Friedrich Wöhler (ur. 31 lipca 1800 w Eschersheim koło Frankfurtu nad Menem, zm. 23 września 1882 w Getyndze) – niemiecki chemik.
W latach 1831–1836 był profesorem chemii na politechnice w Kassel, a w latach 1836-1882 profesorem chemii i medycyny na Uniwersytecie w Getyndze. Był członkiem Towarzystwa Królewskiego w Londynie (Royal Society) i Francuskiej Akademii Nauk. Laureat Medalu Copleya.
W 1828 jako pierwszy otrzymał związek organiczny – mocznik z substancji nieorganicznej, w procesie współcześnie nazywanym syntezą Wöhlera wskazując możliwość powstawania związków organicznych bez udziału tzw. siły życiowej, co przyjmuje się za początek chemii organicznej.
Otrzymał metaliczny glin w 1827 (niektóre źródła twierdzą, że glin jako pierwszy otrzymał Hans Christian Ørsted w 1825 roku), wolny fosfor i beryl (1828). Zapoczątkował badania izomerii, odkrył karbid (węglik wapnia) i opracował metodę otrzymywania z niego acetylenu, otrzymał i opisał wiele związków organicznych. Udoskonalił też metodę otrzymywania glinu i przeprowadzał badania nad związkami krzemu, boru i tytanu.
Bibliografia
- Friedrich Wöhler. [w:] Notable Names Database (NNDB) [on-line]. [dostęp 2014-07-18]. (ang.).
- Justus von Liebig and Friedrich Wöhler. [w:] Chemical Heritage Foundation > Chemistry in History > Molecular Synthesis, Structure, and Bonding [on-line]. www.chemheritage.org/. [dostęp 2014-07-18]. (ang.).