масса 144,64 г/моль Термические свойства Температура • плавления 1238 °C Структура Кри...
Public research university in Malaysia UKM redirects here. For other uses, see UKM (disambiguation). National University of MalaysiaUniversiti Kebangsaan Malaysia (Malay)மலேசிய தேசிய பல்கலைக்கழகம் (Tamil)اونيۏرسيتي كبڠسا ٴن مليسياCoat of armsMottoMengilham Harapan, Mencipta Masa Depan[1]Motto in EnglishInspiring Futures, Nurturing Possibilities[2]TypePublic research universityEstablished18 Ma...
L'imperatore Teodosio I offre una corona d'alloro al vincitore di una gara circense (obelisco di Teodosio nell'Ippodromo di Costantinopoli). La corona d'alloro (in latino laurea insignis), che nella mitologia greco-romana simboleggiava la sapienza e la gloria, cingeva la fronte dei vincitori di celebrazione atletiche (come i Giochi pitici o Delfici) ed era simbolo distintivo dei massimo dotti e poeti, detti laureati al cingere della stessa. L’Alloro era considerato una pianta sacra nella cu...
This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: List of songs about New Orleans – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (April 2010) (Learn how and when to remove this template message) This is a list of songs set in or about New Orleans, Louisiana. This is a dynamic list of songs and may never be able...
FSM Beskid 106 at Muzeum Inżynierii Miejskiej in Kraków. FSM Beskid 106 at Muzeum Inżynierii Miejskiej in Kraków. Beskid was a series of economy hatchback car prototypes in Poland designed by BOSMAL Automotive Research and Development Center during 1982-1986.[1] The design team was led by Wiesław Wiatrak who later used Beskid as his daily car and finally passed it to a museum in Kraków. The car never went into mass production; However, it is also suggested that Beskid was in fac...