|
| Pełne imię i nazwisko
|
Francesco Stifano Garzone
|
| Data i miejsce urodzenia
|
19 lipca 1979
Caracas
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera trenerska
|
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Francesco Stifano Garzone (ur. 19 lipca 1979 w Caracas) – wenezuelski piłkarz pochodzenia włoskiego, trener piłkarski.
Kariera klubowa
Stifano wychowywał się w stołecznym Caracas, posiada pochodzenie włoskie (jego rodzina pochodzi z Salerno)[1]. Przez sześć lat był profesjonalnym piłkarzem, występując kolejno w klubach Caracas FC, Deportivo Italchacao i CS Marítimo de Venezuela. Mało owocną karierę zawodniczą zakończył już w wieku 24 lat[2].
Kariera trenerska
W latach 2003–2009 Stifano z sukcesami trenował młodzież w stołecznej szkole średniej Colegio San Agustín El Paraíso. Trzy razy zdobył ze swoimi podopiecznymi szkolne mistrzostwo Wenezueli (Campeón Interregional) – dwa razy w kategorii do lat siedemnastu (2006, 2007) i raz w kategorii do lat dwudziestu (2008)[2]. Następnie w latach 2009–2013 pracował w akademii juniorskiej klubu Real Esppor, gdzie potwierdził swoją opinię jednego z najlepszych trenerów młodzieży w kraju[3]. Dwa razy w rzędu wywalczył z Esppor młodzieżowe mistrzostwo Wenezueli (2011, 2012), a w 2012 roku poprowadził drużynę w kontynentalnym turnieju Copa Libertadores U-20 (faza grupowa)[2]. Po rebrandingu drużyny Esppor i zmianie nazwy na Deportivo La Guaira, Stifano objął stery pierwszego zespołu – z kiepskim skutkiem prowadził go przez pięć miesięcy[4].
W styczniu 2014 Stifano został trenerem drugoligowego zespołu Portuguesa FC[5], z którym już w maju triumfował w rozgrywkach Segunda División i awansował do najwyższej klasy rozgrywkowej[6]. We wrześniu 2014, niedługo po rozpoczęciu nowego sezonu, został jednak zwolniony wskutek różnicy zdań z zarządem klubu[7]. W marcu 2015 objął ligowego średniaka – ekipę Tucanes de Amazonas FC, gdzie pracował dwa miesiące, do końca sezonu (czternaste miejsce w tabeli)[8]. W czerwcu 2015 podpisał umowę z zespołem Zamora FC[9]. Młody szkoleniowiec od razu przywrócił niedawnemu ligowemu hegemonowi pozycję jednej z czołowych drużyn w kraju – już w sezonie 2015 wywalczył z Zamorą tytuł mistrza Wenezueli[10]. W lipcu 2016 przedłużył o dwa sezony kontrakt z ekipą z Barinas[11], natomiast na koniec rozgrywek 2016 zdobył z nią kolejne mistrzostwo Wenezueli[12]. W grudniu 2016 został nominowany przez urugwajski dziennik „El País” do szerokiej listy prestiżowego plebiscytu na trenera roku w Ameryce Południowej[13]. Z Zamorą wziął udział w kontynentalnych rozgrywkach Copa Sudamericana 2016 (druga runda) i Copa Libertadores 2017 (faza grupowa)[2]. W czerwcu 2017 zrezygnował ze stanowiska z powodów personalnych[14].
W październiku 2017 Stifano zastąpił Santiago Escobara na stanowisku trenera krajowego potentata – klubu Deportivo Táchira[15]. Z kiepskim skutkiem prowadził go przez siedem miesięcy (dopiero dziesiąte miejsce w tabeli), wziął z nim również udział w Copa Libertadores 2018 (druga runda)[2]. Opuścił Táchirę w maju 2018, rozwiązując kontrakt za porozumieniem stron[16]. Miesiąc później objął ekipę Zulia FC[2], z którą w październiku wywalczył puchar Wenezueli – Copa Venezuela[17]. Po zakończeniu sezonu został zaproszony przez tymczasowego selekcjonera reprezentacji Boliwii, Wenezuelczyka Césara Faríasa (równocześnie był on właścicielem Zulii), do jego sztabu szkoleniowego i w listopadzie 2018 towarzyszył mu jako asystent w sparingach z ZEA (0:0) i Irakiem (0:0)[18].
W 2019 roku prowadzeni przez Stifano piłkarze Zulii zanotowali sensacyjny występ w rozgrywkach Copa Sudamericana, gdzie niespodziewanie dotarli aż do ćwierćfinału. Kolejno wyeliminowali wówczas boliwijski Nacional Potosí (pierwsza runda), chilijskie Palestino (druga runda) i peruwiański Sporting Cristal (1/8 finału), aby następnie ulec argentyńskiemu Colónowi[19]. Był to najlepszy rezultat osiągnięty kiedykolwiek przez klub z Wenezueli w Copa Sudamericana[20]. Podkreślano wielką rolę Stifano w tym osiągnięciu, który dobrze przygotował drużynę do spotkań od strony taktycznej[21]. W lidze wenezuelskiej dotarli natomiast do półfinału decydującej o mistrzostwie fazy play-off (najlepszy wynik od trzech lat). Za sprawą osiąganych sukcesów 40-letni szkoleniowiec był wymieniany przez media w gronie ewentualnych kandydatów do objęcia reprezentacji Wenezueli po Rafaelu Dudamelu[20]. We wrześniu 2019 odszedł z Zulii za porozumieniem stron[22].
