Giorgio Basta (ur. 30 stycznia 1550 w La Rocca, zm. 1607 w Pradze) – hiszpański wojskowy, następnie generał Świętego Cesarstwa Rzymskiego, naczelny dowódca armii węgierskiej oraz siedmiogrodzkiej[1]. W latach 1600–1603 (z dwoma przerwami) sprawował władzę nad Księstwem Siedmiogrodu.
Życiorys
Należał do stacjonującego we Flandrii hiszpańskiego oddziału kawalerii dowodzonego przez swojego ojca, objął funkcję gubernatora Nivelles[1]. W 1577 roku dołączył do sił księcia Parmy i Piacenzy Aleksandra Farnese i walczył przeciwko Francuzom w wojnach religijnych, m.in. był jednym z dowódców udanego oblężenia Rouen z lat 1591–1592[1].
Po śmierci Aleksandra w 1596 roku porzucił służbę w hiszpańskiej armii kontynuując służbę wojskową u cesarza rzymskiego Rudolfa II Habsburga[2], dosługując się stopnia naczelnego dowódcy armii węgierskiej oraz siedmiogrodzkiej[1]. Pełnił także funkcję wicenamiestnika Górnych Węgier[1]. Do najważniejszych działań wojennych Basty należało wyzwolenie Pápy w 1597 roku spod trzyletniej okupacji podczas III wojny austriacko-tureckiej, a także tłumienie powstania Bocskaya[1]. W latach 1600–1603 (z dwoma przerwami) sprawował władzę nad Księstwem Siedmiogrodu[2][3].
W 1606 roku przeszedł na emeryturę[1], zmarł następnego roku w Pradze[2].
Życie prywatne
Był synem Demetriusa Basty, który dowodził jedną z kawalerii armii hiszpańskiej[1].
Miał pochodzenie włosko–albańskie[2].
Przypisy
Książęta Siedmiogrodu (w ramach Królestwa Węgier) | |
---|
Księstwo Siedmiogrodu (1570-1765) | |
---|
Wielkie Księstwo Siedmiogrodu (1765-1918) | |
---|