Kształcił się w Warszawie, gdzie ukończył szkolę średnią oraz konserwatorium, uczył się także śpiewu prywatnie. W 1920 roku jako ochotnik brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1923–1936 był członkiem zespołu operowego Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie występował jako solista. Następnie występował w Wielkiej Operetce na Karowej (1936), Cyruliku Warszawskim (1937), Teatrze Wielkim w Poznaniu (1937–1938), ponownie w warszawskim Teatrze Wielkim (1938–1939) oraz w teatrze Wielka Rewia (1938).
W 1934 roku poślubił aktorkę Wandę Orzechowską, wspólnie z którą prowadził w Polskim Radiu audycję „Porachunki tygodniowe”[1].
Podczas II wojny światowej grał w warszawskich teatrach jawnych: Variete, Kometa, Hollywood, Figaro, Maska, Nowości, Niebieski Motyl i w Teatrze Miasta Warszawy oraz w krakowskim Teatrze Powszechnym. Po wojnie na scenę powrócił w 1947 roku. Do 1949 roku grał w Objazdowym Teatrze Miniatur, a następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie występował do końca kariery, będąc członkiem zespołów: Teatru Nowego (1949, 1952–1955), Teatru Narodowego (1950), Teatru Syrena (1950–1952) oraz Operetki Warszawskiej (1955–1961). Brał również udział w różnego rodzaju imprezach, m.in. w 1971 roku wraz z zespołem Mieczysławy Ćwiklińskiej występował w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.