W grudniu 1948 wraz z PPR przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od października 1949 do września 1950 był instruktorem w Wydziale Administracyjnym Komitetu Wojewódzkiego tej partii w Poznaniu. Od 1950 zasiadał w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Poznaniu. W jej prezydium w latach 1952–1955 był sekretarzem, od 1955 do 1956 zastępcą przewodniczącego, a w latach 1956–1972 przewodniczącym. W październiku 1956 zasiadł w egzekutywie KW PZPR w Poznaniu, a w 1964 został zastępcą członka Komitetu Centralnego partii.
Sprawował mandat posła na SejmPRLIII, IV, V i VI kadencji (1961–1976). W trakcie III i IV kadencji reprezentował okręg Szamotuły, w trakcie V okręg Gniezno, a w trakcie VI okręg Leszno.
Od stycznia 1973 do śmierci był przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Poznaniu, zasiadał też w Ogólnopolskim Komitecie FJN. Był również członkiem Związku Zawodowego Pracowników Państwowych i Społecznych.
