Faceit Major: London 2018 – trzynasty sponsorowany przez Valve Corporation turniej rangi major w Counter-Strike: Global Offensive, zorganizowany przez Faceit w dniach 5 – 23 września 2018[1][2]. Faza grupowa odbywała się na stadionie Twickenham, natomiast play-offy rozgrywane były na żywo przed publicznością na Wembley Arena w Londynie. Był to pierwszy w historii turniej tej rangi, w którym do rozstawienia drużyn w finałowych fazach systemu szwajcarskiego został wykorzystany system Buchholza[3]. Największe zainteresowanie wzbudził mecz finałowy, który w szczytowym momencie obejrzało ponad 1 mln widzów[4]. W finale zmierzyły się drużyny Astralis oraz Natus Vincere[5]. Astralis wygrało mecz i zdobyło swój drugi tytuł, a Nicolai "dev1ce" Reedtz zgarnął tytuł MVP turnieju[6][7].
Drużyny
Udział w turnieju zapewnionych miało 16 zespołów z poprzedniego majora[8]. Osiem najlepszych zespołów posiadało status Legendy i grę zaczynali od Fazy Legend. Drużyny z miejsc 9-16 posiadały status Powracających Pretendentów i swoje zmagania zaczynały od Fazy Pretendentów. Pozostałe osiem miejsc zdobyły po dwie najlepsze drużyny z regionalnych minorów[9][10].
↑Immortals nabyło prawa do organizacji MIBR, a następnie zakontraktowała graczy byłego SK Gaming.
↑Winstrike Team zyskało miejsce na turnieju po wykupieniu składu Quantum Bellator Fire.
Format rozgrywek
Faceit w dużej mierze zachował format z turnieju w Bostonie, gdzie kwalifikacje offline były zastąpione Fazą Pretendentów. Korzystano również z systemu szwajcarskiego podczas dwóch pierwszych etapów majora. Mecze rozgrywano w trybie Best-of-One, natomiast mecze decydujące drużyn z bilansem 2-2 rozgrywano w trybie Best-of-Three, co miało zwiększyć widowiskowość meczy[11]. W ostatniej Fazie Mistrzów stosowano system pojedynczej eliminacji, a wszystkie mecze rozgrywano na trzech mapach. System Buchholza zastosowano podczas etapów 3-5 w Fazie Pretendentów i Fazie Legend oraz przy ustalaniu par ćwierćfinałowych w play-offach[12][13].
Pula map
Sposób odrzucania i wybierania map pozostał niezmienny, natomiast zaszła zmiana w puli map. Z puli wyrzucono mapę Cobblestone, a w jej miejsce dodano Dust II, które po odświeżeniu pierwszy raz zagościło na majorze[14]. Cała pula przedstawiała się następująco:
Cache
Dust 2
Inferno
Mirage
Nuke
Overpass
Train
Faza The New Challengers
Fazę Pretendentów rozgrywano w systemie szwajcarskim, gdzie o awansie do dalszej fazy turnieju decydowały trzy wygrane, natomiast o eliminacji z turnieju trzy porażki. Drużyny w pierwszym etapie były rozstawione według koszyków, gdzie drużyny z koszyka pierwszego grały z drużynami z koszyka czwartego, natomiast drużyny z koszyka drugiego mierzyły się z zespołami z trzeciego koszyka. Od etapu trzeciego stosowano system Buchholza. Koszyki przedstawiały się następująco:
Koszyk 1: Gambit Esports, Space Soldiers, Team Liquid, Vega Squadron
Koszyk 2: Astralis, BIG, North, Virtus.pro
Koszyk 3: compLexity Gaming, HellRaisers, Ninjas in Pyjamas, Renegades
Rozgrywki w Fazie Legend miały ten sam format co w poprzedniej Fazie Pretendentów. Różniło się tylko rozstawienie drużyn, gdzie drużyny podzielono na 5 koszyków. Zespoły z koszyka pierwszego grały mecz przeciwko drużynom z koszyka 5. Jedna z drużyn z puli pierwszej grała z losową drużyną z koszyka 4. Dwie pozostałe drużyny z koszyka 4 mierzyły się z dwoma drużynami z koszyka drugiego. Ostatnie pary utworzyły dwie drużyny z koszyka drugiego i trzeciego[16]. Koszyki prezentowały się następująco:
Koszyk 1: Cloud9, FaZe Clan, MiBR, Natus Vincere
Koszyk 2: Fnatic, G2 Esports, MOUZ, Winstrike Team
Faza The New Champions, znana w poprzednich majorach jako faza pucharowa lub faza play-off, rozgrywana była standardowym systemie pojedynczej eliminacji. Spotkania rozgrywane były w trybie best-of-3, tzn. o wyniku spotkania decydował mecz na trzech różnych mapach. Drużyny rozstawiono używając systemu Buchholza[13].