W styczniu 2020 Stifano przeniósł się zagranicę, zostając trenerem kolumbijskiego zespołu Rionegro Águilas, mającego za cel utrzymanie w lidze[23].
Przypisy
- ↑ L’italo-venezuelano Stifano é il nuovo allenatore dello Zulia. [w:] La Voce d'Italia [on-line]. voce.com.ve, 14 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-19]. (wł.).
- ↑ a b c d e f Zulia FC presentará este miércoles a Francesco Stifano como su nuevo técnico. [w:] Noticia Al Día [on-line]. noticiaaldia.com, 18 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ Francesco Stifano, un técnico que ha ganado todo en el fútbol nacional. [w:] La Vinotinto [on-line]. lavinotinto.com, 3 stycznia 2017. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ Stifano fue apartado del Deportivo La Guaira. [w:] La Vinotinto [on-line]. lavinotinto.com, 31 października 2013. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ Francesco Stifano: “Dirigir al Portuguesa FC es el mayor reto que he tenido”. [w:] ProbenTV [on-line]. probentv.com, 4 stycznia 2014. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ Portuguesa FC derrotó 1-0 al Atlético Falcón y se tituló Campeón de Segunda 2014. [w:] Balonazos [on-line]. balonazos.com, 25 maja 2014. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ Francesco Stífano sale del Portuguesa. [w:] Meridiano [on-line]. meridiano.com.ve, 30 września 2014. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ Francesco Stifano es el nuevo estratega de Tucanes. [w:] Meridiano [on-line]. meridiano.com.ve, 3 marca 2015. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ Francesco Stifano toma las riendas del Zamora FC. [w:] Meridiano [on-line]. meridiano.com.ve, 5 czerwca 2015. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ Freddy Bautista: Zamora FC se proclamó campeón del Adecuación 2015. [w:] Zamora FC [on-line]. zamorafutbolclub.org, 14 grudnia 2015. [dostęp 2018-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 czerwca 2018)]. (hiszp.).
- ↑ Zamora FC extendió el contrato de Francesco Stifano. [w:] La Patilla [on-line]. lapatilla.com, 8 lipca 2016. [dostęp 2018-06-20]. (hiszp.).
- ↑ José Ángel Rodríguez: Zamora FC se tituló campeón absoluto de la temporada 2016. [w:] El Carabobeño [on-line]. el-carabobeno.com, 11 grudnia 2016. [dostęp 2018-06-20]. (hiszp.).
- ↑ Zamora y Francesco Stifano reconocidos en América. [w:] Meridiano [on-line]. meridiano.com.ve, 3 grudnia 2016. [dostęp 2018-06-20]. (hiszp.).
- ↑ Stifano abandonará al Zamora cuando termine el Apertura. [w:] El Nacional [on-line]. el-nacional.com, 6 czerwca 2017. [dostęp 2018-06-20]. (hiszp.).
- ↑ Francesco Stifano dirigirá al Deportivo Táchira. [w:] El Nacional [on-line]. el-nacional.com, 11 października 2017. [dostęp 2018-06-20]. (hiszp.).
- ↑ Francesco Stifano no continuará al frente del Deportivo Táchira. [w:] Deportivo Táchira [on-line]. deportivotachira.com, 22 maja 2018. [dostęp 2018-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 czerwca 2018)]. (hiszp.).
- ↑ Francesco Stifano, DT del Zulia FC: "Ganamos con un grupo espectacular". [w:] Desde mi Arquería (blog) [on-line]. desdemiarqueria.blogspot.com, 3 listopada 2018. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
- ↑ Stifano es invitado al cuerpo técnico de Bolivia. [w:] Puro Vinotinto [on-line]. purovinotinto.com, listopad 2018. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
- ↑ El técnico desconocido aunque ganador que podría llegar a Colombia. [w:] Futbolred [on-line]. futbolred.com, 7 grudnia 2019. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
- ↑ a b Isaac Silguero: Francesco Stifano dejó el banquillo del Zulia FC. [w:] Líder [on-line]. liderendeportes.com, 15 września 2019. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
- ↑ Francesco Stifano sigue trabajando durante la cuarentena en Colombia. [w:] El Nacional [on-line]. elnacional.com, 7 kwietnia 2020. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
- ↑ Francesco Stifano terminó su ciclo en el Zulia. [w:] La Vinotinto [on-line]. lavinotinto.com, 14 września 2019. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
- ↑ Francesco Stifano es nuevo entrenador de Rionegro. [w:] ESPN [on-line]. espn.com.ve, 12 grudnia 2019. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
Bibliografia
