Fibre Channel – standard magistrali szeregowej definiujący wielowarstwową architekturę, która służy do przesyłania danych przez sieć.
Fibre Channel definiuje atrybuty warstwy fizycznej, transportowej, a także obsługę protokołów wyższych warstw takich jak TCP/IP, SCSI-3 i innych. Jest stosowany w sieciach SAN. Niezależnie od nazwy, Fibre Channel pracuje zarówno na połączeniach galwanicznych (prawie zawsze miedzianych), jak i światłowodach.
Historia
Początek opracowania protokołu Fibre Channel datowany jest na 1988. Protokół ten miał być uproszczoną wersją magistrali HIPPI wykorzystywanego do łączenia ze sobą superkomputerów. HIPPI wykorzystywał ciężkie 50-parowe przewody podłączane za pomocą ogromnych wtyczek, posiadał także bardzo ograniczoną długość.
Fibre Channel stworzono początkowo jako uproszczenie kabli i wtyczek oraz zwiększenie długości przewodów, a nie zwiększenia prędkości medium. Dopiero w późniejszym czasie skupiono się nad obsługą protokołu SCSI, dzięki czemu udostępniono o wiele większe przepływności i elastyczność w podłączaniu większej liczby urządzeń. W dalszej kolejności dodano obsługę kolejnych protokołów wyższych warstw, wspomnianego SCSI, ATM oraz TCP/IP. Mimo tego SCSI pozostało głównym protokołem wykorzystywanym w FC.
Opis
Fibre Channel jak wiele innych znanych protokołów jest protokołem warstwowym. Zawiera 5 warstw, nazwanych:
FC0 Warstwa fizyczna zawierająca kable, światłowody, złącza itp.
FC1 Warstwa łącza danych, która implementuje kodowanie 8b/10b i dekodowanie sygnałów.
FC2 Warstwa sieci, zdefiniowana przez standard FC-PH, zawierający rdzeń protokołu FC.
FC3 Warstwa implementująca zewnętrzne funkcje, które rozciągają się pomiędzy wieloma portami urządzenia FC.
FC4 Warstwa aplikacji lub kapsułkowania protokołów wyższych warstw, odpowiedzialna jest za przesyłanie danych innych protokołów po protokole FC.
Historycznie produkty Fibre Channel pracowały z przepływnościami odpowiednio 1 Gb/s oraz 2 Gbit/s. Standardy szybkości 4 Gbit/s i 10 Gbit/s zostały ratyfikowane i od roku 2006 są powszechnie stosowane zarówno w adapterach serwerów, jak i w zewnętrznych urządzeniach peryferyjnych, takich jak napędy taśmowe (LTO4) lub macierzach dyskowych. Standard 8 Gbit/s został także opracowany i od połowy roku 2008 są już dostępne w sprzedaży przełączniki z portami FC o tej szybkości. Produkty oparte na standardach 1, 2, 4 i 8 Gbit/s powinny ze sobą współpracować, jakkolwiek standard 10 Gbit/s wymaga całkowitej zmiany.
Obecnie większość producentów stosuje przełączniki FC w wersji 4 Gbps lub 8 Gbps.
