Goethyt – skupienie nerkowate Goethyt , getyt [6] minerał z gromady wodorotlenków . Chemicznie jest to tlenek wodorotlenek żelaza(III) , FeO(OH), w polimorficznej formie α[4]
Został nazwany w 1806 r. na cześć niemieckiego poety Johanna Wolfganga von Goethego [6] [7] lepidokrokitu , minerału o tym samym składzie chemicznym, lecz o innej strukturze krystalicznej [7] limonitem [2]
Tworzy skupienia promieniste, nerkowate, groniaste, zbite lub ziemiste. Wykształca kryształy igiełkowe [1] [2] pseudomorfozy wielu minerałów[1] postacią amorficzną , zwykle jest dość słabo wykrystalizowany[3]
Różnie wykształcone odmiany goethytu bywają określane odrębnymi nazwami[2]
Ulega reakcjom : hydratacji (powstaje lepidokrokit ) oraz dehydratacji (produktem jest hematyt )[7] Roztwarza się w kwasie solnym [8]
Jest produktem przeobrażania (wietrzenia [7] pirytu , magnetytu [7] czapie żelaznej , laterytach , żelaziakach czy piaskowcach żelazistych [9] towarzyszą mu m.in. kupryt , malachit , azuryt [1] hematyt , kalcyt [2]
Goethyt jest jednym z najważniejszych składników tropikalnych pokryw laterynowych oraz pokryw terra rosy [3]
Skupiska tego minerału znajdują się w Niemczech , w Siegen , Freisen [1] Hirschberg , w Wielkiej Brytanii , w Lostwithiel , w Czechach [2] Stanach Zjednoczonych , Brazylii , RPA ; Rosji oraz Australii [7]
Zastosowanie
Przypisy
↑ a b c d e f g h i j k l m n Rupert Hochleitner: Minerały: kamienie szlachetne, skały . Warszawa: Multico, 2022, s. 62. ISBN 978-83-7763-613-8 . ↑ a b c d e f g h Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Leksykon przyrodniczy. Minerały . Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 122, seria: Leksykon przyrodniczy. ISBN 83-7129-937-0 . ↑ a b c d Ryszard Krzysztof Borówka , Bernard Cedro : Skarby ziemi . Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2001, s. 71–72. ISBN 83-88276-40-9 .↑ a b c d Goethite [dostęp 2023-02-11] .↑ Strunz Classification – Primary Groups [dostęp 2023-02-10] .↑ a b Nazwy minerałów. W: National Geographic: Minerały świata . T. 4: Ametyst. RBA Coleccionables S.A.U., s. 2. ISBN 978-84-1329-296-0 . ↑ a b c d e f g goethite Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-02-11] (ang. ) .↑ Walter Schumann: Minerały świata . Warszawa: Alma-Press , s. 202. ISBN 978-83-7020-813-4 . ↑ Monica Price, Kevin Walsh: Kieszonkowy atlas skał i minerałów . Warszawa: Solis, [cop. 2010], s. 128. ISBN 978-83-87112-84-4 . Identyfikatory zewnętrzne:
