Fiacha V Finnfolaid

Fiacha V Finnfolaid^[1] („od Białych Wołów”) – legendarny zwierzchni król Irlandii z dynastii Milezjan (linia Eremona) w latach 119-126. Syn Feradacha Finnfechtnacha, zwierzchniego króla Irlandii.

Według średniowiecznej irlandzkiej legendy i historycznej tradycji objął władzę w wyniku zabójstwa swego poprzednika, Fiatacha Finna. Panował siedemnaście lat nad Irlandią, gdy został zabity w Magh Bolg w rzezi dokonanej przez lud Aithech Tuatha, przy współudziale prowincjonalnych królów: Elima II mac Conrach z Ulsteru i następcy na tronie irlandzkim, Sanba Sithchenna mac Cet z Connachtu, Forbri mac Fine z Munsteru oraz Eochaida Ainchenna z Leinsteru. Fiacha stracił dzieci oprócz jednego syna, który był w łonie matki Eithne, córki króla Alby (ob. Szkocja), Tuathala Techtmara („Prawowitego”), przyszłego zwierzchniego króla Irlandii.

• Annala Rioghachta Éireann. Annals of the Kingdom of Ireland by the Four Masters, Vol. I, ed. with translation J. O’Donovan, Second Edition, Dublin 1856, s. 98-99.
• Lebor Gabála Érenn. The Book of the Taking of Ireland, Part V, ed. and transl. with notes etc. by R. A. Stewart Macalister, Irish Texts Society, Dublin 1956, s. 306-307.
• Truhart P., Regents of Nations. Systematic Chronology of States and Their Political Representatives in Past and Present. A Biographical Reference Book, Part 1: Antiquity Worldwide, München 2000, s. 374, ISBN 3-598-21543-6.